Alle inzendingen over pronken

ze hebben een veel te groot huis voor zichzelf maar eigenlijk meer voor – een ander de allernieuwste keuken om te pronken niet echt nodig ze eten buitenshuis maar mooi toch voor – die ander In een onder architectuur aangelegde tuin tuinieren ze nooit maar hebben het goed en laten dit zien aan – een ander de grootste caravan een driekwart…

geschiedenis is begonnen nog niet van de wollige periode maar te midden van rots en zand beelden gemaakt met de hand in de geel bruine kleur van hitte en woestijn met duizenden slaven die stierven door ontbering en pijn het markante gebeuren in patroon en structuur kon ik later pas weven en hun couleur locale meegeven nog staan zij te pronken…

Op je geboorte kaartje staat geschreven Nog bijna niets, zo klein Maar toch zo groots en fijn Wat jij voor ons betekent Daar sta je nu te pronken 18 lentes jong Bijna klaar om uit te vliegen Maar wacht nog even met die sprong Geniet met volle teugen Van een mooie jeugd Dat is wat wij je willen geven En dat doet ons enorme deugd…

In de oude, bekende vertrekken Zij pronken en stralen en strekken Hun vuur-prachtig rood; Zij staan voor de ramen te gloeden Als van kardinalen de hoeden, Van machtigen, groot; En staan in de hoeken te vlammen Als pluimen in hellem-kammen En vanen in oorlogs-nood; En schaatren diep en schreeuwen De kreet stil die ging door de eeuwen…

Geen titel 18122011a ik ken een narcis met de kelk hoog geheven staat ie te pronken schaduw is alles wat ons achtergeblevenen rest onbereikbaar hoog geeft ie zijn stank af dat is immers rechtvaardig?…

gedroomde ideeën pronken naar gehechtheid te lonken, wat bedoeld werd in deelbaarheid, proclamatie van verbeeldingen met de nog te werven dingen, in spijt te wissen en waarover maar te zwijgen, associaties mondiaal verspreid, werd misleid, in ontvlechting van een verkeken strijd een ontnuchterde visie van het beleid, kansen voor nieuwe…

Fuchsia klokjes klinken kleuren zwoele klanken om rood te fleuren ze schuifelen zacht mijn ogen toe ze stoeien nacht vol woel gedoe Amaryllis staat statig te pronken mij met haar roze bloem te lonken ze kriebelt lachend stijf op stand ze frunnikt spelend lijf haar hand maar ben ik dan een bij of vlieg ik soms naar honing druppels toe…

'k Zie mooi gebruinde lijven alle strak nog in het vel ze lopen ermee te pronken en ergens begrijp ik dat ook wel. 'k Had zelf ooit ook zo'n mooi lijf in een heel ver verleden 'k draag nu wat wijde bloesjes want nu leef ik in het heden.…

Zij pronken met de mooiste veren, geen die hun zangkunst evenaart of aan superioriteit kan tippen. Ik zie hen gretig pikken naar malse prooien in het gras. Ze jatten al wat glanst en bergen dat in bescheten nesten.…

het bloed diep rood naar de kleur van liefde in een eeuwig voor jouw kloppend hart ik spreek slechts in eenvoud doch ook met trots wanneer jij in mijn woorden huist die ik met wijsheid naar je heb verwezen het groen zó ook pril is jouw bestaan in het veld vol bloemen waar jij als éénling staat maar met verve naar het leven staat te pronken…

hoor ze kakelen hun oude vetes weer oprakelen ze snavelen macht krabben aan normen pronken met pracht een glimpje bloot roert diep in de schoot kwijlt al bij voorbaat hormonen ze eisen hun deel van het genetisch geluk willen een vrouwelijk stuk ze kraaien plezier als haar lach hen iets geeft zijn bezig met eigen vertier zij…

licht bruist door jouw hart aan de rand van eeuwigheid paden kruisen over elkaar cellen vergroeien in lichamen ik dank je voor het meegaan keer op keer langs oevers waar de afzondering loerde gedachten al begraven lagen jij mag pronken met alle hoeden uit de dromenkast, de geest waar iedereen het over heeft ontwaakt in een oud ledikant…

na één nacht pronken de jonge linden vol lentegroen om zich heen. amper is het halfvasten en het geel van de paasbloemen verdween. half april overal geuren de meiklokjes en lokken bijen en mensen in bosjes bijeen. merels en meesjes azen hun jongen, schapen lammeren aan de lopende band.…

Zuinigheid baart overvloed; Soberheid maakt zuiver bloed; Volle magen, lege kasten; Maanden smullen, jaren vasten; Pronk van kleren, arm van goed! Daarom is: een cent, bespaard, 't Winnen van een gulden waard' Wie zijn reek'ning goed kan sluiten Baat het binnenshuis en buiten — In de Hemel als op Aard'!…

geluid van rondtrekkende stammen door wind en water in de gelaagde aarde geëtst de leegte is massief en hardnekkig nodigt iedereen binnen maar de aarzeling zoekt dralend een uitvlucht voor de symfonie van exotische marktpleinen is volop ruimte maar de klanken vinden geen gehoor ze sluiten een verbond met de wilde stilte ontdoen zich van pronk…

Niet iedere Bakker bakt met de juiste Ingredienten of kan pronken Met een smaakvolle cake. Ook de misbaksels moet men soms Accepteren, want het bakproces Heeft wel eens zijn eigen idee. Een ingezakt resultaat kan ook Smaakvol wezen. Een koekje van Eigen deeg krijgt toch de hulde Bij de thee.…

Sonja Francesca Pronk nimmer wordt jouw naam nog uitgesproken toch zijn de herinneringen nog altijd daar diep donkere geheimen blijven voor altijd vervlochten in jouw blonde haar verstopte je bewust de waarheid gemaskeerd door jouw ranke gezicht met je guitige lach de messcherpe pijn die in jou verankerd lag onontkoombaar haast…

In Delft groeit de papaver in de straten De hofjes pronken er met roze rozen Hoe heerlijk is het om hier te verpozen Vermeer heeft voetafdrukken nagelaten Er drijven waterlelies in de grachten Zacht glijden peddels door het gladde water Een tweede Pinksterdag; een beeld voor later Wat leed door pandemieën zal verzachten Van Delftsblauw porselein…

zorgt voor een verweesd gebaar de glazen hangen immers onder het vlak mijner blikken terwijl mijn lippen dun de bovenste de onderste dan wat meer van inhoud geluid doen zwijgen immers zij zijn de paraplu van de sokkel een kin als een gevlakte ondergrond waar mijn gezicht als doodskop op de familieschaal staande kan pronken…

De krokussen zijn uitgebloeid, maar geel en blij staan Paasbloemen te pronken. Beseffen zij dan beter dan wij, mensen, hoe nieuw het leven wordt in deze dagen? Hoe alles weer verrijst en dank vertolkt?…

De krokussen zijn uitgebloeid, maar geel en blij staan Paasbloemen te pronken. Beseffen zij dan beter dan wij, mensen, hoe nieuw het leven wordt in deze dagen? Hoe alles weer verrijst en dank vertolkt?…

Maar ongeacht hoe schitterend ze pronken, die taartjes laat ik toch maar liever staan.…

kost geven Gedachten zwijmelen tussen bloemenperken En oranjerieën die tot leven komen Siertuinen in bonte kleuren Vlinders zwevend langs het kruidenarsenaal Citrusbomen buiten uitgestald Een moestuin vol oud rassen Statige lanen waar eikenbomen ogen laten dromen Tulpenbomen in bloei Metasequoia’s eindeloos hoog Knobbelzwanen in vijvers pronken…

kleuren strijd op mijn terras pronken wie de mooiste was rozen rood uit groene stelen drie witte ranke stoeltjes op gemodelleerde stenen een roodborstje op de stoelkroon de Vlaamse gaai uit de dennenboom madeliefjes en boterbloemen laten de insecten zoemen een merel is geland op het ongemaaide grasland een dikke duif zit te…

Jij tilt elke dag de bloemen liefdevol op om ze te laten pronken met hun schoonheid. Elke nacht vraag je de sterren en de maan te waken over al dat moois wat op je leeft. Ja, je flirt elke dag weer daar hoog in de hemel met jouw prachtige woning met zijn overvloed aan groen.…

's Ochtends kleuren zonnestralen er de ramen van de kerk en de bloemen pronken alle voor de huizen in hun perk. In de tuinen en de straten heerst geen stilte overdag want de mensen zijn er zelden zonder praten en gelach.…

benoemd, naar het wijze levenstoneel Kleuren vergift, geprikt geroemd, die ene glans, roestend donkerfluweel Het blinkt harder, scherper, pardon, wakker paraat in onbekende uren Zoekend in schaduw naar eeuwige zon, slagveld in onbekende tijdsduren Door koperen zon directe lonken, bij schittering in ziele zachte In beleving zal het altijd pronken…

appeltaart en met een kopje thee Een middag in La Place bij V&D November is het, buiten is het guur Ik schrijf een briefje dat ik niet verstuur Het wordt toch te persoonlijk, te privé Een roze draakje spettert enkele vonken Een lego ridder spant zijn pijl en boog De feestmaand sist hij mag ik niet bederven Ik loop niet langer met mijn lief te pronken…

We kijken nog naar de rest van de rozen, die pronken in de vaas, maar niet eentje verliest de blaadjes is dat nou niet raar!? Ik kijk naar je foto en glimlach, je bent weer eens bezig En wilde dat ik dat ook zag!…

Het bloemetje stond voor zijn neus te pronken en voor hij 't wist, was hij al gecharmeerd. Hun kennis ging heel heftig openbloeien, behulpzaam stimuleerden ze elkaar.…