Alle inzendingen, jaar 2009, week 12

Nog voor ik bij ’s lands grootste kruidenier Mijn bonuskaart aan de caissière gaf Nam zij die eigenhandig van mij af En zei toen pinnig: “Zo, die houd ik hier: Een bonus is volledig uit de tijd En dus bent u die bonuskaart nu kwijt!”…

Schoonbroek, het fraaie dorp van Job, een man van God. De voorspoed gepenseeld, in hout gebeiteld lijden. Dispuut van vrienden, alleen om te verleiden. De vragen tevergeefs, 't verstand verklaart geen pijnen. En toch. De diepe smart verdrongen, de wanhoop overwonnen. Want, Job, de Godgetrouwe, weet: Jahweh laat me…

schrijven is al denkend spreken met je pen spreken is de inkt in je pen die bijna op is…

Het verkoudheidsvirus Van de snotterende man voor mij Wordt enthousiast opgezogen Door de airco En elders in de ruimte Weer uitgeblazen Waar iemand net Even diep ademhaalt En geniet van de koele Frisse lucht.…

Uiting van leven, Bij verdriet, Bij vreugd. Woord om te geven, Om ’t niet, Om de deugd. Uiting van geest, Een gedachte, Een daad. Iets wat je leest, Waarop je wachtte, Dat staat. Uiting van onrust, Van zorgen, Van pijn. Wat geen onlust, Voor morgen, Moet zijn. Uiting van liefde, Voor jou,, Voor mij. Wat ieder beliefde, In…

Soms wil je iets dat niet meer kan omdat de tijd niet was bemeten van wat je voelt maar niet kunt weten en vraag je eindelijk:'Wat dan?'. Respect voor leven en voor liefde brengt je vaak dichter tot jezelf: wat in jou zingt in jouw gewelf lijkt op wat iemand van je diefde. Dan vraagt de geest die levend maakt om veel geduld en dat vertrouwen…

De schoonheidsprijs gaat aan zijn neus voorbij Schoemacher heeft te veel geïnjecteerd En voor enkele tonnen gefraudeerd Hij klopte aan bij zijn kliniek zei: “Ik denk dat ik getallen als een vlek zie, en vraag dringend om een ooglidcorrectie” …Schoonheidsdokter Robert Schoemacher ontkent dat hij voor meer dan een miljoen euro heeft gefraudeerd…

Als zijde wind bloesem streelt op je hart geborduurd kleuren geuren lichte zonnestralen. Glimlach gevend tot bezinning positieve blik geconfronteerd met werkelijkheid. Vlugge flirt onwerkelijk met diepe liefde verward tot op het bot.…

Het is tijd om op te gaan ruimen overgeven aan de ruimte Het is tijd om puin te ruimen uit te huilen Op weg naar de zon wachten op dit vervallen balkon Het pad dat voor ons ligt tussen donker en licht Het groen heeft zoveel aangericht tussen donker en licht De boulevard van gebroken dromen is mij in de tussentijds zoveel…

Dat zonderlinge wijf van gene zijde, zij schendt de reputatie van de buurt. De nette mensen moeten haar wel mijden: bedilzucht druist in tegen de cultuur. Het moest niet mogen: oogverblindend is ze! Het mansvolk loert wat af naar gene kant. Men kan slechts gissen hoe het kwam. Gemis van een schat? Drank? Dwaasheid? Combinaties van? In ramptijd…

Er zijn zaken in het leven, waar teveel tijd aan wordt gegeven, heel lang werkte men tot het einde toe, dan stierf men uitgeput en levensmoe. Toen het pensioen werd ingesteld, had men de jaren wel geteld, met vijfenzestig was je blij, een enkeling kreeg er een jaartje bij. Nu velen het mogen beleven, nog jaren met pensioen te leven, wordt…

Droom, In mijn dromen liep jij voorbij Ik weet ook nog precies wat je zei; Maar in het echte leven is het anders Jij weet niet dat ik jou wil, Dat maakt mijn leven koud en kil, Jij loopt voorbij en zegt gedag, Ik zeg hoi en geef jou een lach Je ziet het niet kijkt dwars door me heen ik voel me als een zware steen vallend in het water steeds…

Veelzeggende lichtjes Schitteren aan de hemel De nacht als een donker laken Gespreid met veel liefde Zonder een greintje spijt We begonnen aan een reis En voelden de warmte Uit het hart van de aarde Met het witte licht van de sterren Voelen wij ons verbonden Met elkaars ziel Na 33 jaar niet uitgeblust Maar één persoon geworden. De…

struikelend in duistertijd ziet mijn ziel mij zoeken donker is de kronkelweg als ik angstig ronddwaal demonen dreigen overal innerlijk vuur lijkt dan verstikt te zijn door wanhoop hoe vind ik mijzelf terug mijn schaduwen omhels ik opdat het licht bevrijd wordt…

hij wilde het niet weten maar het sloop er sluipelings in ondanks haar lieve oogopslag woog haar gewicht er bij hem in al leek het wikken uit den boze want zeggen in haar mooi gezichtje, hoe lief haar liefde dan ook was, dat haar kwaliteiten toch per saldo niet tegen haar gewicht opwogen dat was nu net weer ongepast dus sloeg hij door…

Als ik uit het raam kijk zie ik de bomen de vogels en de mensen de lucht de straat en ik ik ben binnen ik neem geen deel nu niet later…

Laten we een kaarsje aansteken Voor onze geliefden die zijn heengegaan Dat we daar telkens bij stil mogen staan Een brandend kaarsje als gedenkteken. Een kaarsje ontsteken, een simpel gebaar Maar het kan toch zo’n diep gevoel geven Aan allen die in rouw zijn achtergebleven Heimwee en verdriet vallen nog zo zwaar. Een brandend kaarsje dat…

Je krijgt je leven maar een keer Daarna moet je het ermee doen Met die ene keer Niet meer. Gooi je het te grabbel, is het voorbij Over en uit Een herstart kost moeite en energie Om er bovenop te krabbelen nog meer. Want dat leven, wat je maar een keer krijgt Voorziet niet in een herkansing. Dat leven, krijg je maar een…

Het is normaal het is gewoon Het komt zo uit en is er. Het is gewoon, het komt zo uit Het is normaal dat is het. Het komt zo uit, het is de gewoonste zaak van de wereld. En wie zijn wij dan, om te zeggen, dat het niet gewoon is, niet uitkomt en als klap op de vuurpijl dat het niet normaal is?…

Als Hendrik bij de groentedame komt, dan wordt-ie door d'r charme steeds verblijd: Amandelogen heeft die mooie meid! Het water loopt 'm daarbij in de mond. Hij vindt 'r echt een vrouwtje om te zoenen en almaar blijft de vent naar haar verlangen, al denkend aan d'r frisse appelwangen en ruim bemeten borsten als meloenen. Ze is de schoonheid…

Het kleine rupsje buigt en strekt zijn lijf Snel…langs het blad en over de rand omlaag de haartjes op zijn rug zijn hard en stijf zal hij het nog redden.. lukt het nog vandaag? die grote appel daar aan ’t eind van de tak daar moet hij heen, dat is zijn doel eventjes rusten nu… even op het gemak ademrust, hartkloppend benauwd gevoel… snel…

Gebonden als zij waren Doorstond hun liefde vele gevaren Grenzeloos vechten nooit opgeven Trotseerden zij de roerige jaren Maar dan die ene ziekelijke storm Welke voortwoekerde in al zijn facetten Rukten hen onomkeerbaar uiteen Zijn reis ten einde liet hij haar alleen © schrijver Ivan Grud…

weet je ik ben bang bang voor het plotselinge einde ja ik zie heb ze allemaal gezien mij overkomt dit niet dat einde ik ben bang kies mijn woorden nu secuur als ik geplaatst word op die muur zo onyxlang ik wil niet eindigen achter behang ja ik ben bang dat weet je nog leef ik hier jij daar en weet je kleine schat ik heb…

Hoe zal ik je noemen fluistert de wind Sterre ik ben Sterre klinkt het warm blozende wangen stralende blik dansende voeten handen vol verlangen in het ontmoeten dag Sterre fluistert de wind haar glimlach als antwoord is als de kus van elke nieuwe morgen waarmee ze de dag begint in vrijheid met liefde in hoopvol vertrouwen dag…

ik weet dat ik eens niet meer zal bestaan treur niet, vloek niet laat mij gaan…

Was het uit hout gesneden of uit steen gekapt, het beeldhouwwerk op het dak? Als riep het alleen vragen op: In welke eeuw hadden de bouwers van de stad de ooievaar een plaats als heilige waard geacht? Onverwacht, als door een omkering van de zwaartekracht, bevrijdde de vogel zich van het kunstwerk waarvoor ik hem gehouden had. --------…

Een lofsang Dauids. 1. Loof' Godt mijn siel uyt alle dyne crachten, Mijns herten gront end' innighe ghedachten Looft synen Naem seer heylich bouen al, 2. Mijn siel prys' Godt den Heere der genaden, Vergeet doch niet die grootheyt der weldaden, Die du van hem ontfang'st sonder ghetal. 3. Die dy schelt quijt al dyne boose sonden. Verbindt…

Ook spermabanken kennen een recessie en zoeken zaad van buiten onze grens. Dus Wilders, snel aan dek met alle hens en toon je power, pressie en agressie. Zorg dat veel populistisch stof opwaait voordat men nóg meer vreemdelingen zaait.…

Midden in de nacht Ik doe geen oog dicht Buiten is het stikdonker In m'n hoofd brandt nog licht En de schapen die ik had willen tellen zijn al lang gaan slapen Mijn hersencellen malen nog op volle kracht over dingen waar ik overdag geen moment over nadacht en geen gedachte die wacht tot na de nacht…

Sluipend sloeg hij toe op niets vermoedend leven dat de andere helft nu overslaat zij die zelf al dichtbij staat moet weer een kind begraven ze is in elk geval nu bij de Heer zegt ze als troost maar liever had ze zelf die laatste stap gezet…