Alle inzendingen over land

eens vloog ik door een huiver van herkenning van levensmoed gespreid en hemels wijd synchroon aan de hartslag van de adelaar naar het land van nergens en er was geen bestemming noch was er voor de vlucht een doel om na te streven zo blind te vliegen in de hoge lucht de adelaar gelijk zo hemelsbreed en rijk maakt tomeloze dingen klein…

een land waar eendracht groeit in woord en daad waar niemand meer wordt uitgestoten of gevangen maar vluchtelingen van overal hartelijk worden ontvangen. word wekker nu, straks is 't te laat voor 't feest van 't groot verlangen!…

Vroeg in de morgen, de zon staat aan de horizon een roze gloed verwarmt teder onze harten. Ik houd je stevig vast met beide handen mijn vastberaden blik; het doet jouw ogen branden het moet zo zijn, zeg ik jij mag door mij niet stranden. Heb veel van je geleerd mijn vriend, mijn trots, rots in de branding de zin van mijn bestaan maar…

Er is een leuk klein land, Ik hou er van veel! Het raakte mijn hand aan En werd al mijn deel. Ik zie ongemeten water, Natte weilanden, grachten. Hier ben je wakker. De frisse rust van nachten Is zo mals en heerlijk! Je denkt aan iets goed, Het gebeurt deerlijk, En het geeft je moed.…

Als er geen wind is zijn er nog altijd molens ter land ter zee en als horizonvervuiling!…

De velden, bossen, dorp en stad Zijn achter mij: de zee Is voor me en lokt en troost mij wat Van wat mij 't land misdeê. Zij ruist, zij lokt ; zij trekt, zij deint, Zij murmelt: mee, kom mee, En als uw voet op 't land u pijnt Wees dan een golf in zee.…

kant van het raam Naar de aarde van het geheim Het kind in mij laat ik vrij Ik laat haar rennen over de vlaktes Haar haren in de wind Haar ogen wijd gesperd Mijn vingers door de aarde Ik voel haar geheimen leven Dood en verdriet Wijsheid en kracht Overal om mij heen zijn haar bergen Ze fluisteren onbekende woorden In de bus door het land…

Ik houd van de verte, de verte nabij De Hollandse lucht en de zompige klei, ik houd van dit landje Met haar weiden dichtbij Met haar wegen die kruisen Vol files die staan Paden met fietsers, En voetgangers gaan Geduldig het wachten Op een bus iets vertraagd Het weer is weer onderwerp Waarover men klaagt Ik houd van de verte, de verte…

Purperen stralen Kleuren de dalen, Heuvels en kimmen Glinstren en glimmen; Klokkengedommel op ruisende vlerk Wekt ter betrachting en nodigt ter kerk. Trekken we in vrede Veldewaarts mede, Zingen we en bidden; God is in 't midden, Scheppend alom, door het wonderheelal, Liefde in de harten, en bloemen in 't dal.…

Het land kreeg eindelijk weer filosofen en ook veel dichters kwamen in dit oord, ja in dit land schreed zonder dikke duimen in een hoog tempo de beschaving voort. Richteren 1:6…

het land weer rond te maken.…

Tongeren heeft nu nog altijd hinder Van de eigenaren van het Land van Ooit Die straks nog in 't cachot worden gegooid Want ooit werd nooit en daarna nog veel minder Geen kans meer om te HennievanderMosten Een land van ooit nog te betalen kosten…

Een kraanvogel leeft zonder vastlegging, omspant voorbeeldig met vleugelpennen de wereld in zoektocht naar onderdak, zet met lichte vleugeltip accénten, slechts even in toom gehouden door hun metershoge dans strekken ze zich uit over de landen.…

Daar ik beslist onhandig ben met mijn twee linkerhanden, stuur ik al mijn hemdsmouwen naar vele arme landen. Daar zijn zovele mensen met uitgestoken handen, soms hebben ze geen draad aan`t lijf, laat staan de tijd met tanden.…

En lag het land open voor ons Heroïsch beklommen wij Het continent En voelden ons gerustgesteld Er knaagde echter een gevoel Dat de helling relatief is En dat wij nooit ontsnappen aan de eindigheid?…

ik was daar met jou we zagen het komen en gaan vroegen aan meeuwen de onvervulde wensen tussen de tikken van de wijzers van de klok het was alsof we mee ruisten, in overvloed dreven naar een doorwaakte maan durf jij mij jouw ziel niet toe te schijnen omdat ik het verlangen niet zou verstaan je hoeft geen oceanen te wissen of mij te leiden…

Ik streelde je wakker in een morgendicht, onderzoek wat je eerder hebt geloofd en vervloek de gisting tussen de engel en de sater, waarin je z’n minnaar werd in donker licht, ik verdoof de duivel met een gelijke waan die rondwaart door de botte hoornen op het hoofd. Ik wil niet strijden met een verwachting, die de geest verwart…

In zinloos weer geeft staren een richting hulpeloos weliswaar en met een kalme vervreemding langs de naamloze oevers echoot de laatste winter struikelt het zomerpaleis binnen poogt tevergeefs leegte te vullen een koningsspan overziet het geraamte van woest en leeg vult hemelsbreed de ontdooide tuin met stralende schoonheid…

Hooi ligt op 't land geschuddeld weids op 't veld. Hooi ligt op 't land snuif ik sprieten geveld. Hooi ligt op 't land voorbije vleugen van ooit gras. Hooi ligt op 't land ver gezucht naar wat eens was.…

'k Droom mij een land zonder grenzen waar de onschuld weer bestaat. 'k Droom van een land voor alle mensen waar een wolkenloze hemel de dag tot aan de avond brengt. Dat is een land waarvan ik droom. Een land van liefde en van vriendschap. Van een vrij en zorgenloos bestaan. Een land dat geen vijandschap meer kent.…

jij neemt ze stuk voor stuk op met gemak Plaatst ze met het gevoel van jouw hart zij aan zij a la carte Jij serveert maaltijden keer op keer om heerlijk van te smullen Elke dag kom ik hier weer nieuwsgierig naar wat jij zult onthullen Voorafje, toetje of hoofdgerecht drie of vijf is om het even Ik kom hier om het pure van het land…

waar sluizen dwars het water keren groeit trots het lage land de hand die dijken bouwde op wind vertrouwde de molens schiep in dit gebied kruiste kaarsrecht sloten weefde polders tot patronen groen waar boeren het goed doen dit lage land geordend door de hand van ruilverkaveling heeft weer de trots van toen…

Omgeploegd stuk land vol met vroege asperges zoete droom van boer.…

Wanneer ik aan je denk voel ik me alleen want je loopt weg van de werkelijkheid en de droom is slechts een schim wanneer ik niet aan je denk voel ik me eenzaam want je bent er niet in mijn droom en de werkelijkheid is slechts een film in gedachteland aan de oevers van mijn denken schep jij letters uit mijn woordenzee bedek…

We vluchtten van het land dat van ons geweest was, niet herkend nadien. Het was het eerste paradijs waar wij geboren werden dat ons omarmde en losliet, en nooit meer om zou zien.…

Toch heeft God alle tijden in Zijn handen En in kennis gaat Hij alles ver te boven Op Zijn woord kan men Hem geloven Hij zij geprezen, hier en in alle landen.…

In het verdronken land tussen de rivieren verloor ik al wat rede had in de eerste hand. Laat ik wegstromen met de rivieren, dat wat niet tegen het gat in mijn tweede hand was bestand. Ik voel mij geborgen in het diepste van het verdronken land. Vergeten lijkt te zijn verdronken; weggestroomd met het water naar een ver onbekend land.…

Mijn open jas hield ik stevig vast alsof ik een vlieger was De wind nam mij mee Naar alle windstreken En ten slotte naar de zee Ik eindigde op het strand Voelde het zachte, mulle zand Kreeg een knipoog van de zon Die net aan haar ondergang begon Zag de lucht die nog even wilde stralen Eindelijk kon ik weer ademhalen Bleef even…

Geklommen was de maan naar boven, Had wolken stil uiteengeschoven, Uit sneeuwengrot leek zij te turen, En zilversneeuw in 't rond te sturen. 't Was of de warme zomeraarde Het koelend zilver gretig gaarde; Al meer en meer had ze opgevangen, Tot al van zilver was omvangen. Een koel, blank kleed dat verre strekte En velden wijd en weien…

Het land lacht Lammetjes en geitjes zijn anders dan mieren, ze dansen het leven op het land. Ze denken niet, ze zijn geprogrammeerd om te buitelen, bij de kant van de sloot langs te gaan, grenzen te verkennen.…