155 resultaten.
De vermakelijke historie van de vogel Iks en Ik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 568 Hoog in zijn boom zat de vogel Iks
Vermakelijk waren zijn bonte kleuren
Die schitterden hel en fonkelden fel
Want de zon scheen gratis voor niks
De vogel Iks amuseerde zich niet
Hij zat daar treurig te koekeloeren
Hij was levensmoe: hij deed er niet toe
Hij jankte haast van verdriet
"Om mij heen wordt het oerwoud zo rap gekapt
Dat ik straks…
Ik kom eraan!
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 216 Ik kom eraan
haast zich een moeder
wanneer ’t gevallen kind
haar schreiend zoekt.
Ik kom eraan
klinkt als verlichting
voor de kleinmoedige
die hulp inroept.
Ik kom eraan
klinkt als een luchtsprong
wanneer een drenkeling
naar redding zoekt.
Ik kom eraan
klinkt als verlossing
voor wie in barensdrang
de dokter roept.
Ik kom…
Nu Doen Ze Het Weer!
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 370 Ze waren indertijd antagonisten,
De ene hekelde het rotbeleid,
De ander zei in de verkiezingsstrijd,
Dat ze gevaarlijk zijn, die socialisten.
Verwijten waren toen niet van de lucht,
Maar nu is elk verschil vlot overbrugd.…
Domkoppen
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.229 Geef oesters aan mijn paard, zei Tom die het koud had
(op alle stoelen bij de haard werd al gezeten).
Eén stond op van 't vuur en ook een tweede die er zat,
Om het hongerige dier oesters te zien eten.
Die plaatsen pikte Tom in en verdreef de kou.
De waard kwam en zei dat het paard geen oesters wou.
Breng ze dan maar hier, zei Tom, als ze hem…
Ontmoeting
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.060 ik schrok toen ik hem zag, wat was hij mager
in holle ogen zag ik reeds de dood
maar toch die rechte rug, hij hield zich groot
bleef blijkbaar strijden tegen zijn belager
van welke wrede kiemen was hij drager
hier stond een arme ziel in stervensnood
wie schonk hem aandacht, bracht genadebrood
hij liet geen traan, was kennelijk geen klager…
Grote en kleine schoenen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Grote en kleine schoenen op een rij
waren mijn oom en ik, die naast 'm lag.
En hij vroeg wat ik in de wolken zag.
De wolken schoven boven ons voorbij.
De aarde is inmiddels wat gedraaid,
wolken die wij zagen, zijn vervlogen.
We vergaten wat ons heeft bewogen.
Andere wolken zijn weer aangewaaid.
Wees nu stil en ga liggen in het gras;
je…
Kleurige herinneringen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 463 Langzaam zie ik kleuren leven
naar een nieuwe jaargetij
een eenzame vlinder
fladdert nog in mijn tuin
snoept nog de laatste nectar
uit de laatste hemelsleutel.
Een roos staat nog in bloei
en hier en daar herinnert
een gele plant nog aan zomer
tijden gaan door en seizoenen
volgen in gestaag tempo op
in jaarlijks wederkeren.
Het stervend…
Maanverlichte nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 Het veld bedekt
met zilveren deken
in nachtelijke glans
over nevel
slechts hier en daar
contouren van een boom
de wereld gevat
in vale licht
der volle maan
boven dit decor
zie ik nog geweien
van een roedel herten staan.…
De Conradstraat vanuit de ooghoeken
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.790 In de zwijgende straat de voetstap;
hakkentik of een met kolenschopecho,
wie weet wie er nadert?
Broek-, maat- of trainingspak
en wat dan nog...
Daar is de verende sportschoenentred,
de gumizolenparadepas, piepend
in de regen.
En dan nog,
wie - o wie - houdt de helft van
het naderen geheim,
als hij achter je loopt
zonder geluid?
Jij,…
De Conradstraat vanuit de ooghoeken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 408 In de zwijgende straat de voetstap;
hakkentik of een met kolenschopecho,
wie weet wie er nadert?
Broek-, maat- of trainingspak
en wat dan nog...
Daar is de verende sportschoenentred,
de gumizolenparadepas, piepend
in de regen.
En dan nog,
wie - o wie - houdt de helft van
het naderen geheim,
als hij achter je loopt
zonder geluid?
Jij,…
Suzanne met de mooie ogen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 662 Ik voelde je bijzijn,
in de ochtendnevel
overal
om me heen.
Je omhelsde me
(zuchtend)
alsof je ooit
weg bent geweest.
juni 2012.…
Ik droomde...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 261 Ik droomde, dat alles goed zou komen
In een wereld zonder pijn en verdriet
En ik blijf over vrede op aarde dromen
Maar helaas, ik zie dat voorlopig niet.
Ik droomde, dat alle mensen gelukkig waren
Zonder angsten, pijn, ziekte en ongemak
Dat alle mensen Gods liefde zouden ervaren
En dat het niemand aan eten en drinken ontbrak.
Ik droomde…
Hemels meisje*
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 3.838 In ’t raamkozijn een meisje van dertien
dat het leven nog ziet als spannend boek,
met haar Arabische prinsessen-“look”
zich de dochter waant van een bedoeïen.
Bijna geen kind meer speelt ze met hoofddoek
nog een hemels meisje, maar ongezien
voelt ze zich innerlijk heel feminien
en smacht naar iets moois op elke straathoek.
In één vertrek…
ongewenste tekst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 241 roken veroorzaakt dodelijke longkanker
daar zit je dan met je verlangen
naar ongebreidelde celdeling
de rook komt inmiddels uit mijn oren
de betutteling voorbij vraag ik me af
waarom mijn verslaving steeds duurder wordt
regeren is profiteren van zwakke mensen
we blijven toch wel auto rijden
we pakken toch wel een drankje
en we roken…
Ooit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 684 Ooit,
lang geleden,
plukte ik voor jou
de sterren uit de hemel.
Je moest
mij soms temperen
en zette mij telkens weer
met beide voeten op de grond.
Maar nu
help je mij omhoog,
wanneer ik bukkend tracht
op te rapen wat jij liet vallen.
Er is nu
niets meer over
van de fysieke kracht
waarmee wij eens elkaar behaagden.
Misschien,…
DE STATENBIJBEL
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.096 Ik lig hier nu al vele eeuwen
mijn knekels liggen door elkaar
er is niets meer van te breien,
dat komt door het respectloos heien
de kist om mij heen, is al verdwenen
mijn schedel heeft nog al mijn tanden
ik mis veel kootjes van mijn handen
de mooie bel, die ik heb meegekregen
heeft altijd aan mijn zij gelegen
de Statenbijbel is ook al…
IK DROOM
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 251 Liggend bij de mooie blauwe zee
de golven breken, brengen geluiden mee,
die worden omgezet in tonen en muziek
van harpen, fluiten en violen
het klinkt in mijn oren
als hemelse akkoorden
dit orkest door Hem geleid
heeft mij van mijn last bevrijd
ik droom weg op wolken van geluk
deze dag der dagen kan niet meer stuk…
EMJEEHOTEL
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 280 Dit gastengebouw staat fier, maar bescheiden
aan Drachtens levendige, boomrijke rand.
Zijn eetzaal heeft met elke stemming band.
Gesprekken mogen samengaan of strijden,
hier zal men steeds fijne spijs bereiden
voor vreugde, door sprookjesluister omrand,
én geldvragen van nuchter koel verstand.
Schappelijke geest wil alles leiden.
Binnen…
VERGEZICHT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 56 Wolken zijn diep zwart:
de einder vol avondrood
glanst des te sterker.…
Oudblauw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 422 Kruimels rond haar mond
ogen vertederend
er groeit iets
groots en chaotisch
boven haar
terwijl in haar
de gekte zich stapelt
steunt zij haar hoofd
bang
dat het breken zal.…
Werk aan de winkel
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 330 Werk.nl van UWV ligt plat
Al is een pauze ambtenaren eigen
De site lijkt niet meer aan het werk te krijgen
Terwijl die club juist dat als kerntaak had
Dat vraagt om inzet van hun eigen wapen:
Met looninhouding wordt weer drive geschapen…
Ode aan de tweede lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 208 Pril in de herfst
Nu, begin van dit seizoen
Zie ik heel fraaie bloemen
in hun fleur rijke doen
Dieper van kleur
krijg ik ze op de lens
Net voor de bonte avond
beleef ik het intens
Zo is het een feest
om met het hof van heden
die kleurrijke gaarde
vol bewondering te betreden…
Nu
gedicht
2.0 met 19 stemmen 13.159 Nu moeten wij aan veel meer traagheid wennen,
aan liefde die verdween en aan wat nog resteert
aan teerheid in wat najaarslucht en geur van dennen
en aan hoe-het-kon-zijn-gedachten die je nooit verleert.
Aan bijna-niets, en aan voortdurend 4 dezelfde muren
en aan een belsignaal dat nooit weerklinkt,
aan twintig keer per dag door ramen naar de…
Hallo wereld!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 820 kom dwalen
in een wereld vol verhalen
prikkel je zintuigen
droom over de aarde
ontmoet culturen
kinderen die leven
spelen tussen kamelen
in de warme woestijn
volkeren die één
met de ijskoude vlaktes zijn
zoek ver dichtbij in woordjes
de plaatjes van het boek
*Kinderboekenweek 2012
Thema: Hallo wereld!…
tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 de tijd
tikt onverschrokken door
minuut na minuut
tikt hij verder
rigide en gestructureerd
op goede dagen
verdenk ik de tijd
ervan stiekem
wat sneller te gaan
op mindere dagen
maakt hij zich schuldig
aan traagheid
lijkt me
de tijd,
zo abstract,
niet grijpbaar
de tijd
is machtig
hij verandert alles
door de jaren heen
een persoon…
Niet mis te verstaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Geen geruis gaat aan stilte voorbij
voor wie wil horen wat niet is.
Geen struiken willen gewillig wijken
voor wie wil treden in ruige wildernis.
Het lot blijft onbeschoren langs
de lijnen van een grillige horizon.
Niemand zou ooit nog stoppen,
zelfs als dat in een oogwenk kon;
een zielverdrogend verlangen om
langs onbegaanbare paden te gaan…
Osmose
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 106 Het duurt nog maar even
en de hemel
kleurt honinggoud.
Hoe groter de afstand,
hoe meer aan het onbekende
is toevertrouwd.
Waar wegen scheiden
zweet het water
in druppels door de wand.
Water,
dat alleen terloops
lijkt te willen wijken.
Al zwetend
verdrijft het droogte
naar de uiterste rand.
Wat onder druk
waterdicht blijft,
moet nog…
Voor wie de wijsheid zoekt...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 De Zon rijst
als een koperen kogelrond
over het aardse niemandsland
De Maan zoekt
in alle stilte koortsige dromen
tot aan de morgenstond
De Aarde is
voortijdig in de hoek gedreven
van een manifest heelal
De mensheid
woekert in een duister labyrint
van wat ooit verdwijnen zal
Kunstwerk: " Transformatie ", 1994
Kunstenaar: Irmlinda…
Een mooier later
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 237 (Het leven als kunstwerk)
Met mijn handen die Hij gemaakt heeft
schep ik een kleine hemel
over land en water
en later rots en strand
pover en verlaten
alles wat nog in mijn herinnering leeft
De wind draait om oud gebergte, om
lovertjes en platanen
waar liefde pijn verdreef
Dit is wat Hij mij geeft
iets sterkers om in te geloven…
Woorden staan nooit stil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Je kijkt al niet meer
Naar mijn ogen en naar mijn mond
Als je zegt dat je me hoort
Je wordt voortgedreven naar het het einde
Je lippen zijn je ogen vooruit
Als je zegt dat je me begrijpt
Ik sta te talmen bij het nu
Niets valt op zijn plek
In mijn hoofd en in mijn ziel…