Alle inzendingen over smeken

Ik val ik breek naar het dal ik smeek laat me gaan niet hier blijven een traan moeilijk te beschrijven ik val het gevoel vrij het dal dichterbij het voelt goed en raar is dit wat moet nee niet waar ik val ik zie een hand ik pak en sta weer op het land deze keer niet gelukt het wou niet meer de gedachte die rukt we proberen het…

En ik onthul het gezicht waarin het angstige besef voor leven en dood één geworden zijn ik smeek je ontwapen niet het kind in mij reik het enkel een uitgestoken hand toon mij je woorden met waarde en vul dan híer mijn leegte ik vraag het je daag je uit bal mijn vuisten en vecht schreeuw dan toch slechts één woord dat het…

De vloer is een tol draait rond een as die ik niet grijpen kan niet stil kan smeken. Ik probeer mijn voeten te wortelen in aarde de valluiken ten spijt die dieptes dubbelen. Een molen van sterren wiekt rond mijn hoofd een duivelse tovenaar zaait kiemen in mijn ziel.…

Maar ik hèb denk ik NIKS te willen en met smeken en huilen, zal jouw begrip er ook nooit komen!…

Ik zie, het -verlies- kan zij nog niet aan en smeek God, laat mij nog iets langer bestaan.…

voordat ik ga slapen luister ik de huisdieren houden gesprek met spinnende functies en meer dan dat op hun dooie gemak ze schudden zichzelf smeken vriendelijke oogjes om te blijven uit pure genegenheid nemen ze hun plaats naast mij op bed en buigen neer (onvoorwaardelijk, ik hou van ze) op deze manier, op die manier het is tijd…

gerieflijk vlij ik mij tegen jouw brede bast sterke doorleefde armen beschermen mijn boven diepe zelfverzekerde ankers behoeden voor wegwaaien hoe wij al vele jaren elkaar bijpraten lief en leed delen ik werp mij neer op het gras en smeek je teder te zijn overwortel mij maak me deel bij jou ten grave liggen wat durf ik meer?…

Vleugjes adem rozenhout zinnenprikkelend Rozenblaadjes dor en droog door betonnen goten rinkelend Hier smeken heet huiverend onvoltooide gebeden fluisterend Dansen escobillas ontluisterend Boven- en onderwereld elkaar kruisend Het is de held die hier overwint Zijn kloppend hart dat de dans begint Hees bevend, het hart brandend…

Ik smeek je... Vanuit het diepste van mijn hart! Geef mij een voetstuk Mijn licht wil naar buiten Ik wil worden gezien, Ik wil niet meer verborgen blijven! Mijn krachten zullen groots zijn Als de dondervogel in de lucht Storm, onweer, regen, vuur Laat u verbazen! Heloha, great spirit from the sky Let's make some thunder!!!…

grillige wolken donzig geschilderd in het vluchtige blauw mijn verlangen stijgt omhoog verschuilt zich ongrijpbaar in de wolkige zachtheid op vleugels van de wind zweven mijn dromen naar de wachtende wolken verlangen en dromen glijden langzaam langzaam van mij weg ik zou willen smeken kom terug, kom terug laat me hier niet achter…

heb zo'n zin in speenkruid Maar dat duurt nog een eeuw: De grond is een bevroren kluit En daar bovenop ligt sneeuw Ik heb zo'n zin in speenkruid In de buurt van anemoon Ik opper dat... dag in dag uit Maar de vorst blijft op zijn troon Ik smeek…

Moeder laat haar lichaam angstig beven, terwijl mensen haar maar blijven smeken. Zelfs wanneer haar stem wanhopig roept, als een woedende orkaan die brult. Genadige Moeder Aarde, alstublieft, we willen nog wat groter groeien. Blijf ons nog wat langer dienen. Heb nog wat geduld.…

Ik weet het niet zeker Maar ik denk dat ik Nog steeds zielsveel van je hou Ik bid, smeek God om ons weer samen te brengen Voor altijd Jij was mijn alles En mijn alles ben ik nu kwijt…

boven de wolken vallen sterren en ik wens kijk je aan terwijl je de nacht op mijn armen drukt boven de wind luistert god en ik bid huil tevergeefs wanneer je het daglicht van mijn lichaam schraapt in je ogen wijkt de schaamte en ik smeek bedek bloedrood de verloren strijd van schrijnend verlies onder de maan sterven de…

wanneer alle woorden gesproken zijn vult zich de leegte met die bijzondere klank treurzang van een afscheid diep sluierend beweven spinnen het ruwe stucwerk dat vervalt tot stof en vuil heeft een aparte geur in luchten vol verlangen dwaal ik door kale kamers ik smeek en bedel, vlucht mezelf en ruik de geur van liefde die mij - te zelden…

zou dan toch alle hoop vervlogen zijn door lijden in ongemak en pijn ondanks alle beden en smeken voor een totaal genezen nog recht je standvastig fier de rug kijkt optimistisch terug maar feiten liegen niet in stemmen die de waarheid kleuren niemand weet wat er morgen gaat gebeuren na positieve samenspraak de zijden draad…

brandhout voor vele strenge winters en in mijn brein sprokkelde ik ideeën voor een eeuw maar mijn leven is een kluwen , een spinrag met te strak gespannen draden de ragebol kijkt lijdzaam toe het is nu wachten op bevrijding hoe kom ik los uit dit bizarre labyrint van onvervulde dromen zal ik stiekem over het muurtje kijken en om hulp smeken…

ik ken een man en onderga dagelijks zijn straf hij spant gekken voor zijn kar zelf is hij te laf ik kan ze niet ontlopen zij volgen mij overal wanneer ik thuis vertrek dan komen zij van stal wie liegt vangt medestanders wie zielig doet krijgt krediet het slachtoffer kan smeken en krijgt dat vertrouwen niet de leugen zit…

Ik breek het brood in stukken geslagen breng de kelk met wijn aan volle lippen je witte boord knelt zweetdruppels vermengen het heilig water als een samenzwering in goddeloos perspectief het gezang van Engelen verheven smeek ik met zondige ogen een hoogtepunt in heilig gevloek mijn handen likken zwarte krullen jij bent meer mens…

smeken voor één ziel? ik klop aan! deze dag, is geen goede dag……

Natuurlijk hou ik het lijntje met de Godenwereld intact, maar hoezeer ik ook smeek, er blijft zoveel stilte, onvermogen en leegte achter.…

Liefde is niet verplicht alleen maar lief, zeggen ze als je ruig en zacht maar in evenwicht houdt en je fantasie gebruikt Wij doen dat wij houden van fantastische films met een beetje horror diepe kloven, hoge bergen het fijne smeken naar meer meer, naar een happy end Wij zijn aardig en zacht zeggen ze, dat zijn we ook maar thuis…

speelloop door straten speelzit aan tafel nergens thuis zoals je weet Speelspreek met woorden speelgoedwoorden speelgoedplastic luchtkastelen speel een huis Daar loop jij kijk door de straten plassen etalages spiegelruiten toverruiten dan dun als vroeg gebroken glas de stad de steden sporen bij elkaar geveegd verleden Scherven smeken…

overal en altijd, dat mensen bang zijn monsters in mensen zien, en complotten, daders die de politie niet pakt Voor familie en vrienden God en vaderland, je eer moet je het zelf opknappen - aan wie niet meedoet lesjes leren, de ergste dingen moeten ze denken tot ze boerderij poepen en tenslotte niet meer in staat zijn te smeken…

vreselijk balen omdat het aan alle kanten kraakt wacht, ik zal de critici gaan halen ik lig helemaal in de knoop want wil ik het vaster trekken met voeten jambes en een rope zal het mij vast en zeker nekken boor mij niet zomaar in de grond met uw vlijmscherpe spade maar brei voor mij dit versje rond ik heb al mijn hoop op u gezet oh, ik smeek…

Wij smeken U o Heer anders moeten wij ons hele leven naar zulke uithoeken van het land om in ons onderhoud te voorzien. ------------------------------------------- uit: 'Liedjes voor volwassenen', 1992.…

gebeurde en zal jij zwijgen als nu de beesten aan mijn bed die ik, voor rede aan de kant gezet met geweld verscheurde Want als ik mijn ogen sluit en luister voel ik hoe je zachtjes grient 'het is niet eerlijk, waar heb ik dit aan verdiend' starend in het grauw oktoberduister voor een onontvangen schouderklop kan ik alleen nog om vergeving smeken…

de dromen komen met de golven mee en mijmerend gewordt mij, ongezocht, waarvoor ik jaren in vertwijfeling vocht, denkende dat het geluk omstréden moest zijn en dat het leven zonder smeken niet schenkt. o, heerlijk is nu het talmen geworden aan deze rede! bij het dwalen onder de nacht'lijke palmen ben ik van vrede doordrenkt.…

Hij knielde bij het graf En wilde er niet af – Daar hielp geen smeken. En daaglijks keerde hij Naar ’t kerkhof, weende bij De groene zode, Waar hij met eigene hand Een kruis had op geplant Ter ere der dode.…

Jij bent er, mijn verdriet als ik je vraag om haar te zoeken te zeggen dat het zo niet langer gaat om haar desnoods te smeken weer thuis te komen om haar te zeggen dat het missen mij te veel wordt mijn rust verdwenen is en er geen schoonheid is alleen maar stil verdriet en zeg haar dan dat ik intens gelukkig ben als zij maar…