Netgedichten

netgedicht (nr. 60.309):

Dromenland

Mijn open jas
hield ik stevig vast
alsof ik een vlieger was

De wind nam mij mee
Naar alle windstreken
En ten slotte naar de zee

Ik eindigde op het strand
Voelde het zachte, mulle zand

Kreeg een knipoog van de zon
Die net aan haar ondergang begon

Zag de lucht die nog even wilde stralen
Eindelijk kon ik weer ademhalen

Bleef even als versteend staan
Liet alles aan mij voorbij gaan

En dat kon gerust, want
Ik was in mijn dromenland

Zie ook: https://www.facebook.com/...-673382772798578/?ref=bookmark

Schrijver: Amber Vermeulen, 14 juli 2016

amber_vermeulen

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: vrijheid

Wind

Zee

Land

5.0 met 1 stemmen

228

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Amber Vermeulen (AVE) , 2 jaar geleden

Dit gedicht is destijds door mij geplaatst op gedichten.nl. Helaas weet ik mijn oude inloggegevens niet meer, dus ik kan zelf geen notitie plaatsen bij het gedicht.
Ik doe het even op deze manier: dit is een door mij bewerkt gedicht. Het oorspronkelijke gedicht is geschreven door Robin Kerkhof, zie ook: www.robinkerkhof.nl.

Annejan Kuperus, 9 jaar geleden

Een gedicht om min of meer bij weg te dromen; zeker na een knipoog van de zon...!

Geef je reactie op deze inzending: