159 resultaten.
Loopgraaf
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 153 Soms dwarrelt er lichte sneeuw
over de rand mijn loopgraaf in
Ergens voorbij de middag moet het zijn
al is dat aan de grijsheid niet te zien
Ik lig hier nu al jaren
Voor mijn gevoel zelfs wel een eeuw
Wachtend op jouw volgende beweging,
een sluipende omsingeling,
een onverhoedse aanval,
een uitbarsting
Ik weet eigenlijk niet zeker
of…
bewegende aarde
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 154 hoe mijn stap ook kwijnt
in wallen aarde opgeworpen
door ijdele hoop zijn de dagen
korter dan de golven die de bodem
doen bewegen, niets is mijn vlucht nog waard
nu tentakels van vluchtig gas mij omarmen
me beklemmen tot mijn dood zich waardevol
laat omhelzen, mineurs en valkeniers hoed
u voor dit spel, het breekbare wordt
heldhaftig…
Echte liefde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 250 De warme wind
waait wollige witte wolkjes
langs de knipogende zon
de miezer voelt
als vochtige vlinderkusjes
vrolijk fluitende vogeltjes
fladderen vlak voor me langs
mijn aura weet zich gekoesterd
dankbaar geef ik de natuur
een dikke zoen terug…
Over de aanvoegende wijs.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 Je gebruikt de aanvoegende wijs
Om je wensen te verwoorden
Om zo je gedachtegang
verantwoord te verantwoorden.
Terwijl je al schrijvende
Allerlei wensen opsomt
Je ook vaak concludeert
Laat kome wat komt.…
Onno Hoes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 138 Het ambt van burgemeester impliceert
Dat hij het goede voorbeeld steeds moet geven,
Dat hij de scheve schaats schrapt uit zijn leven,
Want overspel wordt echt niet gewaardeerd.
En verder moet de man er steeds voor waken
Dat mensen hem ooit 'burgemeester maken'.…
Kleine bezinning
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 206 Wat zoeken we eigenlijk in al die drukte?
Afleiding, prestatie, succes of zoiets? Maar
zien we nog wel echt hoe die ander kijkt, hoe
bedroefd of vrolijk of onverschillig dat gelaat
zich laat zien? Maar we moeten verder: nog dit
kopen, beslissen, plannen, organiseren, bedenken
of bedanken; we draven maar voort tot we plots
een mens zien glimlachen…
Winterkind
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.281 De klokken klinken,
de laatste glans van de verlichte dag
sterft heen,
het wordt kerstavond, het wordt nacht.
Haast heilig oogt de kerstster prachtig
boven aller aard', rood
Brengt knusse winterse kerstsfeer,
gezellig kersttafereel, schitterend
in huis en ook aan haard.
IJskoud de mooiste
IJskoud de stilste nacht,
mijn winterkindje…
Karma
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 400 Een leventje later
hing de dappere jager
aan een haakje
bij de slager.…
SELFIE, een zelfportret!
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 545 Selfie is
mikken op jezelf
of met anderen
Oftewel vooral
Kicken op ‘mezelvie’:
Selfie is:
te vinden in de dikke van Dale!…
Schilderkunst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 mijn hand laat ik leiden
door de streken van de wind
zo penseel ik liefdevolle
wolken aan elkaar
laat ik golven dansen
hoger dan te voren waarin
vissen vogels vangen
volgen voetstappen elkaar
naar het maanlicht waaraan
ik mezelf langzaam overgeef
en me in op krul tot de geboorte
van 'n nieuwe dag…
Hoe ik van je hou
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.271 Hoe ik van je hou
als ik met jou de sterren
in hun pracht aanschouw.…
Kunst raden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 206 RADEN MAAR
een werkeloze kunstenaar
staarde zich blind op het witte doek
alles was al geschilderd
en de musea waren vol
hij schilderde het doek oranje
en vond opnieuw het wiel uit
en zei wie raadt wat het is mag het
voor een ton hebben
toen kwam er een hooggeleerde Tibetaan
die zei het is een stukje zonneschijn
van mijn kleding
en beroofde…
Jij was thuis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 289 Thuis,
ik zie waar je zit en dat maakt me verdrietig
Thuis,
ik voel wat je zei en dat maakt me boos
Ik kan niet zeggen dat ik je haat,
want dan geef ik toe dat ik je graag zie
Ik kan niet zeggen dat ik je mis,
want heimwee voel ik niet
Verschillende gedachten razen door mijn hoofd
Aanvaarden kan ik wel,
begrijpen niet…
De diepste afgronden heb ik gezien
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Toen ik jou
Niet langer
Vast kon houden,
Je niet terug
Kon trekken
Het leven in -
En toen jij
Er voor koos
Er niet meer
Te zijn, op te
Gaan in je eigen
Luchtledigheid
Waar je onvermoed
Al zo lang in
Was opgegaan
Bleef ik alleen
Achter met de
Beide kinderen
Die we samen kregen -
De diepste afgronden
Heb ik gezien…
Een vorm van zwijgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Regels die als
Vanzelf opwellen
Uit de diepste
Krochten van
Mijn ziel -
Die uiting geven
Aan wat er werkelijk
In mij omgaat -
Maar als ik
Mijn eigen verzen
Teruglees merk
Ik dat ik tussen
De versregels door
Ook heel veel
Dat er wel was,
Wel is, en altijd
Zijn zal,
Verzwegen heb -
Poezie is, merk ik,
Voor mij…
Zonder jou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 416 Een strand zonder haar schelpen
Een kaars zonder vlam
Een leeuwin zonder haar welpen
Een Oosterschelde zonder dam
Een fiets zonder haar bandjes
Een schilderij zonder lijst
Een peuter zonder haar tandjes
Een rijstveld zonder rijst
Een land zonder haar vlag
Een klok zonder uren
Een vleugel zonder haar Bach
Een kasteel zonder muren
Een…
Breken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 520 Woorden
breken
waar ogen
spreken
de taal
was niet meer te verstaan
waar onze liefde
ophield te bestaan.…
Seringenvriend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 636 De seringenstruik
die naast jouw grafsteen bloeit
in lila kleuren
laat geuren los
die dromen beloven
er is niets anders in deze wereld
dat mij meer kan bekoren
dan het bevlogen geluid
van gevleugelde vrienden
waar het kerkhof zwijgt
over diepte van jouw graf
en stilte van jouw dood
fluiten vogels kleine liederen.…
Draagvlak
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 Horizonten zoeken toenadering,
belangeloos. Een pril begin.
Geen ongeoorloofde aanval,
noch verraad aan een weerloos vergezicht.
Rust voor het getergde geestesoog,
daar gaat het om.
Door lange halen van een gewimperde zon,
zodat ijstijden dooien in lauw strijklicht.
Patronen tekenen zich af
in isobaren als lijnen van gelijkenis.
Zonder…
Mis mij
gedicht
4.0 met 5 stemmen 12.719 nu
zoveel jaren later
is er steeds meer
wat jij niet weet van mij
steeds meer wat ik vergeet
van toen wij samen
gingen kwamen
je stem trilt haast
niet meer in mij
je gezicht wordt zacht en vader
je glimlach wint het
van de ruzies die we deelden
overschaduwt het venijn
van toen we samen speelden
wat ik je vertellen moet
wordt groter…
Stilte krijst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 131 de vleugels
van mijn kasteel
zijn lamgeslagen
torens trillen
dralen in
ten ondergaan
fundamenten breken
gewelven zien
voor het eerst de maan
stilte krijst uit
restanten leven dat
geketend aan de muren staat
de aarde barst
verzwelgt het spiegelbeeld
deze droom is nooit geheeld…
Over De Tong
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 402 Nadat de burgemeester van Maastricht
Publiekelijk een jongen zat te bekken,
Lijkt iedereen de zaak te willen rekken,
Tot ergernis van Neerlands roddelnicht.
Die aandacht vindt hij maar een beetje raar:
Het lijkt waarachtig bijna ‘Boulevard’!…
een zacht nieuwjaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 266 ik hoor zachtheid nog voor
de winter kraakt
zachtheid van
zomaar vensters die flonkeren
in donkere straten
ik zie mensen fluisterend praten
binnen branden kaarsen
getemperd licht vervaagt
de rimpels in een oud gezicht
onherbergzaam gaat de weg
langs kreupelhout en rottend blad
toch zijn de geuren vers en fris
alsof er in het afgelopen…
Mijn leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 481 In het leven
Dingen die gebeuren,
Die je niet zijn gegeven.
De problemen,
Moeilijke beslissingen,
Die je liever niet wilt nemen.
De mensen,
Verbrekingen tussen vriendschappen,
Die je liever niet zou wensen.
Je gevoel,
De liefde die je aan iemand wilt geven,
Niemand snapt je doel.
Het heden,
De dromen voor later,
Die je altijd iets…
Gordon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 Die Gordon met zijn zouteloze grappen
Bevestigt zo het beeld van ‘de Chinees’,
Clichés van rijst erbij en véél meer vlees,
Hij zou eens pure sambal moeten happen.
Als dan het puntje van zijn tong verbrandt
Wordt het toch éven stil in Nederland……
Jeugdvriend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 423 "De straat" is dood nu
en praat niet meer
als in vroeger dagen
de straatlantaarns
wijzen als lichtende vingers
de hemel
tussen huizenblokken
straalt niet meer
zoals toen
de ijzeren putdeksels
klinken na in mijn oren
waar op de straathoek
onze stemmen vervlogen
in het nu van onze dromen
hangen daar misschien nog
ergens vervaagde beelden…
en maar hopen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 640 toen jij er niet was
ben ik gaan verzinnen
van jij, zon en gras
maar ondiep van binnen
wist ik dat jij er niet was
dacht jou op mijn bed
hoe samen we vreëen
en heel af en toe leek ‘t
of wij het echt deëen
maar dat leek vooral net
nu jij hier niet loopt
lig ik ’s nachts te woelen
als de gek die zich sloopt
met hoe hij je kan voelen…
het kind van de duinen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 273 van de golven, van de zee
herinner ik me niets meer
de adem van mijn moeder
in augustus
alles verdween, koud
en vervormd door schaduwen
uit een hand
ik hoor nog wel het water en de onvoldragen
meeuwen die van mijn armen
waaiden
trager
in mijn stem dan in de wind
misschien was alles wel
zoals het moest zijn en hield ik mijn ogen…
Over de blauwvoetgent
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 210 Misschien dat u hem niet zo kent,
De blauwpoot- of blauwvoetgent
Het is een soort jan-van-gent,
U allen wel bekend
Maar met een changement.
Als u hem eens wil ontmoetten,
Zoek naar een “a-gent” met blauwe voeten.…
zing je ziel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 tast teder
naar verloren woorden
roffel razend
op de trommels
blaas leven
in een dode taal
wijs woedend
naar de witte wolken
schreeuw je schor
vanaf de daken
zing je ziel
uit je lijf…