179 resultaten.
Vragen die geen vragen zijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 216 Kalm stroomt de rivier, zonder stroomversnelling, zonder
zich af te vragen of de zee nog ver is. Eigenlijk is er enkel de
stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt
in het water en maakt de mensen die het zien plots blij.
Waarom kunnen wij ook niet het leven leven zoals het komt,
met zijn ups en downs, met zijn kinderstemmen…
ode
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 meestal is het makkelijk.
maar soms ook niet.
de tijd hapert.
men lijdt.
soms
helpt
het
te
huilen
wanneer
men
eet.
tranen
op
het
brood.
een
film
met
slechte
special
effects
waarnaar
men
toch
geboeid
blijft
kijken.…
Innerlijke rust.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 194 Rustig is het in huis en op straat.
De zon schijnt vanachter hoge
populieren, terwijl wolken gestaag
voorbij drijven.
Een behaaglijk gevoel nestelt zich
onder mijn huid.
Daar waar het leven steeds opnieuw
ontspruit.
Het bloed vers stromend door mijn
aderen, de wereld lacht mij toe,
vrede en welbehagen bekruipen mij
zomaar zonder reden…
taverne deuzeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 88 Je wil niet met me praten,
je telefoon blijft dood,
mijn brieven ongelezen.
Daarom
zit ik elke avond
met een glaasje water
aan het raam
van de taverne
op de hoek van je straat
waar ik in de bocht
je huis kan zien.
Ik wacht tot je voorbij rijdt
en zie van verre
hoe je uit de wagen stapt
oversteekt
en zonder verder omzien binnengaat…
Die de oorlog overleefden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 Meisje met ravenzwart
Haar die met knikkers
Speelt, samen met
Je vriendin -
Gewoon op de stoep
In een waterig
Oorlogszonnetje,
Jij kijkt met
Vrolijke kinderogen
De toekomst in
Terwijl je een
Van je glazen
Knikkers naar je
Beste vriendinnetje
Rolt - zij heeft
De waanzin die oorlog
Heet overleefd, net
Als jouw blik met…
Mijn pen als wapen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 Ik schrijf met tranen
tranen van de zee
over hen die in alle vrijheid
leven daar waar
grenzen onzichtbaar in
elkaar overvloeien
waar weelde oeverloos is
en kracht immens
ik schrijf met tranen
tranen van de wereld
over hen die oorlogen
creëren
die kogels gebruiken
in plaats van woorden
om hun verschillen
mee te beslechten
ik…
ontroering is een warme jas
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 369 wanneer ik haar jas
wegbreng naar de garderobe
merk ik dat haar warmte
nog aanwezig is...…
je bent er niet meer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 229 In een kooi ben ik opgesloten
een roerloos brandende kooi
in een verlaten veld.
Je bent er niet meer
een vogel vloog de hemel tegemoet...
Ik weet het wel
God ziet mij staan in de zon
Hij ziet mijn schaduw op de stenen
Hij raakt mij aan
maar voelen doe ik het niet.
Ademloos staat mijn schaduw daar
stil als in een luchtledige.
Wat ben…
Schip in hellewind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 132 Winterse hellewind
waait in wankele gedachten.
Waanzin als waterdruppels,
zachtjes tikkend, wachtend op een einde aan de leegte.
Daar wast de duivelse wezel
zijn handen in maagdelijk witte onschuld.
Terwijl de dronken wijven
de eenzaamheid wegwuiven
als ware het
een vissersboot
in winterse hellewind.…
Het astronomische dispuut
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 De radio naast jouw ziektebed
laat droeve Christelijke liederen horen
ik voel de leegte waarmee je mij
alleen laat in het verleden
aan de muur hangt het bierviltje
waarop je ooit mijn telefoonnummer schrijft
ik geef je een oude tekening
een boerin met in haar hand een hark
bij een sloot met een waterlelie
jij bent misschien mijn…
Senryu (vogels voeren)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 141 met het voeren
van de vogels helpt ze
zich de winter door…
Het afgrijzen van de godin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 142 Ik sleep je mee.
In de zonnige levenslust wil ik al je geheimen ontsluieren onder het stimulerend gekwaak van kikkers.
Je zoresijzers zullen gloeien dan smelten.
Ik denk aan een grote vette roetzwarte tor die over je benen loopt.
De gil die je giechelend slaakt, ja ook jij Daniëlle.
Je bloesembokaal bulkt vol leven en je lijf laait een donkere…
haiku
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 niet de voorrang van
rechts maar de makheid van links
doet ons huiveren…
Het voorbijgaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 het voorbijgaan
heel even
het wenden
van het hoofd
heel even
het minieme
draaien van
het hoofd
het kijken
het kijken
richting
paradijs
gesloten
tot 19.00
uur
het terugwenden
van het hoofd
het loslaten
het verlaten
van het pand…
Het Verdriet van Hama en Homs
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.668 Hun vingers gingen vingervlug
door bakkersbroden die zij kneedden
Stookten kleine stukjes houtskool
shisha's appels uit de soeks
Hun haren glommen, ach zo mooi
door soenna's messen fijn gesneden
En zij lazen voor het theehuis
uit het theeblad van hun leven
Zag ze gaan ooit, dadeldragers,
broodverkopers nog van toen
Langs blauwgepuide…
Blues uit de vergeetput
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 188 tussen kerst en nieuwjaar
bleven zijn telefoons
oorverdovend stil
spam en andere rommel
vulden zijn prullenbak,
maar zijn inbox bleef leeg
zo is het nu altijd
tussen kerst en nieuwjaar
en tussen nieuwjaar en kerst
hij gooit vruchteloos flessen in zee
een schreeuwt zich schor
in de woestijn
alleen de galm antwoordt
soms
zou hem…
dit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 in een vroege
koude zon zie ik
een paar meeuwen
langs de waterkant
wie zijn jullie
vraag ik me af
maar ik fiets verder…
Mooi moment
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 199 De klus geklaard
Het werk zit erop
Daar loop je
Dan in vrijheid
Van je menszijn
Te genieten -
Gewoon een mens
Zoals iedereen
Je man en je
Zoon laat je
Hier achter als
Gaten in je hart
Maar je gaat
Weer naar huis,
Op het kleine
Drakesteyn waar
Je ooit in je eentje
En later met Claus
Aan je jonge leven
Begon en op…
waterpad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 71 ze staan er nog, de rijen oude wilgen
stekelig en koud
oneindigheid in stam en schors
zet wachters van de tijd in elk geplooid gezicht
naar buiten gericht zo boud, maar
in hun hart groeit traag
de zonnewende
even nog
dan voelt mijn voet het naken
van de weelde, uitgestrekt tot
overal
een lentegroet, een levenswens
het water geeft…
Puinhoop
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 448 Stilte valt als regen
tegen de ramen
eens waren wij samen
nu zijn er alleen nog de tranen
stilte bloeit als onkruid
in een slecht onderhouden tuin
mijn leven ligt in puin
ik moet mijn weg daarin weten te banen
alles wat blijft is de stilte
de oude stad draagt de regen
en jouw kilte.…
de tijd getekend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 159 de vergankelijkheid
heeft mij
bij de hand genomen
de jaren getekend
in rimpels en kraaienpootjes
wat bleef is de glimlach
van zo nu en dan
onzeker om de lippen…
Alsof lezen zo bedoeld was
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 121 lezen op het strand
waar ik niet lees terwijl ik lees
waar ik ben
luchtschappen driften rustig
wind wappert m'n haren
en fladdert aan m'n vel
golven rollen door m'n oren
vogel gekir zonder zin
alles is natuur en alles is
en alles is weg
behalve dat boek, die letters, die ruimte ...
alsof lezen zo bedoeld was…
AVONDRUST
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Op de kwekerij
wiegen alle bloemen zacht
in roze schemer:
een stil, onzichtbaar feest
van losse elfenvoetjes.…
Thuiskomen 2
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 305 In het nu.
Dan steek ik de sleutel in het slot
van de kunststof voordeur
en draai ‘m
voor de zoveelste maal alweer, om
Een soort verwachting,
een beetje een mengeling van hoop en twijfel,
en tegen beter weten in,
doet iets met mijn buikspieren
God mag weten waarom
Je zelf gek maken,
heet dat, maar wie ben ik
Ik laat me in de…
En och, het lijkt…
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 270 nog eens het kussen opschudden
een zachte aai over zijn wang
jouw stilte in zijn handen leggen
fluisterend welterusten zeggen
slaap maar, toe, slaap maar…
de tijd verstrijkt
en och, het lijkt
dat de donkere nacht
hem naar de morgen zal dragen
wat zou je op dat ogenblik
nog kunnen, durven vragen……
Eenvoudig meeslepend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 De andere ik in mij
Een onnavolgbare wens
Te verkennen alle mogelijkheden
Van dit eenvoudig leven
Een wens die laat zien
Een prille ochtendzon
Laat schijnen over
Wat ook nog kan
Van grote gevoelens
En heftige emoties
In onbezonnenheid
Gestart en begaan
Mee laten slepen
In een ongewis gebeuren
Voluit te proeven
De diversiteit…
Reis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 248 Zij beminde
De reis trok
zijn sporen
Zij schoor mij
weer glad
d' Amuse
Gevolgd door
soep en hoofd
en dessert
viel goed
Tijd leerde ons
dat liefde
voor elkaar
levens dan
juist schoort…
apassionata
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 als hij haar aanhaalde
om te vrijen
liet ze zich vluchtig kussen
en meestal zei ze dan:
eerst nog een slokje wijn,
een laatste sigaret,
en talmde meestal
tot hij sliep
toen hij haar
tot kiezen dwong
verkoos ze toch
een slokje wijn,
een laatste sigaret.
het werd haar afscheidsdronk
het was
voor 't laatst
haar laatste sigaret…
Dagje Vondelpark
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 De stad heeft zich weer gemeld
de balkondeur open, straatgejoel
zwelt aan door jengelende logistiek,
scherp gedrein van tramrails snelt
door de sirene geest en ijle lucht.
De linden werpen met een
hoofse neiging in hun kale
kruinen elkaar de zwarte
jassen van de kraaien toe,
boven de daken van deze
verbale dramatiek schildert
een…
Voettocht via LAVACOLLA
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 168 kort in de bocht nog naar een uit de
kluiten gewassen fallus gezocht
doch hij was daar alleen destijds
op een voettocht uitgelegd vlakbij
Santiago de Compostella
jammer genoeg geen standbeeld
in erectie dat in volle glorie laat
zien hoe trots er naar de hemel
wordt gewezen uit dank vol van
liefde en lust na de schepping
hier wasten schijnheilige…