143 resultaten.
Stuifzand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 ik ben neergedaald op een open plek
te midden van zwijgende stenen zuilen
het gewone lijkt daarmee bijzonder gek
en het lachen staat mij nader dan huilen
ik ben opgesloten in een bakstenen gedicht
om te rijpen in een kluis van jaargangen
totdat ik mij weer zelfverzekerd opricht
zonder weet van gemis of verlangen
ik ben omwonden met verstikkende…
Komt het?
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.181 Onvindbaar in de groei
van gras, een heksenkring.
Diep in het rijpen van een vrucht.
Slaat donder in de lucht.
En doemt met bergen op
in ijs, een rode lavastroom.
En schrijft, wanneer de dag zijn
licht verliest, zijn naam
in uw gevoel.
Maar later slaat het licht weer aan.
Je moet eerst naar de bakker gaan.
----------------------…
Haar marionetten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 een uurtje zolder
zei ze zacht en lachte
je weet toch dat ze
altijd op mij wachten
zij speelt geen verdriet
vertelt over de dagen
schikt kleding en kamt haren
met haar broze hand
polijst hun band
in warme trekken
laat haar marionetten
weer leven in bewegen
de zolder rust
na een lieve avond kus
streelzacht zijn de zuchten
geborgen…
Protocolfetisjistentv
snelsonnet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 255 Een drinkspel met de majesteit in spé
Een slok voor ieder ogenblik dat hij
‘staatsrechtelijk’, ‘symbool’ of ‘eenheid’ zei
In het kroningsinterview op de tv
’t Wordt hem niet gauw te weinig of te veel
Al is het louter ceremonieel…
ZING-ZANG
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.454 IK heb het, bij mijn zolen,
Dan eindlijk op mijn huid;
Mijn hartje brandt op kolen
En springt mijn vel schier uit.
De stralen van uw ogen,
Bestuurd door Venus' kind,
Die doen mij vast verdrogen
Als stokvis in de wind.
’k Heb van de nacht gekreten
ruim twee paar emmers vol:
’k Heb schier de damp vergeten,
Zo is mij ’t hoofd op hol:
’k Heb…
Over ontgelden.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 275 Ik kan u melden,
uw geld is aan het ontgelden.
Hoe u het ook hebt vergaard,
Het wordt minder waard,
niet gespaard.
Mensen met schuld
Lachen zich een bult.…
Onbereikbaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 406 Nog altijd tast mijn hand naar jou
alsof je bij me bent.
We waren altijd zo vertrouwd,
zo aan elkaar gewend.
De nacht is vaak zo stil,
zo donker om mij heen.
Het duister brengt me vrees,
ben angstig en alleen.
Pas als de ochtend gloort
vind ik een beetje rust.
Het licht verdrijft het duister,
de spinsels in mijn hoofd worden gesust.…
eenden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 197 zeer verwarrend valt te zeggen
dat het wezen dat daar zondig loopt
zichzelf verwijt om mee te spelen
het sleept zichzelf ten overvloede
uitbundig mee
over uitgeraasde, haast verdwenen wegen
en god mag weten wat een ander
zich op dat moment bedacht
het kon het wezen niets meer schelen
alles kan een niets staat vast
is wat het wezen zachtjes…
Oorlog
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 395 He duif, ja jij!
Jij kan weg.
Jij bent vrij.
Er wordt op ons geschoten.
Het is oorlog.
We zitten opgesloten.
Maar we zullen ooit winnen.
Let maar op duif.
En dan opnieuw beginnen.…
Nieuw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 379 Niet meer treuren om verlies
zoveel licht die avondzon
oranje geel en roze tussenin
wil schilderen en kleuren
nieuwe tinten in mijn leven
die de schoonheid dienen
Kracht van moed verzamelen
jou de juiste afstand geven
en een kunstwerk afleveren
liefde schijnt door alles heen
legt geen schaduw neer
onvoorwaardelijk universeel…
deken van violen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 546 met een deken van violen
kleine teer-blauwe
maagdelijke witte
zijdezachte
heb ik jouw broze botten
je doorschijnende huid
je wil om te leven
en je wens om te sterven
de pijn van je ziel
dat rauwe en ruwe
het machteloze verlangen
ons naadloos samenvallen
eerbiedig toegedekt
in het besef
van een eeuwig verbond
heb ik je toegedekt…
Toxische wereldziel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 301 Jij knoopt de doodsdrift aan mijn Ik
met een schrikdraad van macht
in een snijdende omarming
Jij stroopt de tranen van mijn ogen
- twee werelden die elkaar nooit zien -
en vreet hun staar kapot
Een schouderklop valt als een hamer
op totale duisternis
wanneer jouw schaduw me opslokt
De meerpaal droomt de drenkeling
maar de sterren…
Die Eeuwige genoemd wordt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 444 Eeuwige word je genoemd -
Jij die mij doorleeft
En met nauw'lijks
Hoorbare vleugelslag
Mijn gevoelsoppervlak
Doet rimpelen -
Jij die in mij het licht
Brengt dat het donker
Aanraakt en verdrijft…
dankbaar hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 382 waar de witgejasten door de
gangen ijlen
en koortsigen dat doen in
zieke bedden
waar het leven in de aderen
drupt en ademhaling wordt
verlicht door zuurstof uit
de muur
waar naaldfetisjisten bij
nacht en ontij monsters
willen van je bloed
dat is geen plek waar je wil
zijn
maar als de nacht valt en de
witte engelen zweven door…
Onkruidvriend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 531 Woeker in mijn dromentuin
als rebel in verloren land
strek jouw berenklauwen uit
maak alles wat te mooi is droef
geef jaloezie een nieuwe glans
naast paardebloem en poezenboot
breng jouw dromen nog een kans
door bloemenzaad en koeienmest
floreer jij mooier dan de rest
vanavond tijdens lentedans
met dwazen die jouw ziel niet zien.…
De stilte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 voor de opkomende storm
schudt zijn kont, in afwachting
van wat komen gaat
kan ik de klok er vandaag
op gelijk zetten
of zal ik nog even wachten
het gekletter zal niet
van de lucht zijn
evenals mijn vuurwerk
(wat ik achter de hand hou)…
In glanzend groen gewaad
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 288 Lente zal zich verkleden
in een glanzend groen gewaad
Smetteloos als in de hof van Eden
alsof ze ter bruiloft gaat
Weerkaatst ze in
felgekleurde zonnepracht
een betovering op het land
Geen enkele parel bracht
zo'n puurheid en
schoonheid ooit tot stand…
Als bestonden ze niet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 161 Vaal het late voorjaarslicht
Dat zonder verd're gedachten
Plotsklaps van kleur verschiet
In uitbundige zomerzon -
Waarin alle pijn en verdriet
Onzichtbaar versmelten
Als bestonden ze niet…
Luister
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 Geef stilte een naam,
inhoud aan niets
draag wind op je schouders
bevochtig je hoofd met dauw
en luister naar vogelzang.
Geef eenzaamheid een naam
laat massa zwijgen
dring door in het diepste bewustzijn
van menselijkheid en liefde
luister naar een stem die roept.
Geen stilte of eenzaamheid
geeft inhoud aan massaal zwijgen
en niets kan…
Ego
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 230 Dit is mijn huis en tuin, mijn stad, mijn land,
mijn man, mijn kind, mijn vader,
die held’re ster zo ver,
die schijnt op mijn verstand, mijn ader.
Maar van wie de lucht,
die zich met bloed verbindt,
van wie de kracht die zich in ‘t lijf bevindt,
van wie de woorden uit mijn mond,
van wie het helen van een wond?
van wie het koren op de akkers…
niemand kent me zoals jij
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 212 Niemand kent me zoals jij
mijn diepe gevoel
mijn ware ik
mijzelf.
Zelfs ik ken mijzelf niet meer
als ik terugkijk in de tijd
naar vroeger vol
herinneringen
Wat is er toch gebeurd
in en om mij heen
dat jij nog wel weet
wie ik ben
Waar ben IK gebleven
tussen alles wat
ooit was en
is geweest
Jij kent mij zoals ik was
ver terug…
Godot
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 352 Ik streep de dagen op de kalender door
alsof ik wacht op iemand of iets
was het maar zo
ik wacht op Godot.…
Al zo vertrouwd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 434 Op pepermuntblikjes in mijn vitrinekast,
u kent ze vast wel, die van Wilhelmina,
bent u al vele jaren
een graag geziene gast.
U en uw levenspartner
gaan dagelijks door mijn hand,
‘k ervaar in die beweging
geleidelijk een band.
De cafeïnevrije
zit in ’t verlovingsblik,
achter de bruidskus schuilt
de koffie met meer pit.
De nieuwste…
Het pluisje veer
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 138 het danste
hipte nipte
van het koele vocht
vloog
dubbel draaiend
kraaiend door de bocht
omhoog
in steile klim
buitelend als zwarte schim
het pluisje veer
is weer geland
en hipt en danst…
Regen
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.615 Schaduwen van wie er gaat
ingedoken over straat,
kleren, hoofd en voetenhak
weggeëffend, grauw en vlak
als lei.
Tuin en schutting allebei,
heesters, perken en jasmijnen
opgetild in een verdwijnen
en het uitgerafeld pad
heeft ook zijn stil verlies gehad.
Tussen bleke huizenmuren
hangt de dag van trage uren,
evenwicht naar alle zijd;…
Gevoel Voor Verf
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 317 Het duurde al met al nog ietsje langer,
Maar toen stond iedereen weer in de rij,
De connaisseurs en leken, allebei;
Een hoogtepunt voor de museumganger.
En weet je wat men nog het mooiste vond?
Die nieuwe muurkleur op de achtergrond.…
Hoe ver nog?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 Eind der wereld is mij niet te ver
zolang U het einddoel bent
dan trek ik geleid door de ster
naar oorden die niemand kent.
Waar ik verdwaal door duisternis
gaat U mij voor in zuil van licht
zelfs door de dichtste wildernis
houd ik mijn oog op U gericht.
Als wateren mijn weg versperren
baant Uzelf voor mij een pad
door de nacht bij licht…
Ode aan vriend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.274 Ik krijg met rijmen mijn versje niet dicht
jij tast mijn gevoel lieve vriend
dat ene gebaar van jou
proeft als witte wijn voor mij
jij bent mijn beste gedicht
houdt mijn loodlijn geaard
hart open en vrij
ben ik nieuw voor jou…
Zielsbodem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 Herinneringen over liefde
van ooit
en vriendschap
van toen
heimwee naar
hoe het leven
had kunnen zijn
maar nooit is geworden
je droomt
tussen witte lakens
van jouw droombed
zij fluistert:
er is werkelijk plaats
voor jouw hart
dit is de zielsbodem
van jouw levensvreugde
deze vriendschap is een droom.…
Geen woord
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 147 Deze stilte klinkt oorverdovend
Machteloos vullen mijn woorden
de stilte
Bijna roekeloos
Jouw zwijgen sloopt me
Ontlok geen fouten
Mijn machteloosheid vormt geen
smetteloos nieuw
-En dat weet je!
Het wapen werkt…