Alle inzendingen, jaar 2015, week 3

het regent en het waait en ik verlang naar sneeuw die kleine vlokjes die hopelijk binnenkort op de neus terecht komen van mijn kleindochter voor het eerst sneeuwvlokken op je neus en ik die wat aanmodder niet eens de sneeuwvlokken voel op m'n eigen neus maar sneeuw val !! op de neus van m'n kleindochter ondertussen de meeuwen…

Als een olleke bolleke rubensolleke rollebolt mijn dolle dochter door de vers gevallen sneeuw. Als een elfje, boeven elfje, dwergen elfje, reuzen elfje danst mijn elf jarig elfje In de vers gevallen sneeuw. In haar rode jas, met paarse broek en blauwe wanten aan springt mijn dochter feest mijn dochter juicht mijn dochter in de vers…

Ik voel pijn, verdriet en haat Weer iemand die mij van binnen raakt Ik had jou mijn hart gegeven Maar niet om hem weer te breken Ik had hem al in angst gegeven Jou de macht over mijn hart gegeven In de hoop dat jij de laatste was in mijn leven Maar toch heb jij gekozen om mijn hart te breken Terwijl ik in het begin jou een duidelijke keuze had…

Levend is het bewustzijn, dat mijn leed verslaat. Als de wolken en de zon. Een ster die schijnen gaat. Eerlijk is de werkelijkheid, die op onze illusies jaagt. Illusies, die verduisteren, hetgeen werkelijk bestaat. Een vrouw die baren moet. Een man die sterven gaat.…

heb ik je al verteld over gisteren, eergisteren, vorige week toen we nog dansten op de groene heuvels kusten in het koele dal waarom kan eeuwigheid niet gewoon bestaan maar verandert de tijd in een ruwe bulldozer dalen worden opgevuld door egaliseren van heuvels maar wat dan overblijft is vooral een kale vlakte waarover kille winden…

Volgens deze theorie Is iedereen een genie. Rommel maken Vinden we normale zaken Haast een fobie. Maar bij de genie was ik een genie.…

Dwalend in gedachten gaan mijn ogen voort naar al wat leeft. En wat mij toelachte op de helling van pijn en vrees. Ergens in een hoekje waar ik een boek lees. De stilte overheerst mijn hartslag lijkt monotoon. Is af en toe van slag van immer wonderschoon.…

Ik zie je vliegen met je kopje in de wind, met je vleugels gespreid… Ik zie je oogjes schitterend in het zonlicht, door de nieuwe dag verblijd. Zwevend door de lucht, genietend van de pracht en praal in de natuur… Lekker op zoek naar een hapje te eten, wat heerlijk om zo te leven, een leven zo puur. Rustig zittend in een mooie tuin… Toch…

Meisjesnamen ontvouwen in zacht roze, vredig bloemenbladen als troostende dromen. Hun hoge stemmen verstillen het hart tot het vrome met en eendenvlucht over meren van het mateloze, ieder contrast verheven en opgegeven in een groeiende wereld waar deuren worden ontsloten. Meisjesverdriet, tranen die in tederheid tronen maar altijd met kans…

De Heer is mijn licht, mijn behoud Daarom ben ik voor niemand bang Want Hij beschermt mij levenslang Ik blijf aan Hem toevertrouwd. Ook al willen vijanden mij verslaan Dan hoef ik voor hen niet te vrezen Want God de Heer zal bij mij wezen Hij zal de boze voor mij weerstaan. Al drijven ze mij ook in het nauw Ik blijf vertrouwen op mijn Heer…

als een dichtvriezende rivier ontloop je vergeefs het meesleurende niets dat onder je door stroomt en toch je gaat ze te lijf de pijnlijke groei de spartelende worsteling met angst en agonie ruk je je los je wordt die je bent met onvermijdelijke moed en dan dichterbij de dood de omgekeerde bloei: leeg genoeg om vol te lopen…

gedichten schrijven over diepzinnige zaken en wereldse dilemma's die je raken maar het kan ook over daagse dingen gaan die je zoal tegenkomt in dit aards bestaan juist dit laatste laat ik prefereren boven het hoogdravende waaraan je jezelf slechts kunt bezeren…

we leggen dagelijks dingen vast momenten in kleur of zwart wit beelden of gebeurtenissen met of zonder camera gemakkelijk te delen in deze digitale tijd van kiekjes tot imposante foto's die schilderijen lijken de aanwas inmens vredelievend vooral tot men zijn camera oppakt en het gebruikt als wapen om een diep gevoel na te…

Leer mij toch leven, ver voorbij de angst om wat dan ook toch maar te verliezen. Er is zoveel dat als vanzelf al wel werd losgelaten, maar evenveel of meer zelfs bleef behouden in wat ik bij gebrek aan beter mijn ziel zal noemen; diepste kern van zijn. Wie ben ik eigenlijk en wat is echt van waarde? Soms zingt het antwoord wel, doorheen de…

Legio beelden worden Door een vleesgeworden Camera in mij opgenomen, Net als de werkzame stoffen Van wat medicatie heet, Ontelbare gedachten worden In dit brein geboren, Er in genomen voor de eeuwigheid, Om te voorkomen dat ze Een voor een naar buiten komen, Doch de opslagruimte is beperkt, En als de hogedrukkraan open knalt…

In mijn hoofd stromen gedachten Gedachten waar ik niks mee kan En wat ik ook zoek Het blijft een wankelend evenwicht van afwachten Jij haalt je schouders op Wat duurt de tijd zo lang, zo alleen Het enige wat ik dan wil is lopen Maar waar brengt dat heen? Ik ga lopen, Totdat ik de laatste steen heb geraakt Laatst kijk ik achterom Naar…

In stukken glas Weerkaatst de zon Met onzekere kras Contouren op plafond Trillend verschijnen Scherven gezicht Grillige lijnen Van eigengericht Spiegel gebroken In de nacht Haat ontloken Uit onmacht…

Waar het mijne niet van weg kon komen omdat de liefde mij intens verbond bevlogen door de warmte van uw mond het moment alleen nog wilde dromen voelde de tijd verschanst in zomernacht vlogen de uren ons nimmer voorbij volkomen rust en stilte zij aan zij van verre zongen sterren fluisterzacht kleuren veranderden in vuurbloemen waar tonen…

Er is een verder weg dan hier op de heuvels achter de oceaan waar vriendschap brieven schrijft wanneer afstand stilte kan overbruggen is zwijgen tijdloos en de hunkering naar aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie er bestaan geen grenzen aan werkelijkheid van horizon totdat het zwijgen zinloos…

We zagen een film Richard en ik in de bioscoop het was warm genoeg en het was een Chinese film een soort crimi in de winter met een plot en een afloop maar wat we vooral zagen zeiden we later, met biertje en Cola was China zoals het is op z'n alledaags en vol hoewel we maar weinig mensen zagen maar wel een vrouw die vol was…

Geen spelt is meer te krijgen Werd op onze mouw gespeld Gebakken lucht verzwijgen Een boterham kost meer geld Molenwieken gaan verstenen Niemand weet meer waarom Van haver tot gort is verdwenen En de wind die maalt er niet om…

Mijn liefste, alle dagen Hoor ik jou steeds maar klagen ‘Wij zijn wel twee gelieven, Maar zonder perspectieven.’ Ik kan jou nog niks geven, Om van en in te leven, Maar de twee laatste nachten, Heb ik in mijn gedachten Iets liggen fantaseren, Dat wil ik jou offreren; Een huis van rode stenen, Met klimop er om henen. Tot aan de…

[fragment] Een stilstaande auto een lamp een doosje lucifers dat op tafel ligt een klok die stilstaat een standbeeld een schilderij een kleur een vliegtuig dat buiten gehoorsafstand is een speld een rebus een postzegel een oog een chocolaatje een weiland een drempel een getekend poppetje een vingerafdruk een plafond ----------…

ik streelde je huid voelde hoe warmte liefde licht kleurde heb met penseel en pigment het maagdelijk linnen verkend waar streken zon de verf langzaam droogden kuste schaduw contrasten vingers brachten weloverwogen het donkere terug in mysterieuze ogen plots maakte je gezicht een sprekend geluid sprong jij er ineens helemaal uit…

Dit boek verkoop ik voor een vriendenprijs, Ik heb het uit, het zal ook jou bekoren, Het is in goede staat, geen ezelsoren, En uitermate handig voor op reis. En weet je iemand anders? Zeg het dan, Want hier heb ik er nòg wel honderd van.…

Alsof ze iets te verbergen hebben - winterbomen met in gure wind wandelende takken - gesluierd in de wiegende vrieskou geworteld in winterbeelden ruw behangen met de dood in nerfstructuur aan hun schenen ligt nu loos en gesteven in wolkenzweet de afgeworpen zomermode een hoogzomerse heerlijkheid vergaat in de stilte van het bevroren…

Stille liefde. Wind giert door kruinen van bomen je hoofd is reeds bedekt met opstuivende bladeren en zand je kijkt bedroefd naar mij, al is er niet echt iets ernstigs aan de hand maar loop je slechts stil in de wind te dromen. Regendruppels slaan vervaarlijk tussen takken door en raken ons gelaat met brute kracht, gebukt tegen de…

U als consument Wordt dagelijks flink verwend. Men wil steeds proberen U zoveel mogelijk te laten consumeren U bent een instrument. Hoe beter ze u kennen Hoe meer ze u verwennen.…

Te vaak kon ik niet genieten van het leven. De gedachte terug naar die emotie laat me nog trillen en beven. Ik kon het leven niet aan en viel in een zwart gat. Nooit het besef van de kracht die in me zat. Alles gefocussed op schaduw en een zon die valt. Niet mijn blik op wat te redden viel maar op wat al was verknald. Ik voelde me als in…

zijn in eenzaamheid al die herinneringen echt zoveel sterker…