Alle inzendingen

Bij het denken aan de liefde Heb ik liefde lief, En ‘t is de liefde tot u, Geliefde, Die mij tot die liefde hief. ----------------------- uit: Pan (1912)…

Zo de klimaattop hebben we gehad Een snelweg door het tropisch regenwoud Is wat Belém er straks aan over houdt En Wopke kreeg niet wat was ingeschat Drie keer meer geld naar klimaatadaptatie En minder poen naar klimaatmitigatie…

“Al zoveel gaatjes gedicht, gezichten op- en afgetuigd, maar de ruimte overtuigt niet meer” Aldus dobberend als Perseus, onwetend in de zee der eindeloze mogelijkheden; “gezegend zij de ideeënstrijd!” Dan maar buitelen over Slift, of soortgelijke, een allesbehalve giftige cocktail eigenlijk, maar de op hol geslagen pronkstaart van…

Leef je leven Denk niet aan morgen Leef vandaag Een leven zonder zorgen Ooit komt er een dag Dat het leven naar je lacht Vechten voor geluk En niemand maakt dat stuk Leef vandaag…

Dochter Giulia op de fysiomat bij Matthias in Doorn Vader Jan Jacob bijkomen in de fijnste Gasterij van Doorn 'De Kluis' Gasterij Doorn voelt als een thuis met heel vriendelijke vooral mooie open mannen niets gesloten juist die sfeer voelt als heel erg open met een mooi groot terras met fijne banken en stoelen het ontbijt alsof je er geslapen…

In het hersencafé waar wachtenden hun gedachten neerzetten als jassen over een stoel, haalt Jim mij op. Hij weet de weg en ik ook - al is het een weg die kronkelt door twintig jaar van stemmen, vragen, schaduwen. Aan de houten tafel staan twee vreemde apparaten, stil als dieren die niets verklappen. Vandaag ben ik stabiel genoeg om niet…

Ik voel de vleugels van vergetelheid mij omarmen, als een warme deken op een koude nacht. Gevoel vervliegt als rook naar verre kusten, waardoor dit moment ontdaan is van pijn en schuld— een perfecte samensmelting van harmonie en ontzag, eenzaam penetrerend, doch aangenaam bekend. Maar ik ontwaak, als uit een boze droom: naakt in mijn schande…

Moeder Gaia draait haar blauwe planeet in trage banen door het doffe stof en nevelige dampen. Ruimhartig deelt de oermoeder van het ruimteschip haar reserves zwijgend uit. Zij toont de wereldlingen dat oneindigheid niet bestaat het vermoeide m’aidez m’aidez blijft ongehoord. Tot geen vogel nog door de lucht zal dansen…

In Hamburg was het dinsdagavond feest. Ik heb mij door mijn zoons graag laten paaien Gezamenlijk Rod Stewart uit te zwaaien, En ik ben blij daarbij te zijn geweest. Gezien zijn stem heb ik hem eerst maar even Een handjevol met Pottertjes gegeven.…

hij dwaalt liever door de diepste dalen dan steeds naar nieuwe toppen te reiken in falen is hij zo onderhand dan ook goed getraind zijn benen bezwijken bij de minste geringste tegenwind, zijn knieën zijn van kindsbeen zwak een wrak is een te mooi woord om hem te beschrijven dan zou hij eerst nog iets gaafs geweest zijn…

ik ontving een bericht waarvan elke letter elk woord elke punt elke komma elk uitroepteken het waren er drie omringd werd door zuiver bladgoud ‘n punt was een eilandje de letter “o” een atol de “c” een sikkelvormig eiland in een gouden zee het bericht sloot af met een dieprode emoji enne……sommige woorden toverden een…

Regen knaagt weer aan het raam. Het onbenoembaar late blauw kwam vroeg vandaag. En bedolf de straat met duister. Windloos weer, ik luister bij de zwakke lamp. En hoor de kluiten op jouw kist. Toch ritselt hoop in dit gemis. Ik zag een late aster op je graf. Straks wordt het geruimd. Maar liefde is nooit af.…

In de straal bezopen winternacht wanneer er niemand getuige is verzint hij zich een vriendelijke god die mag raden naar het geheim van dromen in gezamenlijk besef van stilte die strijdt naar erkenning op de paden die we zijn gegaan door diepere nuancering gegroeid nu het duister om bezinning vraagt voltooit hij zich de worteldans.…

Kijk, zei hij hoewel er niks te zien was je hoeft je natuurlijk niet in allerlei maten beperkende korsetten te dwingen die uiteindelijk per slot van rekening at the end of the day niets anders zijn dan wordstep-ins en andere vrije uitloop van kakelende kippen beperkende ophokplicht die ons, schrijvende woordkunstenaars verplicht…

met ruim sop ‘t heelal bedruipen op snoeiharde golven van Sagan de mega-asteroïde 1997 XF-11 en vastgekitte vulkanische as delven in de stad van de hoge priestersklasse de schaduwomtrek ‘n woestijnbriesje ‘t paradijs verrast de hallo-Hawaï-tolk met tieners vóór negen-negen-negen ’n gloedvolle sleur dóór ‘n stofwolk van niks kwam 2002 brommend…

Zet je voorste voet op de weg van het leven. Je ziet een kronkelig pad. Omdat je hart zich hecht, nu hier dan daar. Laat hoop je metgezel zijn. Plaveit je weg met liefde. die moet zuiver zijn en recht. Dwars door alle kronkels heen. Ze verdwijnen niet uit het leven, die kronkels. Maar ga er niet in mee. Leg de verantwoordelijkheid…

Kang chung junga Karakor Makalu Zarathustra's hals und beinbruch brekers Titanen klimmend klauterend ijs en weder dienende gletschertal veroverend rotswandenkloven rovend Gasherbrum Nanga Parbat Manaslu Shisha Pangma van god en lot verdolend gruwel onder zich dovend zonder z'n antipode dolend tegenmens in medemens gevaar in…

Het kan overal zijn er valt van alles over te zeggen maar Het blijft onduidelijk Toch kunnen we niet zwijgen verleid door het raadsel dat we ademen dat ons omspant dat onze hemel is dat ons bindt en geen naam heeft ook als we erover praten en Het vele namen geven En er is dat andere raadsel dat ons lichaam drijft naar nieuw leven…

Avondgloed daalt door de kale boom, waaronder een paardje zwart glanst.…

Zestig Gisteren zestien Sindsdien bevriend Vet als fijne marmering In een zacht stuk vlees Bracht jouw vriendschap Mijn leven mee op smaak…

Als ik hem zelf gebrandmerkt had kon ik de tekenen herkennen en zou ik weten wie hij was. Maar zelfs het vuur dat zijn verminking heeft aangekondigd, is mij vreemd. Ik kan de vlammen niet verstaan, al praten zij in vele tongen: Er is niet één, die tot mij spreekt. --------------------------------------------- uit: 'Niet ik beheers de…

Lichaam, wentelend al-leven. gedrochtelijk staan wij en massaal geheven tegen de rottend-paarse hemel van verlangen hijgende nacht mijn vale handen tasten even het slierend kransen van uw blauwe haren, die, gif en scheemring, vachten hemel waren over al-ruimte, uw gelaat, ivoor ovaal, waarin uw ogen, spitse spleten, hangen: een groen signaal…

Wachtend op ’t einde, Keerde hij terug, Naar ’t begin, Langs de weg, Hij door ’t leven ging.…

Lange tijd heb ik gedacht dat dichters mensen met gevoel zouden zijn, zoals ik: altijd oog voor de noden van een ander; in staat ieder perspectief in te nemen, zien door alle brillen van verschillende levensfases; niet schrikken van een casus meer of minder over kinderen en moord, vrouwenmarteling en moord; zoeken naar woord na woord om…

Littekens Wanneer ik spreek in spreuken en in rijm Dan voel ik mij fijn Die woorden zingen kan ik niet Komt door de littekens op mijn ziel Van hen die heen zijn gegaan Zie ze soms in mijn dromen staan In het licht van de volle maan Laat ik mij dan gaan Pleng ik vaak een traan Rijm er nu maar weer op los Want dan laat ik het los…

Mijn leven is kneuterig geworden huis-, tuin- en keuken-activiteiten huisje: 3 hoog met 51 betontreden boompje: veel te grote boom in de tuin beestje: een heel grote bruine labrador ik keutel wat in huis, binnentuin en berging ik kook voor ons beiden niet voor meer dat was eens, meer en meer en meer een dynamisch leven van werken, zingen,…

Je komt van de straat Dus ken je geen liefde Veel verdriet En velen hebben je verlaten Wat overblijft is bitterheid en haat Want zo ben je niet Maar zo word je gemaakt Je komt van de straat Fouten gemaakt in het privé leven Aan de drank en de drugs verslaafd geweest En dat kostte je zowat het leven…

Egidius, wo ist die E gebleven Egoloze tripper in den hoge? Elk woord of naam heeft Ergens wel een E Eise Eisinga (3) Escher (2) Euripides, dat zijn er ook al 2 En een experiment telt er zelfs 3 Er zetelt in mijn reptielenbrein Ersatz fingerspitzengefühl Empathisch allerminst, geenszins Edoch rijm in voortgaand cadans Eloquent…

Mijn eigen manier van bidden voor de dingen die voorbij gaan langs schaduwen die naamloos dwalen als er andere mensen komen andere manieren van proberen en hij is nooit ver hier vandaan die grotere ik met die kleinere ziel hij is eerder beneden dan ik die in de diepte voor hem viel.…

De Volksjongen met de grote mond Ze zeiden mijn carrière komt nooit van de grond Als Dichter en Amateur Presentator al jaren nummer 1 Ik bouwde alles wat stuk is Gemaakt weer op Dat was voor mij geen probleem De Volksjongen met de grote mond Het heb alleen effe moeten duren Maar ondanks dat de enige Beneluxe Dichter met Internationale allure…