Alle inzendingen over bedroefd

Hij heeft een jolig gezicht, Zoals die modieuze menen Heeft een zeer gedegen auto En heeft het voor het zeggen Zijn gezin is heel erg blij Papa is toch zo’n goeie Hij geeft geld en macht Doordat hij zo hard werkt Totdat vader doodging En zoonlief bedroefd was Omdat wat zoonlief sierde Rond hem louche heen lag Wat de gezonde geest…

Een is slecht: het is woede, bedroefdheid, jaloezie, schuld, hebzucht, verwaandheid en arrogantie. De ander is goed: het is geluk, liefde, vrede, hoop, oprechtheid, vrijgevigheid en vertrouwen. Nu vragen mensen mij wel eens welke wolf wint er dan, en dan antwoord ik simpelweg: degene die je voedt.…

Houdt je leven werkelijk op als je lichaam ’t niet meer trekt en het denken met een deken van bedroefdheid wordt bedekt? Wij stoppen heus niet als we doodgaan, wij ontstijgen plaats en tijd: Bij het sterven van het lichaam wordt ons wezen plots bevrijd. Reist het verder, één geworden, alomvattend, voor altijd.…

dit is een verdrietig gedicht ik zag, zojuist, mijn spiegelend gezicht waar de jeugd, met een enkele puist haar jonge jaren onbevangen vlagt en wimpelt daar weent mijn huid, het rimpelt ik ben niet meer die schone Heleen, begeerd door geile Grieken bedroefd, gegroefd wend ik het gelaat af misschien kunnen mijn krullen u verlokken men zegt…

Kom maar even bij me schuilen waarom, ben je nu zo bedroefd misschien kan oma je wel helpen zodat er weer een vrolijke lach op je gezichtje zal verschijnen.…

het strand opkropen Hoe zij genoot van schepen slopen Om zeebanketten werd geprezen Maar ook hoe zij werd nagewezen Door tevergeefs op terugkeer hopen Van schipper, stuurman en matroos Maar buiten dat trakteerde zij Op schelpen voor het mensenkind Dat wat zij voor de jutters koos -Ze was hen somtijds goed gezind- Was pleister op bedroefd…

Soms urenlang ben ik dan bedroefd soms dagenlang ben ik dan moedeloos en wacht ik dan op het scheuren van het grauwe grijs, het opnieuw gebeuren.…

zie de lichten halo's glijden over natte straat kasseien 't zijn manestralen die wenen om hun verloren schijn baar niet voor diegenen die toch verloren zijn enkel de verscheurde wolken die grijze hemels bevolken treuren zo gelaten bedroefd in plassen die deinen totdat het niet meer hoeft en rimpels verdwijnen zelfs de kringen…

Traag en bedroefd langs de deuren Ziet men hem steeds maar weer gaan Om met wat rozen te leuren Doel van zijn trieste bestaan Hij houdt zijn tranen verborgen Diep met het hoofd in de kraag Angstig en bang voor de morgen Zo is het leven een plaag Vaak is hij met zijn gedachten T’rug in de tijd van weleer Rustig ontspannen de nachten Zonder…

Als de velden versluieren Gehuld in wit, sprookjesachtig En de Neerlandse zomer Van een lange winter proeft Als de wind en de regen De held're luchten vervagen Van hemelhoog juichend Naar dodelijk bedroefd Als Wilde Wingerdbladen Wijnrood verkleuren De dagen ras verkorten Daar de zon vroeger ondergaat Dan word ik gedragen Door…

Je bent een vlinder, je liet je niet vangen in een web van woorden die ik hoorde en vergat terwijl je sprak, verbond de weerstand van de wereld met de morgenstond, zag de ringen om de sterren zingen in het mededogen van het innerlijke kind, las de regenbogen in de bedroefde ogen van nooit geproefde kleuren, schoonheid herneemt…

Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt mistroostig en gerust, met droeve en staêge ijver, gelijk de zang van dwalend-verre schapen-drijver.…

Jij loopt op straat en eet uit een vuilnisbak Slechts een portiek is je enige onderdak Soms zit je op een bank en staart wat voor je uit Je schoenen zijn versleten en in je zak geen duit Mensen kijken je minachtend aan en lopen met een boog ver om je heen En jij je weet niet waarheen Wat is het verhaal achter jouw bedroefde…

zie ik een vos in de sneeuw vandaag met waterige, bedroefde ogen kijkt hij me dan heel kort aan en heeft zijn dikke staart van gember, geen lust meer om te slaan.…

Wilsbekwaam, geworden Wijs, reis ik over deze Planeet genoemd Aarde, die De meeste van haar, zo niet Álle schatten, inmiddels Prijs heeft moeten geven aan Grijpgrage handen van Gretigheid die in 't geheel Totaal geen waarde hechten aan Uitputting van bronnen die De Bol nog draaiende houden Tot de wereld en haar bewoners Buitengewoon bedroefd…

De duivel was ziek en goed van streek Een mens die min of meer op hem zelf leek Een lustmoordenaar eens door hem ingehuurd Had hij onachtzaam ontzien en teruggestuurd Dus was hij nu dusdanig bedroefd overstuur Zodat hij zich jankend wentelde in hellevuur Brulde kotsend naar beneden laat onschuldig lijden Stuurde satanische demonen welke op…

ook al was het meer dan goed met alle liefde van rondom toch zie ik terug in zachte drift op beelden van weleer ben ik dit met bedroefde blik? de jongen met de blauwe ogen kon ik verder zien dan toen met gevoel van mededogen?…

De ruitenheer was zeer bedroefd dat zag de schoppenvrouw zij ging een kaartje overslaan en sprak voor ieder te verstaan ik geef mijn hart aan jou. De ruitenheer kwam in het nauw hij viel niet op de schoppenvrouw maar door haar resoluut besluit ging toch een venster naar haar uit nu heet zij mevrouw Ruit.…

Zij droomt zich dolend en bedroefd door gouden bergen en dood hout, de eens bewaarde talisman kan zij nergens verbergen en op het pad waar zij schoorvoetend gaat ziet zij de poppen van geluk die zij ooit spaarde maar nu in duizend stukken slaat.…

en je mama’s tedere bedroefde handen voelde op op het zachtste plekje op je hoofd toen die overweldigende liefde resoneerde in je fragiele gave baby-lijf toen wist je dat het goed was een leven lang en daar ver voorbij zullen ze van mij houden dag mannetje dag mannetje Ties ga nu maar je ouders houden je tot in…

Mijn voetstappen knerpen op het pad van kiezelstenen Ik hoor het niet, want ik ben bedroefd en ik loop hier te verregenen... Maar dat deert mij niet zo zeer, want niemand die mij ziet Ik loop hier- namelijk alleen, want, als het- regent dat het giet Gaan hier geen mensen heen...…

Ik wil dan met bedroefden klagen, Hen troosten in hun pijn. Eens anders last te helpen dragen, Zal mijn genoegen zijn.…

Wat had ik hier nu graag bedroefd gestaan Ik voel verdriet, om het gemis daaraan...…

' Je zei: 'ik breng je veel en meer dat jij behoefd ik zal je includeren wees nu blij niet meer bedroefd nee, ik zal niet meer verdwijnen in de diepte van de zee maak in plaats daarvan een lijstje en ik neem het voor je mee.' Ik sprak, ik zei: 'ik wil geen juwelen geen fruit of geurend zout uit verre zee, op een dag vind jij…

Weer die ogen Die lege ogen die me aanstaren Angstig en bedroefd Op zoek naar iets Maar wat Elke beweging volgend Gereed om te vluchten Ik ga dichterbij En de ogen blijven me aankijken Diep in me ziel De ogen begrijpen me Weten hoe ik me voel Ze willen me helpen Maar hoe De ogen kijken me nog steeds aan Wanhopig zoekend naar een antwoord…

En sinds de planten uit hun wortels springen van de doogte 's zomers, heeft een karpersimulator de smaak van de bedroefde vissen doen vergeten. Een enkeling van ons klaagt na de schrale bonenmaaltijd in het najaar zachtjes met zijn kont.…

lang is leven in lieflijke zachtheid bij me gebleven maar soms ontbreken er momenten in fragmenten die ik niet volgen kan je zwaaide en draaide in de schaduw van je rug kwamen mijn tranen het was geen afscheid slechts een groet dat gebaar maakte mij intens bedroefd als ik de stralende intensiteit van kind en jeugd ontmoet is ingetogenheid…

Grootmoeder is niet wel gemutst, Daar geen der dartle klenen, Die zij bedroefd ten afscheid kust, Zelfs met één oog kan wenen. Wie als een kind zijn dag geniet, Zal nooit zijn dag beklagen En schept, wat kome, in ’t nieuw verschiet Weer altijd nieuw behagen.…

En in jouw bedroefde ogen, zag ik weer een begin van hoop gloren. Ik kwam die dag, zomaar toevallig langsgelopen. Eigenlijk was ik zelf, op weg naar niets. Maar heb toen wel een stukje pijn van jou, met mij meegenomen. Op dat moment betekende ik, als mens voor iemand daadwerkelijk iets.…

De stille grote maan is zeer bedroefd, zijn eeuwig maancyclus vertelt een verhaal van de cyclische bewegingen, zijn nachtenlange tochten die zo vaak gedachten van twijfelende mensen en eenzamen bezochten.…