10063 resultaten.
Ochtend
gedicht
2.0 met 42 stemmen 21.692 Vanochtend was de wereld
weer erg goed begonnen
met blauwe lucht en hier en daar
een wolk van zelfgesponnen
suiker, en in haar schaduw
op de grond een koe, maar als
altijd hield ze het voor bekeken
toen ik onder haar door reed,
over haar heen, en hoorde
dat er vandaag geen doden
maar wel een paar gewonden
waren, en dat we mochten hopen
dat…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 51 stemmen 14.532 Vandaag van werk naar kamers toe
is er een lichtheid in mijn ledematen.
Ik ben niet onbekend, uit wat ik doe
blijkt onderling verband, ik werk de maten
die niet groot of klein meer lijken.
De tijd bepaalt zich niet tot ongenoegen,
het lichaam is hier niet met angst te vergelijken,
waardoor ik ondervind dat men zich in kan voegen.
Bladeren…
Dezelfde dingen
gedicht
2.0 met 21 stemmen 5.994 Steeds - steeds anders zijn.
Schaduw slaat gas aan, melk
kookt over koningsblauw
geruis. Meneer de koelkast
weet niet dat zijn kou wordt
weggenomen en Jezus erboven
hangt aan een kruis - ik roer
de suiker los. Zijn kroon
lijdt aan verleden tijd: kristal
voorbeeld - ik ontwerp dezelfde
dingen, dagelijks overnieuw,
tevergeefs.
----------…
De achterkant van Rome
gedicht
2.0 met 22 stemmen 7.846 De achterkant van Rome is een koker
met harde stemmen, was die hangt te drogen.
Hier klinkt in mei een oude lente
met in de ochtend oud geluid
van duiven, terwijl de nacht blijft kleven
aan de stenen; er grauwt alleen
wat dag doorheen. Vanuit de kamers
is de hemel dicht; pas als je
uit het raam buigt, kiert hij
licht. Beelden van Huisraad…
Man in deur
gedicht
2.0 met 11 stemmen 5.127 Hij staat omdat het moet
in zijn altijd open deur,
geeft ieder uit verweer
een trage, droge hand.
Hoe gaat het, goed
met mij, volleerd souffleur,
en maakt zich telkens weer
volmaakt van kant.
Iets heb ik nu ontmoet
in zijn verwarde boze geur.
- En met u, mijnheer?
Zijn ogen zijn verwant.
------------------------
uit: 'Deuren',…
nattigheid
gedicht
4.0 met 27 stemmen 5.665 bomen bossen eensgezind
takken wuiven westenwind
regens ranselen akkerland
hoofden hoeden waterstand
vlak ziltzompig lageland
verzuipt langzamerhand…
Notitie
gedicht
2.0 met 18 stemmen 8.220 in alle vroegte doodstil opgestaan
om nog eens het eerste licht te zien.
Wassen, oude kleren aan. Koffie
en dan leven voor het open raam.
De meeuwen draaien om wat brood.
De kinderen slapen nog aan later jaren.
De duif zit dagelijks in de dakgoot.
De wolken kijken werkelijk te varen.
Terwijl ik het zit op te schrijven,
geen andere vraag…
(In de spiegel)
gedicht
2.0 met 12 stemmen 7.745 Hoe houdt men zich staande in het jaar nul?
Het licht reduceert ons tot een landschapje,
waarin ik vrees dat ik niet zweef maar slaap.
Hoe de vloer slijt waar ik loop,
waardoor ik hier ga en hier blijf.
Misschien beter blijven dan gaan.
Wat een smoel.
Waarom sta ik voor de spiegel?
Veertig ben ik, geen veertig ben ik.
Een kop draait op germanismen…
Dagdroom
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.580 ik sta op het balkon
met de wens een blad te zijn,
behorend tot de populieren,
zwierend in een wind van zon
sloom danst mijn schaduwvlek,
onder het gewicht van de hemel,
met de dofgroene spiegeling
van het vetglanzend bladerdek
door mijn fijn vertakte aderen
welt wit spuug van goden,
het chlorofyl voor de mensen
het bloed van de bladeren…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.728 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
Sneeuwbui
gedicht
3.0 met 29 stemmen 9.234 Het nieuwe jaar begint met zachte vlokken
die zachtjes dalen en onwillig landen.
Het aarden wordt hun dooi, of ze zich branden
aan warme aardkorst, hete huizenblokken.
De aarde drinkt de sneeuw met grote slokken
en raakt verkild tot in haar ingewanden.
De vlokken winnen door hun massa. Wanden
van groen worden van spikkelwit doortrokken.…
Er was Assepoester
gedicht
2.0 met 92 stemmen 26.142 Er was Assepoester die het vreemd vond dat de prins dat glazen muiltje
nodig had om haar te herkennen. Al die tijd dat haar zussen bezig waren
hun voeten in dat schoentje te persen, stond ze naast hem. Hij had toch
uren met haar gedanst? Hij wist toch hoe ze rook? En bewoog?
Er was Assepoester die hoopte dat de prins haar meteen had herkend
maar…
Oefening voor de avond
gedicht
2.0 met 145 stemmen 27.776 Deze oefening is niet de eerste de beste
Deze oefening liegt er niet om
Je moet ervoor in snelle auto's springen
En uren en uren drinken
En uren en uren zeuren
En uren en uren drinken en drinken en zeuren
Met het zweet in je handen
De opgezwollen krampen
In je linkerbeen voor verdragen
Met het zweet in je nek
Met het zweet op je voorhoofd…
Doek
gedicht
3.0 met 12 stemmen 9.857 Roddels en geruchten?
Verboden en/of
afgedreven vruchten?
Alles, ik zeg het nog
's alles wat men zegt
is afval, zinkend nog,
verdwijnend in het kielzog
van een kwijnend leven:
en steeds opnieuw verlengd
gegeven, nooit genoeg verstopt
en makk'lijk weer te vinden; nimmer
weg te snijden, ook niet af te binden.
Nooit ver genoeg geschopt…
Verwensing van geluk
gedicht
2.0 met 153 stemmen 36.956 Je hebt het hart niet
om de stenen te begeren;
maar stenen dauwen
als je loopt.
Het huis heeft licht gedronken.
Wankelend komen stemmen
in de oren, de messen
zwellen scherp op snee.
Plots helt je lichaam iets te ver.
Ik ben dit niet gewend,
dit snikken van je harde
armen, dit warme klauwen
in mijn hals
De bloemen gillen roze.
We…
Nullen en enen
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.437 Ik kan poëzie waarderen.
Wanneer ik een gedicht gelezen heb
zet ik beneden aan de pagina
ernstig
een nul of een één.
Bij twijfel cijfer ik per strofe.
Hun gemiddelde wordt afgerond en
eveneens onderaan genoteerd.
Als ik de bundel
uit heb, tel ik alle enen
op en deel de uitkomst
door het aantal gedichten.
---------------…
Ontmoeting
gedicht
2.0 met 28 stemmen 8.216 Een kom witte rijst
Naast een bruine boterham
Levert een gedicht.
Een kom bruine rijst
Naast een witte boterham
Daarentegen ook.
Ik zou zo gelukkig
Nooit vormen durven kiezen
Die ik niet aan kan.
Zonnen rijzen op
Uit rietomkranste sloten
Regen tegemoet.
--------------------------------
uit: 'Het Handenlied', 1989.…
Het ideale gedicht
gedicht
3.0 met 37 stemmen 9.354 in een niet nader aangeduid seizoen
schreef ik in de ik-vorm een tijdloos
en meerduidig gedicht over het raadsel
van het bestaan dat met weemoed en humor
tot nadenken stemde en ontroerde
het had geen strakke vorm er kwamen zeekoeien in voor
en berekeningen van salonbèta's die wel klopten
maar niet van toepassing waren en woorden zoals houtekiet…
Hollandse Schilders
gedicht
2.0 met 29 stemmen 11.260 Schilders van de hoge wolkenluchten
wat betekent dat blauw, dat grijs
waarmee jullie je dromen saust?
Dit doek kleurt zich met oneindigheid
Een kleur die niet op jullie palet voorkomt
Wij zeggen dat daarboven
het soevereine lachen rondfladdert
en de sleutel tot de mysteriën
Wij zeggen dat
de dichter daarboven er zijn troon heeft
en zijn…
Kind in de storm
gedicht
3.0 met 24 stemmen 11.191 Ze heeft een regendruppel in haar hand,
een klein gezicht
maar slecht gemaakt. Ze wrijft hem droog.
Het waait onder haar vliesdun kleed;
ze vangt, verkleumd, een nieuw gezicht
en spreekt ertegen: lief
is klein en klein is
overboord voorgoed verloren.
Wat ze heeft dat mag ze houden:
mager haar
en wit gezicht van louter wind;
een vuist…
SONNET 152
gedicht
2.0 met 80 stemmen 33.481 Wij varen met zijn vieren door de tijd,
wij en twee mensen die wij vroeger waren.
De koers is goed. Ik maak je geen verwijt.
Uit liefde kan men heel wat slechter varen.
Ooit vielen wij in bijna alles samen;
jij hield van mij, en ik, ik hield je vast.
Nu dragen onbekenden onze namen
op oude foto’s achter in een kast.
Vanuit de spiegels zien zij…
Pleinvrees
gedicht
3.0 met 21 stemmen 13.601 geniet op mijn banken
vergader op mij ja voetbal
betoog verlies in de massa
mekaar uit het oog -
maar geef dat ik niet
met mijzelf overschiet
kietel mijn flanken met
de rankste der skaters versier
mij met kruiden & kramen
voor uw gulzigste eters -
maar geef dat ik niet
hier alleen wortel schiet
sta op mij in de rij om
ter meest om…
Snijd alle knopen los
gedicht
1.0 met 12 stemmen 9.860 de nacht een onschuldig anachronisme. Jurken
van grijs, de lichte rouw, in mijn bed krioelt het
van overgrootmoeders die haastige woorden nog
happen, de zwanenhalzen in elkaar verstrengeld.
Dit ochtendlicht een mes met benen heft, snijdt
knopen van de rouw. Mijn hoofdkussen mompelt
wat brokken Bach, mechanisch, maatstrepen
van crêpepapier.…
De kamer
gedicht
3.0 met 49 stemmen 12.692 Laten we de kamer voor wat ze is:
het verlangen om te wonen. Laten we
de gordijnen dicht alsof we nog
niet weten hoe het zal aflopen.
Jij slaapt en alles is wakker.
Je lichaam is stil en herinnert.
Je adem is een barst in de lucht.
Een lege droom adert in je slaap.
Ik ril van je verte en fluister.
Mijn woorden zoeken het vermogen
je toe…
Liefdeslied
gedicht
2.0 met 106 stemmen 23.748 Als hij lacht dan sneeuwt het rozen
zijn wenkbrauw is een dennenbos
of brandnetels, wuivend in de wind.
Als hij lacht dan sneeuwt het rozen,
ik heb hem lief, ik ben zijn kind.
Zijn oor een vat vol fluistering,
het fluistert er vol rozen
en honinggeur hangt in zijn haar,
zijn hand, een korenaar.
Het sneeuwt, als hij lacht, vol rozen.
In…
Graniet
gedicht
4.0 met 68 stemmen 9.292 water slijpt steen
al eeuwen
druppelt
tel na tel
de bron zich
tot een beek
die eerst verborgen,
schuchter,
grillig,
zich een pad
zoekt naar
het meer
dan langzaam
verder nog
naar zee.
zo ebt graniet
zich terug
in de natuur
--------------------------
uit: 'Gaandeweg', 2007.…
Toch staat in je hand geschreven
gedicht
1.0 met 34 stemmen 28.325 Toch staat in je hand geschreven
mijn spaanse vluchteling
er is geen ontkomen aan
je lot wacht in Ispahan*)
maar kom eerst in mijn oksel slapen
kleine labrador
met de koude voetjes
en snik me je vergeetmenietjes
onder de linde zal ik dansen
met jou mijn speelgoedbeest
en ja dan voorgoed vergeten
daarna zal ik je frans leren
fais-moi…
Zoals het lijden niet is
gedicht
3.0 met 16 stemmen 8.213 Zoals het lijden niet is te
Vermijden, het is gegeven, zo voel
Ik een verdriet dat als een spoel uit
Een machine in mij losschiet: ik dacht
Nooit aan de weg, ik dacht aan het doel.
Als ik trappenhuizen van flatgebouwen
Zag, die als verlichte ritsen in een
Onzichtbare jas gestoken stonden
In de nacht, dan waren het ritsen die
Ik opentrok. Ik…
De liefde geurt naar evenveel
gedicht
2.0 met 145 stemmen 36.151 De harpen hangen
als koude koorden
in al te naakte bomen
en schuifelend aan mijn
oor het schuchter snarenspel
van bloemen op de akker
de krokus wordt geboren
de wind hangt zeilen uit.
Wat wij zelden horen
het rillen van de huid
het geuren van de
liefde als een blank
boeket camelia
naar méér nog of
in elk geval
naar evenveel.
--…
Waak 2
gedicht
2.0 met 15 stemmen 7.545 Ik stond op en was opeens gekleed
in mijn oude leeftijd. Een moment kleefde
mijn blik aan het glas dat ik dronk:
mijn hand in brons gerimpeld, de piano onbespeeld.
Ik had nu een bevende toon, wiskundig gevoel voor oneindigheid.
Het was als altijd nacht en ik zag haar liggen
in een zonderlinge eenheid van gemurmel en slaap,
tot ze draaide…