Netgedichten

netgedicht (nr. 44.745):

Het land Duimeloos

Er is een land, ver weg en woest gelegen,
van mensen zonder duimen aan hun hand.
Ze leven er misschien al vele eeuwen,
en zijn ook bovendien aan ons verwant.

Men leeft er in het algemeen gelukkig,
naar ons begrip, dat moet u wel verstaan,
je hoort de Duimelozen ook niet vloeken,
omdat men nimmer op zijn duim kan slaan.

Wanneer de Duimeloze wil gaan liften,
zonder een duim omhoog zal het niet gaan,
al is het nog zo druk, het zal niet baten,
geen duim omhoog en ieder laat je staan.

Ook als men vraagt: ´Hoe gaat het, beste kerel´
er is geen duim die je hun wijzen kunt,
men zal maar naar je toestand moeten gissen,
het voordeel van de twijfel zij vergund.

Zelfs het verkeer in Duimeloos haar straten,
geeft veel problemen waar je ook al kijkt,
gebeurt op elke straathoek wel een botsing,
daar men in `t algemeen geen duimbreed wijkt.

Belangrijk is het wel om toch te noemen,
wat speelt in werk- en ook gezinsverband,
dat je onder de duim zou kunnen zitten,
hetgeen geheel absurd is in dit land.

Nog een groot voordeel, dat ik toch wil noemen,
men leeft hier ganselijk zonder TV,
want zou men de remote moeten bedienen,
dat doen zonder een duim, dat valt niet mee.

Dit plaatst de uitkijk van de Duimelozen,
in deze wereld op een hoger plan,
men heeft voor boeken lezen nu gekozen
en leest van C.S. Lewis tot Bunyan.

Het land kreeg eindelijk weer filosofen
en ook veel dichters kwamen in dit oord,
ja in dit land schreed zonder dikke duimen
in een hoog tempo de beschaving voort.

Richteren 1:6