het losse zand
de leegte huist in mij
doch mijn onbewoonbaar bestaan
is het middenrif waardoor ik adem
- lucht is de zekerheid die ik aanbid
ruimer dan de leegte kan mijn kamer
niet zijn, het meubilair misstaat wanneer
de zon als een nimf haar schaduw werpt
tegen het fors beslagen plafond
ook de vloer die los van vast mij
laat bewegen in de koers die 'k volg want geen vaste
hand is me meester in het onderwijs van
een mensenleven lang
zelfs het etiquette dat de leegte omlijst
maakt het gemis dat tastbaar drijft aan
het strand van haar gelaat mij als ingezetene
het fundament dat wankel staat op het losse zand
Geplaatst in de categorie: emoties