163 resultaten.
zoeklicht
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 418 het afscheid
zal ik schrijven in herhalend
zwart
met gordijnen dicht
als getuigen van de taal
die ik opraap
uit de nachtvlakte
van de kamer
en de duizend jaren
die ik heb geleefd in mijn woorden
zoals de minnaar
de vlinderkoning
voorheen, met ziel en zinnen
in het weggegleden landschap, dicht
begroeid
ik heb geen angst…
Veld van eer
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 502 Hun stemmen klinken steeds doffer
boven de doden zweven engelen
hun vlucht en onzichtbaar
vallen witte veertjes tussen
de vlokken poedersneeuw naar beneden
Het maakt haast geen gerucht
Tussen overwinning en nederlaag
ligt het tussenland van overgave
aan het niets waarin een vonk
zich voortspoedt altijd onderweg…
Rijpen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 111 Als ik gaandeweg anders dicht
is dat verwijtbare onschuld,
wachtend op het licht vol
ongeduld wat mij vervuld.
Ik stel mij geen vragen meer,
aan de rusteloze muzen die
ik dien, ik denk niet dat ze
mooi of aardig zijn als ze niets
meer in mij zien en weet ik
ook niet wat zij willen,
- trouweloze makkers, om mij
in hun val te lokken…
dichtgeknepen
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 1.638 Lippen openen
Vlijmscherpe woorden spuwen eruit
Een fatale minuut
Het hooggevoelig antwoord blijft zitten
Scherven scheuren zijn ziel
Slapeloze nachten
Het licht van de dag verkort
De hobby verliest zijn plezier
Verlangen naar oren die horen
Met een pennentrek werd de hoop afgeschreven.…
De wereld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 149 Hij legt de wereld
aan haar voeten
Zij draagt hem
op haar handen…
Wil je een wildcard
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 179 voor mijn woordentuin
in exclusief betreden
laat je verleden
voor wat is geweest
proef hoe geuren
dansen op de kleuren
in een wind
die lente feest
voorjaarsgevoelig
zont het eerste
licht al zacht de
melodieën van de zomer
op beschutte plaatsen
warmen passanten
in eerst ontmoeten
hun eigen dromer
kom op mijn feest
in exclusief…
suites voor Annemieke LVII -pakhuisstraat-
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 een spinnenangst
en krokodillentranen
geperst uit woorden
ze bakte voor mij
het genot van scharretjes
om in te schuilen
mijn hete penne
korreltjes gerookte zalm
koelen snel af
over rougette
lijnen die samen komen
-frans in duitsland
van vroeger op school
de dorische kroon op dak
bijna flessenhals…
gewoon voor willem
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 174 in mijn spiegel kom ik je tegen
in vlijmscherp schorpioenen vuur
herken ik mijzelf
en ik besef
zo ver en zo nabij
was jij al meer dan honderd jaar
mijn alter ego
en ik denk jouw gedachten
terwijl in schaduwspel
ieder zich in eigen dans
synchroon en vloeiend
voortbeweegt
zijn vragen overbodig…
dood
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 272 niemand wil er aan
waarom zou je gaan
weet dan dat je nog bestaat
de seconde voor je gaat
en dan ben je dood
heb je geen poot
om op te staan…
Licht uit
snelsonnet
2.0 met 8 stemmen 643 Een peertje geeft altijd veel sfeer
Wie wist dat je ooit zou verlangen
Naar zo'n withete gloeilamp vervangen
Nog één keertje? En daarna nooit meer?
En nú (al is 't wat ouderwets)
Een verbod op Senseo! En pads!…
Naast het bed van de dichter
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 162 Dwalen, en niet verdwalen
dat vraag je nu aan mij
maar ik zal mijzelf herhalen
dat brengt waarheid dichterbij
zo spreekt zijn stem, zachtjes
een beetje bedeesd, in korte zinnen
klinken zijn woorden, en ik luister
aandachtig, niet langer verlegen
hij vraagt me naar de zee
ik vertel hem over de golven
het zonlicht en mijn burgerplicht
geen…
Een dichter begint opnieuw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 280 De dichter
begint opnieuw,
scheurt de blaadjes
uit zijn schrift
van muizenissen
en het zoeken
naar het woord,
schudt zijn kussen op
in het bed van
licht en leven
en vindt haar
ogen en haar
haar in de pen
in zijn hand.
Een duif roekoet
van boven het flanel
dat geurt als
het gedicht
dat hier gebeurt.…
De tijd opgeheven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 314 (voor Gerrit Kouwenaar)
De koekoeksklok blijft dicht, er is werkelijk niemand
die de besneeuwde harten wil verwarmen,hoe alert
de koffie-ogen ook spieden, zich naar binnen draaien
als opgeblazen carnavalsballonnen, prikkeldraad,
onder de ijzeren wals gillen de eenzame, ineengedoken
lieveheersbeestjes om de genade die uitblijft
en er zijn…
Een andere toon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 204 Een andere toon
‘k Loop dromerig door het boerenland,
plots ruist de regen langs me neer,
zo triest dat ik mij in mezelf keer,
geen oog voor bloeiende wilgen aan de kant.
En met gebogen rug,
ga ik wat later,
haastig langs het water,
naar huis terug.
Hij valt met stromen neer,
ik ben doorweekt, koud tot op het been,
‘k voel me treurig…
Een dichter baart
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 229 dichten is als zielen hechten
doorbreken en de muren slechten
open maken wat gesloten lijkt
een oog dat diep in 't leven kijkt
in het dichten baart de geest
een leven dat herkenbaar leest
en telkens weet te raken
met woorden die invoelbaar maken
dichters zijn een bron van denken
zo gericht op waar bestaan om gaat
dat het warmte zal…
Wat als...
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 355 uit mijn ogen verdreven
de letters die altijd schuilden
achter de muren die je optrok
hoe meer ik verdwaalde
in de leegte uit de flarden tekst
waarvan we de waarheid niet begrepen
wat als alles verzonnen was
maar de verlangens en de woorden bleven
alsof ik ze nog steeds kon lezen
wanneer ik de kamer binnenliep……
troebel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 blad verdwijnt
in woorden
letters druppelen
de inkt blauw
op de vlonder
in een hoek
op een pruimenpit
liggen spatten
als zinnen
verfrommeld
in te drenken
ze zinderen na
in een hoofd
deinend
in de strandstoel
met een pen
die uitliep
door de zwoelte
en de golven
die zee schrijven
om te vergeten…
Zomaar uit het niets.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 541 Het is alles of niks
het is niet meer dan dat
en dat is alles
wachters in de nacht
wachten op alles
en alles is niets meer
dan niets
ik zie je wel een keer
als ik fiets
tegen de wind in
het wordt vanzelf lente
dat alles weer opnieuw begint
zo wordt een kind
een volwassen mens
en heeft iedereen zo zijn wens
en sommige mensen fietsen
tegen…
Vluchtend zand
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 Geen goudkleurige akkers
met bloemgele korenaren
maar diepgebogen spijt
toen ’t spreken mij nog toebehoorde
in talen wereldwijds
het gezucht van falende duinen
en ’t zicht dat gelauwerd en tijdloos
de afstanden schiep werpt nu
stroken nevels met aan de randen
het stoffige vluchtend zand
zelfs het water krijt strepen
aan de horizon en…
haikoe
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 433 Een spreekwoordelijk woord
Gevangen en in taal geschreven.
Haikoe, een beknopt verhaal.…
Natuurschoon
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 119 Met de vleugels dichtgeslagen
aanschouw ik in stilte
verstopt achter bladeren
de bloesem van jouw bloem.
Al ben je nog niet volle bloei
en lijk je angst te hebben;
toch geniet je van de zon
en van de kleuren om je heen.
Er ontschiet mij een glimlach
bij het zien van zoiets fragiels
zo puur, lief en meer dan dat je ziet
toch blijf…
Nog 1 keer
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.734 Je was mijn kleine jongen, lief en zacht,
jouw oogjes straalden praal en pracht
Jouw glimlach was mij geliefder dan parels en robijnen,
jij liet elke pijn uit mijn hart verdwijnen
Tot op een zekere dag dat je mij verliet,
ik leek wel te verdrinken in de tranen van mijn verdriet
Ik had je zo graag nog 1 keer papa horen zeggen,
je nog 1 enkele…
Onze liefde
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.756 Hoe diepgeworteld onze liefde is
is met geen pen te beschrijven
vaak te zweven op een roze wolk
waar ik uren kan verblijven
Maar met beide benen op de grond
is het nog net als op die wolk
liefde die niet te beschrijven is
maar die ik telkens weer vertolk
Mijn lief, mijn man, mijn alles
de vader van onze drie kinderen
als ik over jou en…
de ganzen van steen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 258 ooit vlogen zij voorbij de dorpen
zagen de was hangen en een jong
stel achter de schuur staan vrijen
de haan van het kerkje draaide
met ze mee naar het oosten, zijn
koper blonk in het zonlicht, stemmen
stegen verwaaid omhoog, vervaagden
terwijl over de kreek op een terras
muzikanten oefenden, zwaailichten
van de brandweer door het vlaswerk…
Harnas
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.172 Je harnas in vlees en bloed
beschermer van geest en hart
Ondoordringbaar wie kijkt
een puurheid die me tart
Een liefdesbootje meert aan
in een moment van verlies
De wijsheid van levensvisie
een thuishaven die ik verkies
Meer dan ik ooit kan uitspreken
omhelst die glimlach het gemoed
Een zichtbare engel die ik erken
met zuivere stem als…
Mag ik uw woorden lenen?
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.529 ‘Tussen deze klamme stenen
heb ik nog maar één doel.
Mag ik uw woorden lenen,
om te zeggen wat ik voel?’
De dichter antwoordde: ‘wat, beste man,
is het dat ik jou op je ziekbed bieden kan?’
De zieke man sprak met rappe tong
over zijn land dat hij verliet,
het lage winterlicht, meeuwen en luchten,
een besneeuwde dijk, de open zee,
snelle…
Zo ook de mens roest
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 187 hoe mooi is mooi
als ik lagen schraap
van de ogen
en je huid schuur
met mijn vergeelde nagels
die ook de schoonheid
van vergankelijkheid
aanschouwelijk maken
hoe vol is je leegte
als ik jouw adem
opvang in jutenzakken
voel jij dan nog
waar licht voor staat
als de avond
in krans slagaders
is gerijpt tot kalk
als ik je naakt…
Vrouwen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.188 Soms kruipen ze spontaan bij jou op schoot,
beginnen zomaar door je haar te strelen
en willen hun gevoelens met je delen,
ze noemen jou hun liefste echtgenoot.
Als in de weken van het wittebrood
zo lieflijk zijn de huwelijkstaferelen,
zo veel genegenheid valt jou ten dele.
Je denkt: ik blijf bij haar tot aan mijn dood.
Maar dan blijkt plotseling…
Hoe kan een kledingzaak bestaan?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 103 Er loopt een blote vent op straat.
Hij komt van dure Greet
en is voor 't lozen van z'n zaad
volledig uitgekleed.
Ik zie een cafetaria
en heb een lege maag,
zodat ik daar naar binnenga,
want eten doe ik graag.
Een kledingwinkel binnenlopen?
Mij zul je niet zien gaan,
want waarom zou ik kleren kopen?
Ik heb ze toch al aan?
De man met…
Rouw (senryu)
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 969 pijnlijk traag lossen
echo’s van jouw bestaan op
in helende tijd…