Alle inzendingen, jaar 2014, week 2

hebt je vleugels geschikt met wat over was van je verenpracht wist je klaar voor de lange reis al vele jaren voorbereid in afscheid ben je uitgewuifd vol gratie vloog je naar de zon keek nog een keer vluchtig om…

Ik dacht: Centraal Olympisch Comité Die willen wel een zware delegatie Dat is toch prima voor je reputatie ’t Ging echter om een ander COC Maar Mark en Max die zijn toch niet te zwaar En Willem…ach een pondje hier en daar…

We hebben onze expeditie grondig voorbereid. We kennen de plek waar we het spoor bijster zullen raken waar we door de grappen heen zullen zijn en een lawine ons gezelschap zal halveren. Daar zal december blijven duren en de storm zal onze sentimenten aanwakkeren op een manier die onze geldschieters zal bekoren. De nacht voor het vertrek richten…

Er heerst een winterse stilte tussen de lege bladzijden van het onbeschreven winterboek wat er na het bezinken is blijven hangen aan de mensheid is jouw wanhoop uniek in zijn alleen zijn maagdelijk als onbetreden sneeuw als een ster in donkere nacht die menselijke schaduw verlangt waar het licht de wensen wegneemt doodse kalmte zich…

Fijn, klein pluizenkind! op zachte voetjes ga je door het huis gezwind als de wind en zo stil als een muis Warrig, narrig wonderkind! jengelen kan je eindeloos maar als je zachtjes spint weet ik weer dat ik jou uitkoos Hongerig, brommerig drommelskind! jij hebt ook nooit genoeg maar het deert me niet of het zint je krijgt niet alles,…

De man laat zijn sterke, eeltige handen fijnzinnig voelen aan wiel en ketting. Vieze vingers brengen de mededeling: "Edel werk blijft in onze vuilheid branden!" Spits denken wil geldsommen omranden, die hun spel leiden met moer, bout en ring, zich vrijmoedig tonen, vol bezinning, om voldaan in de la te belanden. 's Avonds maakt de zwoeger…

Een niche opticien in Vroomshoop, Had een zwarte bril in de uitverkoop. Het exemplaar Oogde wat raar Maar de prijs was er ook naar. In het land der blinden, Moet eenoog ook een bril kunnen vinden.…

Drie weken klein. Je kijkt al om je heen, zo aandachtig, zo rustig. Je kijkt haar aan, die je moeder is. Jouw levensverhaal. Jouw Grote Avontuur, begint gelukkig hier. In dit veilige wiegje. Bij je moeder. Bij je vader. Bij je zusje. Bij ons. Lief Mijntje.…

Stil zijn is ademen zonder lucht te kapen een doorbloeden van levensaderen. Stil zijn is een luxe een voldragen bestaan dat niets hoeft te doen om te weten wat nodig is. Spreken is een last een strijd om licht om aandacht en ontzag dat daden moet werven. Spreken is blazen lucht verplaatsen een paraderen van protsige woorden.…

De dag duurde voor mij kort. Maar mijn hart bonsde lang. Wachtend met volle passie. Zag ik jou bij zonsondergang. Wachten met volle passie. Na een weerzien van één jaar. Door reuze dalen en schande. Bracht de liefde ons bij elkaar. Krachtiger dan de zonnestralen. Schoot ons vuur door onze ziel. Zoals het moment op de eerste dag. Met…

onthoudt goed mijn kinders zegt ma pier: na regen geen zonneschijn…

het geruis van denken Ik ben erachter wat het zeggen wil alleen te zijn, eenzaamheid...... Brood, beschimmeld in de kast verroeste hark in het natte gras een vogel bij haar geroofde nest verlaten worden door de ander of iemand voor altijd afwezig. Beitel het maar in je geheugen eenzaamheid een fata morgana in de woestijn alles om…

Sprankelen en dansen als een gek, naar aanleiding van een wereldopiniestuk. wereldstatistieken in beweging zetten vechten voor een ambitieuze maatschappij in één oogopslag kunstzinnig vreugde schilderen, vol verlangen helder denken, op wereldschaal vervreemde sfeer doorbreken van wrange grafische, dode elementen. Waar het loslaten…

hoor je het gekrijs vanuit de lucht? het zijn de vogels op hun vlucht zij ondergaan hoe klein ze zijn boven kale vlakten hels venijn adem stokt veelvuldig in een zucht bomen op schavot is geen gerucht natuurverkrachting is hun pijn de bijl hakt scherp in levend brein er kleurt geen hoop als enig teken het is vergrijst in doodse deken smorend…

Zon verlicht water na vertrekkende vogels koerst geboren cel.…

men is druk met doodgaan bemerkte ik vanmorgen in de wacht hing hij in de wacht hing zij na het drukken op 't menu het is de dood of de gladiolen of 'n boterham op mijn bord dan lijkt de keuze snel gemaakt…

Voor Oekie Het heeft wat Geduurd, inmiddels Al zo'n goede Twintig jaar Dat jij ons Oppikte uit het Diepste duister Je was er zo maar Na zorgelijke Verwachting Waarin het donker Ons nooit losliet - Liefde geboren Uit liefde, dochter Ons gegeven Geluk dat al die Jaren bij ons was Hangend in de lucht En dat…

Doezelend in de lentezon in de hangmat onder de appelbloesem wordt zij wakker met vlinders in haar buik. Op de zachte zijige huid onder haar liesplooi krieuwelt een kleurige rups intiem langs de rand van haar appelgroene slipje.…

Wat moet ik zeggen, zei ik om het niet te hoeven zeggen. Veel stilte na het omgedraaid contact. De motor tikte, de regen regelmatiger op het autodak, veel stilte veel wit om de woorden dacht ik me al een scène in. En zo onhoudbaar lang keek je, leek je van vlees geworden vraag. Wat moet ik zeggen vluchtte ik, en overwoog op welk woord…

ik zag je op de tak koppie wat scheef jij had alles wel gehad vleugels die niet wilden vliegen voortijdig gestreken door kaalheid en pijn de zin in het leven was je al even vergeten omdat slapen rustiger bleek dan ontwaken toch laat je nog het koppie niet hangen in een intens verlangen om bij ons te zijn…

Speel Sonnevelds Het Dorp af op je screen Vol intel hoe we zetelden in dozen Met flink veel glas en verse plastic rozen Nu kun je met de webcam alles zien Justitie vraagt om sluiting van de luiken Door de nee-nee sticker nog eens te gebruiken…

De pluimveehouder voelde zich beledigd: “Uw kippen leven zes week in een schuur” - De sector ligt toch al zwaar onder vuur. Briljant, zoals de man zich hier verdedigt: “Al is zes weken inderdaad maar even, Ze hebben wel de tijd hier van hun leven.”…

Soms voel ik me zo alleen tussen al die mensen ik voel me dan zo verlaten wat heb ik te wensen Omdat het om mijn kind gaat blijkbaar vooroordelen natuurlijk is dat waar mijn gevoelens gaan meespelen Toch zou ik het voor ieder ander doen al blijf ik in mijn zienswijze alleen voel ik me verlaten waar kan ik met mijn verhaal heen Iemand…

De laatste kus. Jouw hartstochtelijke blik. Het moment over mijn linker schouder. Zonder één woord. Alleen ons passioneel moment. Staat geportretteerd op een fotohouder. Mijn laatste knipoog. Alleen haar iris glinstert sterren. Licht ik mijn wuivende hand op. Het geluksmoment. Als een film in een map. Staat gedocumenteerd in mijn laptop…

Zo loop je samen zo ben je alleen wat is je toekomst waar ga je heen een ding is duidelik voor mij in ieder geval "In life unbeatable" "In death irreplaceble"…

De Platonische liefde Die Plato heeft beschreven Is een liefde die weinigen nog wat zegt die je enkel geestelijk kunt beleven. Maar mocht je straks Fysiek te kort gaan schieten Dan valt er dus Platonisch Nog volop te genieten.…

Een hele generatie is ermee opgegroeid denkende dat dit schip nooit zou zinken als de politiek zich er niet mee had gemoeid zouden haar geluiden nog steeds klinken die vertrouwde stemmen van de dj’s met tussendoor het geluid van de jingles de hits van de Bee Gees en de O’jays wie genoot er niet van al die singles de laatste minuten met de…

Op dat moment verloor ik mijzelf Ging vol en compleet, hele- maal op in jou Gecontroleerde volwassen eenheid In jouw weergaloze warm- tebron sta ik voldaan en onge- kleed, zonder jas Jij peilt, zucht, kust en haalt adem voor mij Spant spieren vol van geluk Doet wensen voor ons liggend op de maan Jij verlicht, staat op, verdwijnt…

ze zit in het raamkozijn, amper zeventien jaar het dikke golvende haar beweegt zachtjes, oh zo zachtjes in de wind de zon kust haar jonge huid ze droomt haar leven spannend, waant zich de dochter van een Arabische prins zijn lieveling natuurlijk ze is nog ongerept maar voelt zich toch al zo vrouwelijk veel klasgenoten hebben al een vriendje…

gehurkt in de zon tovert een jongen met vaardige vingers en kleurig krijt zwermen vlinders in een tapijt van lentebloesems op het plavuis rond de vijver in het park vrouwen in vrolijke lentekleedjes dralen in het voorbijgaan om het kunstig tafereel te drinken met de ogen en ook zijn lenig lijf en zongetaande huid ze zaaien kleingeld…