inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.566):

Strandbeleving

Strand 1

De zee zo wijd,
zoals water zich maar verspreidt
het zachte zand zo licht
dat 't stuift, verwaait
een sjokken slechts
en op het harde zand,
is het lopen licht,
schelpen, mesjes onschuld
kraken onder schoenen,
strandlopers rennen vóór een golf
en keren vlug weer voor een worm terug
meeuwen als vrouwen krijsen in de lucht,
schreeuwen als mannen op de markt
donzige wolken drijven
onder helder blauw
en dan het glinsteren op muien, op de golven,
de wereld hel verlichtend.

Strand 2

De golven wit,
de wolken grijs waartussen blauw,
het zand een crème
'k merk ik hou zoveel van hem,
hoor zelfs zijn stem,
tussen 't gekrijs van meeuwen,
tussen het gebeuk van golven
tussen 't gekraak van schelpen.

Wind, vertel het hem
meeuw, o schreeuw het toe,
geleid mijn wensen, water,
zon je bent nooit moe te schijnen
glinster het hem toe.

Schrijver: Ralameimaar, 24 april 2016


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 281

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Evert de Boer
Datum:
27 april 2016
Werkelijk prachtig geschreven.
Aan beide stranden is het goed toeven en kom graag terug voor zo'n mooie wandeling.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)