Alle inzendingen, jaar 2014, week 5

vreemd toen ik laatst je graf bezocht om je foto los te wrikken, bleek daar een struik te staan. ik sloeg bleek uit toen ik vernam dat je was weggegaan om mij te zoeken. ik ben dus rap naar huis gegaan en zit nu ontdaan op je te wachten. overdag schrijf ik wacht, maar het zijn die nachten ... ik heb een flesje melk gekocht en de whiskas…

Is zo gemakkelijk Gevonden, een term Om aan te geven Dat de angst Van de Groningers Niet is terug te leiden Tot de aarde die moe Is van de miljarden Kubieke meters gas Die aan haar schoot Onttrokken zijn - Maar eerder zijn Oorsprong vindt Tussen de oren Van diezelfde Bescheiden grunnegers - Was het nu een beving Die…

Dat drassig land van Sluis tot Tiengemeten, Van windkracht acht en 'drie keer met de boot', In die provincie woon ik, werd ik groot, En ik verwacht dat Zeeland zo blijft heten. 't Is jammer Ronald, zonde van je werk, Maar Zeeland bij Zuid-Holland? Lijkt me sterk!…

waar kan ik schuilen als alles ongrijpbaar wordt mijn lichaam in het water komt en weigert te drijven, zelfs niet in een enkel beeld, de ogen wijd ik zie wat ik zie het is onbegrijpelijk hoe de geur blijft hangen het rottend hout en hoe het huis zich verwijdert ik hoor het in de nacht het pootjebaden van de dood op de bodem ligt…

De vage grens is hier even breed als de tijd breekbare lijnen hullen zich in dekmantels uit zuivere nevels gevlochten de wind die naakt maakt slaapt achter weggedoken dijken het gewas wacht met wuiven totdat de vroege voorbijganger sporen trekt door de ontzegelde dageraad de stilte smoort elk gegeven commando gericht op weg naar deze…

Wanneer boomgaarden terug in bloei staan in het vroege voorjaar laten vier jaargetijden nieuwe lente geuren, uiteindelijk verfrissend wordt bloesem naar de zon gedragen midden in de tuinkamer staat de kersenboom en loopt weer uit sappige appelbloesem maakt prachtige zure veredelde variëteiten beelden van roze dromen in lenteland…

het tomeloze water tilt de jongen op maakt hem los van de grond in de verte ziet hij zijn slaapkamerraam in miniatuur de man kijkt uit over het rusteloze water dat hem eens bevrijdde hij ziet door zijn enige raam naar de wereld een zeilboot zo klein zo ver weg…

Het Kremlin kraait verheugd dat Nederland Er blijk van geeft nu even niet te hechten Aan openlijke strijd voor homorechten Gelukkig toont de 'Leiding' haar verstand Een klein contactje, mag maar uit het zicht En verder mutsen op en koppen dicht!…

Gelukkig spreekt Mark Rutte Poetin even, Om twee uur vrijdag worden ze gespot. De homorechten komen dan aan bod, Mark moet hem dus maar flink van jetje geven. Dat Rutte nu die kans maar niet vergooit, Het is net als bij topsport nu of nooit.…

Een grauwe sloot, maar hier blauw en vol goud riet de wilg door 't zonlicht goud en alles in het kreupelhout is goud beschenen, dit is de plek, de koepel hierin ben 'k vaak verdwenen met dichte ogen zit ik dan geniet nog na van alle kleuren en van alles wat er zomaar kan gebeuren tot er niets is meer, geen lust, geen must, wel bewust…

Gekozen voor vijf elementen waaruit een lichaam kan bestaan water, aarde, lucht, vuur en ether Water is bloed en aarde bot lucht, die alles verbindt zich laat in- en uitademen Vuur de warmte van het lijf ether die sterren en planeten in de ruimte doet bewegen Alle vijf zoeken naar evenwicht in een bestaan van onzekerheden…

ik kan knikkeren met oliebollen, kristallen mokerhamers smeden. ik kan Europa tot bij Cuba roeien, manieren leren, oud-Chinees en vlot. ik wil filmen in de Onderwereld, sjieke superrijken drek doen drinken. ik durf de koningin een tongzoen draaien, leeuwinnen naar de tandarts dwingen. ik durf bordelen runnen in de hel, chocopasta smeren…

een nieuwe buurvrouw die domweg tussen neus en lippen door vraagt of jouw rimpels in je genen zitten of dat het een restant is van een losbandig leven? en dan lacherig antwoorden van, zoiets overkomt jou ook als jij tussen neus en lippen door domme vragen afvuurt en zomaar door de buurt wordt uitgekakt ze begreep er totaal niets van en vroeg…

Tussen huwelijk en overspel ligt soms wel een nuance tussen de lakens van Marcel ligt soms wel eens Clémence als fitting in het koppelspel, met haar tweelingzus Hortense.…

je oor te luister leggen bij het stroompje over stenen stappen en aan de overzijde diep inademen jezelf betrappen op verwondering de geur weer ruiken van het najaarsgroen dit gevoel vertalen in tedere woorden probeer het maar eens…

Toen ik dan jou En mezelf was Kwijtgeraakt En in de stilte Van het klooster Dat mij deze Retraite bood In mijn sobere cel Mijzelf langzamerhand Begon terug te vinden, Was het dat Ik als vanzelf De woorden vond die Mijn pen op het Schrijfblok lichtjes Vastlegde, en dat ik Mijn verdriet een stem gaf Die zacht vibrerend…

De tandarts die een foto schiet van billen, Dus optimale aandacht aan je schenkt, Vindt niet dat zijn patiënte wordt gekrenkt: “U hebt met mij geen appeltje te schillen, Als bekkentrekker moet ik bekken checken, En daarom maak ik foto ’s van uw bekken.”…

onderhands zilt gevonden vingers dragen het, welgevormd nu naar mijn rug en heen- en teruggewreven dit leven voelt de geur van olie uit een paarse bloem gepuurd -zo zacht in eendracht met wat korrels aangebracht om mij, mijn huid, mezelf te laten kennen en zo draag ik, immer als een jas jouw liefde warm, weldadig in de pasvorm…

Denk aan caramel als jij met me praat. Je hebt het over rozen, maneschijn, de duinen, Chanel, het drinken van wijn en dat er eeuwige liefde bestaat. Vind het amusant: jouw verliefde brein dat de fantasie de vrije loop laat, zegt dat onze band nooit verloren gaat en je zo graag "intiem" met mij wilt zijn. Slechts een vleugje tijd is wat ons…

Nadat we uren hadden geslenterd door een onbekende stad die uit mijn herinnering naar boven kwam als een déjà-vu zoiets als een gestolde ervaring van wie ik wel is waar de eigenaar ben maar waar ik niet de hand op kon leggen, ontdekten wij gelijktijdig aangemoedigd door honger en dorst het restaurant, een rokerige ruimte waar de afzuiginstallatie…

druk op een knop en er is een vlam nu kan je zeker beginnen te klagen over het verlies van het vuur als natuur maar in de supermarkt krijg je er drie voor een euro het is waar dat je het vuur en de vlammen die zomerdagen en dat gloeiende hout niet terugvind in je plastic aansteker maar elk vlammetje dat je ziet steeds…

Onrecht gaat gebukt rechtop draagt in nare oude wandelgangen nauwe schoenen de hele dag tekent onzichtbare pyjamas door het wijdopenstaande venster van afbladderende louvre luikjes speelt dag en nacht muziek in stilte lacht onrecht van hoge felle muren zonder het ongemakkelijke gevoel onrecht synoniem alleen platgedrukt staren…

schommelt ze haar tulpenbollenbuik voorbij het koudvuur der gebeurtenissen? bewaart ze bovendien de kalmte van koudwatervissen, dolend in een palingfuik? och, haar ogen zijn narcissen. haar lijf, een jonge berk. haar neusje is van houtsnijwerk. haar liezen, wildernissen. haar handen, elk een rozenstruik. haar kussen, zwarte missen. haar…

Lang geleden vertrok ik naar het leven en ontmoette er alle seizoenen. Ik was gerustgesteld. Ze bestonden enkel in mijn hoofd. Niets dwong. Takken vergroeiden met de dagen die in me dreven. Pluimen rekten zich uit, sliepen en werden weer wakker in de golfslag van vruchtwater. Uit de wolken vielen sporen, bonte bloemen langs mijn…

één viool geplukt maar het hele orkest was meteen van de wijs…

Na even wachten valt soms alles weer waar het moest zijn: de stilte, het betrachten van de vreugde, hang naar lente of naar wijn. Soms kan ik haast niet wachten, vult mijn ongenoegen heel de lucht en ziet niet meer wat echt belangrijk is: de tederheid bij 't zien van pijn, het heel geduldig groeien van de eerste lentebloemen, de lach van…

We zullen moeten amputeren, oppert de chirurg achteloos terwijl hij zich laat afleiden door de langbenige stagiaire die kortgerokt door de zaal loopt.…

De tijd wordt gevuld met niets. Niets dan woorden, het ruisen van het peppelblad. Geschuifel van voeten door nat zand, watermunt geurt langs de waterkant. We staren naar de bijna lege lucht. De sperwer speelt een spel met een hulpeloze prooi. In deze stilte gevuld met iets - iets dat lijkt op gelukzaligheid - vergeten we de tijd.…

Lippen nopen tot pillen monden noden de maan te zwijgen in stilte. Laten we punten slijpen de polsbanden doorknippen die slippendragers van uren. Konijnen bij de vleet sterven het geworden leven ontwortelt de grond begraaft zichzelf. Telkens als stenen tekens slaan en plots planeten vervagen vervelt de zon als een slang. Oude vingers…

In de schaduw van jouw licht streel ik met mijn ogen jouw lieve gezicht In de stilte van jouw verhaal luister ik aandachtig, naar jouw gesproken taal Uit alle macht spreek ik uit zonder geluid, ik mis de kracht Je kijkt me aan, onbewogen en ik weet er is geen woord gelogen en jij hebt mij verstaan In het schijnsel van het licht raak…