Alle inzendingen, jaar 2016, week 17

Een vrolijk hart bevordert gezondheid Het kan zeker een goed gevoel geven En zoals het in de Bijbel staat geschreven Is het als een voortdurende maaltijd. Een vrolijk hart, wie kan ons dat geven? Het is niet altijd rozengeur en maneschijn Veel mensen lijden onder ziekte en pijn En worden door zorgen voortgedreven. Een vrolijk hart is een…

in zijn vrije tijd klust de tandarts altijd bij een mortuarium daar trekt hij gouden kiezen…

missen zal ik je (niet) herinner je (niet) wat wij hadden sluit je ogen (niet) om te zien hoe wij kusten denk (niet) aan mij als je mijn parfum ruikt proef mij (niet) wanneer jij je lippen op een ander zet kijk je naar de hemel, zie hoe groot het werkelijk was dat (zo men zegt) zelfs daar grenzen bestaan en wanneer je over je vinger…

ik open mijn brievenbus en hoop tegen beter weten in op een brief, een brief van jou leeg weliswaar, maar toch het kan toch niet zo zijn dat er na een jaar van zoveel, niets meer rest dan stilte geen vragen, noch gemis ‘s ochtends vroeg wanneer vogels nog in moeten zetten schreeuwt mijn lijf me wakker om eindeloos te malen want mocht…

Alles van voorbij reist mee in je tas de dagen van geluk de dagen dat je verdrietig was Alle herinneringen zijn deel van je bagage vormen je basis worden je talent een deel van je entourage Je reis wordt steeds completer het reisdoel bijgesteld geen belemmering die nog beknelt De dagen van voorbij vormen…

Het hoofd licht gebogen met lange passen de jas wappert handen trekken de kraag recht. En iedere week kijk ik alsof ik het voor het eerst zie... Mijn hoofd licht geheven een glimlach zweeft om mijn lippen En in mijn buik tikken de voelsprieten van tientallen vlinders me betekenisvol aan.…

"Kom maar achterlangs, de deur is altijd open" Ik stelde geen vragen om je te behagen We gleden gladjes, maar Zat ik in der haast er 2 centimeter naast?…

nesten gevlochten gevederde vogelen wat aan nieuw leven…

De jaren van kilte Zijn voorbij - de ijzel Die dit land in mij Lang in zijn greep hield Heeft de kilte verloren Doordat jij me hebt aangeraakt, Dit leven van mij Weer tot leven Hebt gemaakt…

Een koninklijk vel dreef eens op de warme chocomel. Vroeger door het Koninklijk Huis uit traditie geschonken. Ook met het defilé, daar had het wat mee. Dichtbij het volk had de monarchie zó in gewoonheid uitgeblonken. Verschillende decennia zijn sedertdien vergleden, en de vroegere gewoonheid wordt nu meer efficiënt beleden. Het Koninklijk…

Bedankt bloeiende bloesembomen voor de fleurige beeltenis aan het voorjaar gegeven bij de rivier die ik ook wil bedanken voor de krachtige waterstroom die meandert naar de zee van verlangen en vlinders die niet rusten voor culinaire buiken ik ben ze hartelijk dankbaar voor hun lustig gefladder de wijnboeren uit het Zuiden…

Elke lente opnieuw vieren tuinen feest. Narcissen tromboneren. Zwarte merels zingen. Bloesems juichen! Lente, zomer, herfst en winter. Geluk is bloesem van de geest.…

Needrig, Meester! is uw stand, Pover is uw kleine woning; Maar nog liever dan een Koning Geef ik U mijn rechterhand; Liever dan een Koningskind Noem ik U mijn beste vrind! 's Morgens vroeg en 's avonds laat, Nimmer, Meester! zijt ge moede, Om de kinderkens ten goede Op te kweken, naar hun staat; Om ze in kennis, deugd en eer Op te…

De zomer wordt geïmiteerd. Motorboten mompelen. Nog meer dan twintig dagen en dan bijt ik mij door wat er overblijft. Ik zwaai naar schippersvrouwen. Genoeg gezien, tenminste, voor vandaag. Ik schrijf straks een brief. Die leg ik op de stapel en verstuur ik niet. Je krullen en je neus. Ik maak een foto van het beeld dat niemand ziet. Drie kinderen…

ik heb altijd wrakhout gezocht op mijn tocht langs exotische stranden verdwaald en aangespoeld gebroken uit sociale verbanden samen stoken we vuur dat rookt en brandt als de hel vonken knetteren fel vlammen dansen verhalen in alle talen het bizar en grotesk streven naar overleven later smeult pijn als venijn gloeit en haat…

Als sonnetteur is hij alom aanbeden Beheerste in perfectie het métier Shall I compare thee to a summer’s day Stemt mij als dichter echter niet tevreden Ik snap dat u een toelichting verwacht Helaas, ik mis een regeltje of acht…

Je bent gespannen voor de tocht De rit die jullie nu gaan rijden Een valpartij een scherpe bocht Kan je beter gaan vermijden Maar bij elkander in het wiel Kan je zonder angst en met vertrouwen Rekenen op de ziel Die je uit de wind zal houden PS: Wanneer je rustig rijdt geniet je meer van het uitzicht.…

tennis hoe haal je ’t in je hoofd om tegen zo’n bal te slaan je bent toch wel verdoofd om op de halve maan te staan ten nis ten nis ten nis ten nis…

Schuil bij de allerhoogste God Hij beschermt je dag en nacht En houdt over jou de wacht Hij is betrokken met jouw lot. Bij God ben je veilig en geborgen Hij wil jouw toevluchtsoord zijn In alle angsten, verdriet en pijn Wil Hij voor je blijven zorgen. Stel je vertrouwen maar op Hem Dan kun je moedig verder gaan God maakt voor jou ruim…

Strand 1 De zee zo wijd, zoals water zich maar verspreidt het zachte zand zo licht dat 't stuift, verwaait een sjokken slechts en op het harde zand, is het lopen licht, schelpen, mesjes onschuld kraken onder schoenen, strandlopers rennen vóór een golf en keren vlug weer voor een worm terug meeuwen als vrouwen krijsen in de lucht,…

Dank je voor de tijd dat we samen waren. Dank je voor je tijd, de vele uren. Ik had zo graag gewild dat onze tijd samen nog veel langer had kunnen duren. Dank je dat je hielp mijn zorgen te vergeten Dank je voor de uren over smalle wegen Dank je dat ik niet hoefde te spreken Dank je dat we samen zwegen. Dank je dat je altijd voor me klaar…

Ze staan er maar te staan soms in het water op de oever ook Ze gaan waden in het water langzaam een statig gaan Ze zitten goed in hun vel beter in hun veren Hun halzen reiken tot diep in het water voedsel in de snavel? Ze raken geenszins over .......de kook flamingo's staan er maar te staan voor ons oog: een rosse…

Ik loop steeds weer vast het stoort mij zeer ik zoek in de woordenkast het lijkt eindeloos te duren ik vind niet de woorden maar die kille uren zij staren mij aan.…

bestaan zult gij sober, fundamenteel zonder enig spoor te laten gij zult nimmer steenkool aanhangen dit op straffe van digitale steniging ende publiecke beschaeminghe…

de leegte huist in mij doch mijn onbewoonbaar bestaan is het middenrif waardoor ik adem - lucht is de zekerheid die ik aanbid ruimer dan de leegte kan mijn kamer niet zijn, het meubilair misstaat wanneer de zon als een nimf haar schaduw werpt tegen het fors beslagen plafond ook de vloer die los van vast mij laat bewegen in de koers die…

De wandelaar die zijn stappen vergeet balancerend als pantomimespeler over eigen schaduw treedt vindt dagelijks het pad ontregeld door een ordeloze stroom tekens. Onder hoge voltages waaien hanenpoten over panden,muren van garages, geladen maar zonder vermogen, onbegrepen, boos, verward, gesloten. Een revolutie in klad legt hinderlagen tegenspraak…

nevel dekt de aarde toe in flinterdunne lagen vogels zwijgen op een tak vol dromen de dag sluit zich met een fabelachtige stilte kon ik dit omhelzen eender zijn in die verademing komen……

Hij is er aan ontkomen. De nachtmerrie van Auschwitz. De tralies door zijn dromen; die zijn blik blijvend vertroebelt; die de vesting van zijn ziel heeft versteend. Hij is er aan ontkomen. De nachtmerrie van Auschwitz. Een glimlach werd aan hem ontnomen door die bittere traan die al hetgeen vertroebelt wat reeds was opgedroogd voor het door…

(de kopjes buigen links en rechts, ze deinen terug, totdat hun snavels elkaar raken … ) water laat ze kringen maken kleine spatten kristallijn zo lijkt het, waar de zon wil zijn het licht weerkaatst en wind haar druppels vormt in toverachtig licht hoog geheven vangen trage ogen wind, subtiel in de verwachting van dat ene kind geborgen,…

ik heb de schrijvers en hun schrijfsels allang naast mij neergelegd ze raken mij niet meer ik ben er aan gewend het zijn de schaduwen op straat rond mijn bestaan zij volgen al jaren mijn passen de straten weten hun afdrukken het papier kent hun gezichten de winkels weten van hun komen alle klokken staan gelijk en mijn jas verbergt de…