Alle inzendingen over pand

Al ons geld wordt belegd in obligaties en nog meer eenmaal ondergebracht bij een bank, is ’t ineens jouw geld niet meer die bouwt er mooie panden van, als onderpand met gebruik van jouw zwaar verdiende centjes de winst alsook de opbrengst, is veilig en secuur ondergebracht in een safe en wordt beheerd door mensen die er nog meer verstand…

De winkels raken leeg, de panden in de fik, de beurs zakt met de dag, en niemand is in zijn schik, want het geld ligt op de straat. De voetballer slaat een miljoenendeal af, zo hoort het ook, een directeur van een ziekenhuis met een bacteriële ellende neemt de benen en krijgt een bonus mee, waar men dan weer over struikelt.…

Twee weken terug heeft ze Haar eerste winkeltje Geopend in een straat Nabij het centrum van de stad Met veel goede moed en al haar spaargeld Drijft ze haar zaak in een steeg Waar de helft van alle panden leegstaat - In een winkelstraat die net de loop niet heeft Verkoopt ze met veel hartelijkheid de Spullen die ze duur heeft ingekocht…

Carmiggelt die het ook zag, pakte rap zijn pen en schreef een stukje in de krant: ~Een tochtdeur en een stoere wenteltrap flanerend door de stad, ja hand in hand~. ’t Verhaal kreeg nog een aardig staartje want de Stedelijk museumdirecteur bood hen een plaats als kunstwerk in zijn pand; de wenteltrap te samen met de deur.…

De takken spelen wild een schimmenspel Het scherm is kant en klaar - ecru gordijnen De zon is lamp en niet te dimmen, fel Belicht hij wat ik zoal voel verschijnen Intense liefde voor het fundament Waarop hij rust, mijn meesterlijke woning Aan mij nu vijfentwintig jaar bekend We zochten lang en dit was de beloning Het pand lag lonkend…

Je vindt de weg altijd nog terug Want je ruikt de lucht van ons pand In mensenjaren ben je al 157 Kwam je op tv ..of stond in de krant.…

En Liefde gaf me een passiebloem tot pand En Zonde bond mij met een rozenband De lokken saam en 'k volgde... ik weet niet waar. Doch, toen ik omzag naar de verre weg Die, achter mij, verzonk in duisternis, Toen zag ik Schaamte en Wroeging, hand in hand.…

Vele kerken gingen al tegen de grond Een mooie mis kon ons worden gestolen Menig inboedel vertrok al naar Polen Soms dat zo'n kerk een nieuwe bestemming vond In het huis van God kwam totaal geen hond De dominee liep er wat rond te dolen Het werd hoog tijd voor nieuwe capriolen Een prachtig maar leeg pand, da's ongezond Westzaan wist niet…

Onder hoge voltages waaien hanenpoten over panden,muren van garages, geladen maar zonder vermogen, onbegrepen, boos, verward, gesloten.…

Maar geef, meinëedige, mijn kussen mij weerom, Die panden van mijn min: zij zijn mijn eigendom. Verberg, verberg die heuvels van albast, Die uw bevrozen borst met levend ijs bevrachten! En op wier sneeuwen top 't verruklijk kersje wast, Dat Lente en zomergloed aan 't lustgraag oog doet wachten.…

D’oudste zijn de beste panden, Niets en gaat voor d’ eerste trouw; D’eerste trouw, die leert het minnen, D’eerste trouw is enkel vreugd, D’eerste trouw, die bindt de zinnen, Zij is ’t bloempje van de jeugd. Naar mijn oordeel: twee-maal trouwen Dat is veel niet zonder pijn; Drie-maal kan niet als berouwen, Want hoe kan der liefde zijn?…

Stuivertje” Hazenstraat 58, hoek Elandgracht heb je wel altijd lekker te eten in een ongelofelijke warme sfeer van kundigheid, kwaliteit en gezelligheid in het leukste straatje van Amsterdamn ‘’Het Tiende Straatje" in hartje Jordaan waar ‘de negen straatjes’ je naar toe leiden wordt het “Stuivertje” veelal met een 10 beoordeeld en toen het pand…

word je rijk als je kindslaven met hun blote handjes laat graven naar kobalt word je rijk als je olie maar laat lekken in het vis- en drinkwater van arme lokale bewoners word je rijk als je vrouwen in Bangladesh in illegale brandgevaarlijke panden jouw kleren laat naaien word je rijk als zij dat tegen een hongerloon doen en jij…

Ja, ’t voegt ene eeuw, versteend by ’t snood gebroedsel Dat vatbaarheid voor God en Heiland dooft, Behoeftigheid vergiften schenkt voor voedsel, En ’t oudren hart zijn dierste panden rooft; Maar weg dat tuig, dat kunstverwoestend knoeien, Van al wie smaak, wie menslijkheid belijdt!…

Daar stond ik dan op de hoek van een middeleeuws pand, waar ooit op zolder een heilige leefde, maar tegenwoordig wemelt het van de heiligen voor wie goed kijkt ik keek omhoog naar de toren van de Goudse Sint-Jan en ik keek minzaam omhoog naar de gaten waar de klokgeluiden doorheen dansten minuten lang klonk de klok met een denderend geluid…

een zakdoek nat van kindertranen en hand de andere even kwijt vertellen ieder hun verhaal van droefenis of diepe spijt het tuintje bij een voordeur verwaarloosd met armoedig groen panden zijn uit betere tijden verwaarlozing is niet met verf te bestrijden zag je wachtend op de bus je haar verward je blik iets schichtig gewoon wat in…

lijken van fondant Hun zachte kleuren als pastel seringen Een fraai bewerkte deurkalf doet mij zingen Van ’t schippersdorpje Broek in Waterland Ooit schreed Napoleon hier zeer parmant Het theehuis binnen aan het Havenrak Alwaar het hem aan waarlijk niets ontbrak In ’t schippersdorpje Broek in Waterland Verlaat wel altijd achterom een pand…

jas aan of geen vuur bij buur, restaurant, ander pand... nee. 'k Belde politie over de lucht die zou komen kijken, zucht.. Vanmorgen las 'k op internet: de paasvuren uit het oosten die zorgden gewoon voor de 'pret' smog hangt hier rondom ik vind het ook nog dom met deze grote hitte in de brandlucht te moeten zitten.…

Soms groet je Sebo Emmens, de eerste bewoner van het imposante pand met grenzend bos, in die entourage wordt jouw werk nog schoner en krijgt Midwolda een gezonde blos. Lady Martje Lammigje, slimme kleurenalchemist, boer nog maar flink wat door en floreer, je hebt de grauwheid in de kunst uitgewist en vurig verrijkt.…

De menigte betrad dit pand vol verwachting en plezier, het ging goed tot aan de brand zaten op een rodeo stier. Lang hielden ze het niet vol ze pleurden er zo af, met hun neus in de boter? nee in het wijnkaraf. Zo dronken zij de hele nacht van whiskey tot aan bier, de helft belandde in de gracht gelanceerd door rodeo stier.…

Politie werd gebeld; hij had gegapt. Voorlopig zat-ie in een schuur gevangen. Asiel en voedsel zoekend moest-ie hangen. Hij was bij 't pikken van een ei betrapt. De stakker had zichzelf in brand gestoken en stierf. Hij was pas laat gestopt met roken.…

De weg is smal, het dek van zand, de gevels zijn gestut, de panden krot verklaard. Hier wonen goede mensen, elke stuiver wordt gespaard.…

In Baarn staat dat oude "pand", het is mijn eigen vader. 85 jaren jong en oud, maar nog steeds niet opgebrand.…

De dentist, die een zeer speciaal pand had, zei verheugd: 'Het is stijl, waar 'k van houd: ieder wiel van m'n Buick is een tandrad en m'n huis is van tandsteen gebouwd. Neem bijvoorbeeld m'n exterieur: veel ontzag heeft men voor m'n bezit, want een fietsenrek staat naast de deur in de vorm van een reuzengebit.…

Mijn buurman heeft zelfs de contouren van ’t pand geheel en al met van die ledjes behangen. Het giftige blauw straalt je koud tegemoet en houdt je gelaat in een rouwkleur gevangen, maar Watts kost het nauwelijks en da’s wel weer goed.…

.' Hem, die Mij eert, schenk Ik Mijn gunst der liefde vaste trouw; u, maagd, in het nev'lig noorden zend dit pand Ik, heil'ge van 't zonnig Cyprus, Ik, Afrodite.…

Ons dorp ligt nog slapend in het uitgestrekte land hoor, een leeuwerik gaat boven mij al flink te keer, de zon schijnt goudgeel over menig roodstenen pand een vogel wiekt weg over de heg het carillon klinkt weer.…

me over wat hij daar allemaal bekokstooft hoe hij tussen zijn gloeidraden een krokante korst schroeit vier sneden passen in de gleuven die ik met een draai open- of dichtschroef net genoeg om mijn kroost te voeden soms prop ik zijn muil al eens vol bijvoorbeeld met een bevrozen pistolet die smelt tussen zijn roestvrije tanden tussen de panden…

De weg is smal, het dek van zand, de gevels zijn gestut, de panden krot verklaard. Hier wonen goede mensen, elke stuiver wordt gespaard.…

die nacht was 't volgens de postkaart begonnen te sneeuwen als motten dansten de vlokken rond de panden om vervolgens zacht op bomen, boerderijen en huizen te landen alsook op struiken en heggen: gelijk een groep spreeuwen een stevige bries kondigde zich voorts vanuit het oosten aan witte sneeuwgordijnen sierden in een oogwenk de bomen waarin…