122 resultaten.
IX -lyceumtijd- 1958
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 bordewijk met bint
en literair taalgevoel
gestaafd met de sint
naar de vierde klas
mijn broertje gaat over
ik ga met hoornik
spijbelend van school
het feest der herkenning
met een bloemlezing
op het lyceum
verliefd op juffrouw wiewel
gouvernante frans
hoe schoon is god
gewassen en gemangeld
op de schoolbanken
zondag verzucht…
echte liefde
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 125 dood hout in het woud
een onderhoud van de natuur
de passie stijgt en laait het kampvuur
genegenheid ontstaan door brandhout
dan weet je…
echte liefde wordt nimmer… koud!…
Witte tulpen, roze hyacinten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 209 oogstrelende lentetinten
na een lange wintersleur
sublimiteit van kleur en geur
lieve lenteboden
die een bevroren hart ontdooien
onder naakte bomen
ontwaken frisse dromen
dat de dood maar even slaapt
en de kiem van het leven blijvend waakt
in het land van sneeuw en ijs herboren
lijkt uw blankheid zo volkomen
zuiver zijn uw kelken als…
ieder mens een lichtend verhaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 84 ieder mens is een eigen verhaal
dat groter is dan alle woorden
die wij bedenken willen kunnen
om hem of haar te schetsen
juist als tijd hen heeft genomen
naar de eeuwig overkanten tijd
als sterren ver en toch dichtbij
zij ons tot leidend licht daar stralen
laat niet hun dood of het gemis
ons steeds de ogen tranen doen
waar juist haar bron…
Overgang
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 195 Een nieuwe tijd begon met
het ontstaan van bewegende beelden
mensen hadden weinig te makken
van wat er in karigheid was
ze deelden
ze werkten van vroeg tot laat
het hield ze van de straat
Voor gezag hadden ze respect
die hadden meer intellect
tenminste dat geloofden zij
Door de ontzuiling werden mensen bevrijd
er was vrijheid om te zoeken…
Ondanks alles
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 190 Ondanks de koude
komen de wilgenkatjes
weer blij te voorschijn.
Haiku…
De mens als gevangen in zijn rommel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 De mens als gevangen in zijn eigen
rommel.
Het plastic verstikt het leven in
de zee. De afvalbergen overdekken
de aarde. De atmosfeer vertoont
grote gaten door de uitstoot van
CO2.
De mens als rentmeester van de aarde
kent pas het belang van zijn waarde
als hij zijn tekortkoming erkent.
Hij achter de feiten aan rent.
Te laat voor de door verzuring…
Sterrenbeelden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 153 Mijn vader zei me wel eens dat
voor ieder mens die heeft geleefd,
een ster staat aan de hemel.
Ik weet niet of hij dat meende.
Hij zei het met een lach en dat
hij het van horen zeggen had.
Ik herken de sterrenbeelden die
hij me aanwees: Grote beer en
Kleine beer, Steelpannetje
en de gordel van de Melkweg.
De wolken weerkaatsen het…
Heel dichtbij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 192 Met onze en mijn neergeschreven wensen
gaan we aan de slag, branden een kaars
wat heeft het voor nut te schreeuwen.
Leven is net als de remmen van een trein
zelfbeheersing kan ons staande houden.
Vrouw zijn is soms zwaar, 'n moeilijke taak
kinderen en mannen en de anderen
hun wensen, rekening houden met.
Hoe ontvouw je 'n dag, tij definitief…
Gadeslaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 De Heer zal u steeds gadeslaan
Waar u zich ook heen zult spoeden
De Heer zal u dan overal behoeden
Hij weet van uw zitten en staan.
De Heer zal u steeds gadeslaan
Hij die hemel en aarde gemaakt heeft
En steeds zorgt voor alles wat leeft
Hij is met u bij uw komen en gaan.
De Heer zal u steeds gadeslaan
En beschermt u in het dagelijks leven…
Naaktslak
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 116 Dat er vandaag opnieuw een naaktslak
onder een teringsnelrijdende autoband
is verpletterd, kan velen niet bommen,
maar mij wel en daarom breng ik die
grote ellende even onder uw aandacht.…
Als een hond
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.487 Als een hond de goten leren kennen
en de stem van het riool verstaan.
Schurftig in de scheemring om te gaan
en zich aan geen huis en hof gewennen.
Nooit meer heer of meester te erkennen;
met de mégocien te gronde gaan:
ál wat kiemt, het kiemt van onderaan,
aan de bloei zal men het zaad herkennen.…
Zeeroep
poëzie
3.0 met 8 stemmen 631 Ik ging geloven dat ik nu zou rusten,
De winter in 't ommuurde stadje blijven,
Een huis bewonen, klare zinnen schrijven
En voor het eerst wat langer voortgekuste
Vrouwen hier bij mij hebben en, ter ruste
Met hen gegaan, lang in omhelzing blijven.
En langzaam werden mij hun willige lijven
Vertrouwd als vroeger vaak bezeilde kusten.…
Omfloerste lichaamstaal
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 109 je oogt westers
toch sluieren je ogen
mediterrane kleuren
lach jij de
temperamentvolle
luidruchtige emoties
spreekt jouw
omfloerste lichaamstaal
haar terughoudendheid
jij bent een bloem
die nog volop moet bloeien
de moederplant zal ontgroeien
in een onafhankelijk bestaan
want er is geen man
die jou de weg zal wijzen
zijn paden…
Zie je me boeien?
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 165 We lenen, plakken woorden bij de vleet,
van blockchainbaby en computergeek
tot bomcycloon en nimbypolitiek.
De aanwinst van de week is: wekkergate.
En wie zich niet met vondsten wil vermoeien,
gebruikt de nieuwste leus: Zie je me boeien?…
VIII -na schooltijd - 1954
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 Ik zou sam hawkins
Weer levensgroot willen zien
Als na schooltijd
Lessen in het gras
Meester koolmees gaat voor
Een klas met mussen
Tussen de ballen
Atlanta achterna rennen
De rietlanden in
In de volle zon
Voorlangs de schoolramen
Meeuwen en bootjes
Mexicaanse hond
Op de wereldontvanger
Papa met koffie…
Dood hout zorgt voor nieuw leven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 106 ooit was hij oersterk
reeën schuurden vaak hun vacht
aan de bast van deze pracht
een kanjer van een zilverberk
maar hij moest het zwaar bekopen
stond voor velen in de weg
de kettingzaag werd in zijn stam gezet
zo triestig kan het bomenleven lopen
zo, het dode hout is wat er rest
enkele zwammen proberen te overleven
tevens wat gekraak,…
Oerboek van de mens
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 450 Door de eeuwen waren klanken
Als het oerboek van de mens
Die, gestold in vaste vorm
Voertuig werden van de geest
Meer 'inhoud' kregen dan het beest
Waar hij zich tegen moest verweren
Om bij naderend tempeest
Het nut van klank der stem te leren
De habitat der primitieven
Was continu met klank gevuld
Van gutturaal tot labiaal
Van chimpansee…
Innerlijke vrede
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 113 natuurlijk is leven niet volmaakt
maar niemand had dat beloofd
niet elke dag vuurwerkpijlen
die de hemel bereiken
waarom stilstaan bij ‘t niet gehaalde
kijk naar wat er wél lukt
wat voedt jou, kan je zelf geven
is daar evenwicht?
leg de lat wat minder hoog
voor innerlijke vrede
.…
Een vrolijk man
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 236 Ik ben een vrolijk man
Na jaren in mineur
Ik overwon de ellende
En nu heeft mijn leven kleur
Ik kan de hele dag wel zingen
Het gaat me voor de wind
In deze grote wereld
Voel ik me als een klein kind
Ik speel met vrolijkheid
Verdrink in genot
Ik ben gelukkig nu
En voel me niet meer rot…
ode aan de sprinkhaan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 209 het platgetrapt gras
oogt bij lange na niet meer
zoals het ooit was…
Leeftijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 Voor nog slechts een kreek
achter haar een zee van tijd
ouderdom versmalt…
Stille wenk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 151 Op een verhuisdoos
prijkt zooi met uitroeptekens,
het tekent hem zo....…
Van sex tot sextig
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.198 Van sex tot sextig
sex belust. Een drang
die niet met het ouder
worden rust.
Mannen en vrouwen
het trekt elkaar aan.
Zodra de eros ontwaakt
ziet men de andere sexe
staan.
De sexuele tombola
van het aantrekken
en het platonisch beminnen.
Ontwaakt bij het jonge kind
en zal ook de nestor nog
wel zinnen.
De drijvende driften soms
innig bewaard.
Van…
Tonya's Schommel Songtekst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 253 Tonya gaan we schommelen
jij en ik
jij kan mij wel dragen
maar ik jou nog niet
Toch zijn wij verbonden
jij en ik
samen schommelen en
dat is dikke dikke mik!
Zong Giulia van Dooren…
Mijn oogappel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 148 Bij dageraad
scheert mijn oogappel
langs mijn nachtstoppels.
Ik wil er mijn tanden in zetten,
maar mijn mond sluimert nog na
in het gordijn vóór de dag.
Een goedendag schudt mij wakker:
het zinderende begin van hunker
naar avondlijke hereniging.…
Gisteren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 77 Het is voorbij we zijn het weer te boven
Het is tenslotte maar 1 dag per jaar
‘N compliment, ‘n aai, een leuk gebaar
Want je probeert je toch wat uit te sloven
Dus die relatie loopt weer als een lier
Nu lig je op de bank en roep je: ‘Bier!’…
Zullen we
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 220 Zullen we het nog
een keertje doen
zoals toen
toen ik smoorverliefd
vroeg hoe je heette
en jij mij die avond laat
zo verlegen als ik was
liet weten
komt ie nog die eerste
te verwelkomen zoen
Zullen we het nog
eens overdoen
net als toen
gewoon voor dat gevoel
zodat we nooit vergeten
Laat ons nog eens in die
vijver van verliefdheid…
Voorbij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 331 Ik heb je goed gekend
het geeft me geheel geen spijt
ik mocht je graag
ook ik wilde jou niet kwijt
Zwaar waren de jaren
voor je gezin, maar vooral voor jou
je vrouw en je gezin moet je nu loslaten
zij waar je zielsveel van hou
Jarenlang vechten
tegen een ziekte zo gemeen
uiteindelijk geen kans
toen de kracht uit je lijf verdween
Ik ben dankbaar
jou…
Dag lieve geschilderde dag
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 88 Mijn nu ledige hoofd overziet de beelden,
uit oude omgevallen bomen de nieuwe loten
deze gebeeldhouwde boomachtige struiken
onder het witlila-hemelsblauwe op deze dag.
Die boom, haar zijkant, de vormen van een lijf
met uitgestrekte armen naar de hemel alsof zij
'n grote omarming zou willen ontvangen van tijd,
kijk haar takken,ze zwaaien boven…