Alle inzendingen over schoonheid

Laten wij ook proberen te zingen over de schoonheid van een dambord. Al die opgepoetste blokken zwart en wit met al die mooie schuivende stenen als spekkoeken schuiven ze naar alle hoeken. En ze springen als vlooien op de rug van een kat heen en terug. Maar die relatiegerelateerde dingen daar moeten we veel over zingen.…

vroeg uitgebloeid en is het enkel voor mij bedoeld wil dan vluchten ver van het heden of in de schaduw van het verleden het lijkt wel of mijn aard is gezonken in diepe klei toch ervaar ik juist in de ontmoeting met de mens die ik zelf vraag of onverwacht ontmoet, iemand als ik die zoekt huilt of lacht, de pure schoonheid…

een bloem van onvergankelijkheid geurt raap ik de scherven van mijn hart in herinnering heerste de stilte hier en sprak met ongekende diepte elk woord was als een rijpe vrucht gevuld met de puurste nectar van liefde het landschap ademde regenbogen en nu met zijn nieuwe heersers: razernij en wanhoop is er van de levendige stilte en schoonheid…

Jij mijn lieve lieve zus, je laat je schoonheid zien in liefde voor de vele dorstige bloemen in je omgeving maar je raakt nooit vermoeid van de alsmaar nieuwe opkomende bloemen.…

lazen lippen groot als Zeppelins die ik zo gaarne exposeer Mijn boezem is een monument met siliconen opgeblazen als ik omval - zoals laatst dan stuiter ik nog zeven keer Ik ben dat meisje van Vermeer dat er haar jeugd weer in wil halen met wat knoopjes achter oren waarmee ik de tijd maskeer steeds in de hoop dat ze niet knappen ik mijn schoonheid…

Van buiten gehandicapt voor deze wereld maar voor wie het wil zien een bloem van ongekende schoonheid met diepgaande kennis zonder intellect dienstbaar zonder aangeleerde houding levend in het NU dit is wat hij is. Een broer waar ik van houd…

Ook in kunst Artistieke eenheid Man en vrouw 'n Vrouw geeft leven adem Zonder hen is 't heel dor Vanuit het diepe Reikte zij mijn Leven d'laatste hand Als echt geboren liefhebber van Schoonheid van het leven Droom ik haar... *www.galerie-sous-terre.nl…

Geen misvorm in haar leven, misgunt mij niet de illusie waarom ik vroeg, gekweekt uit de duizend schoonheden die ze droeg, uit elk van hen een nieuwe levenskleur ontluikt, de adem van de wind steels haar wangen vindt als zij zich vangen laat, raakt alles ondergeschikt aan de geur van erotiek die ze zonder voorbehoud predikt.…

veel mooier dan je bent maar het is met je echte ik dat ik de lakens deel en koffie slurp bij het onbijt het is met die verwaaide kop van jou dat ik mijn geheimen deel en grapjes maak over niets in het bijzonder, dat ik de clown uithang en al wat mij bezwaart bespreek het is met die vermoeide blik dat ik dezelfde passie deel voor schoonheid…

Drickje, graag had jij een kanten kraag gehad een kleed in groen brokaat dat zachte licht op je gezicht dat nu alleen op linnen waadt ongetwijfeld weet ik best jouw schoonheid daar te plaatsen waar jij jezelf zo in vergist jouw ongekende charmes streel ik sjiekgracieus en bevries je in lagen gevernist als jij een schilderes geweest zou…

Jij bepaalt allang mijn gedachte Zowel bij dag als bij nacht 'k Heb hierover niets te zeggen 't wordt voor mij beslist 'k Geef mij dan ook over Al klinkt dit wellicht wat zwak Jouw schaduw reeds Doet mij verlangen Naar een tijd van schoonheid en plezier Zowel in goed als minder Charme van voorjaar en zomer Natuur die zich rijpt De…

Jij bepaalt allang mijn gedachte Zowel bij dag als bij nacht ('k Heb hierover niets te zeggen) ('t Wordt voor mij beslist) 'k Geef mij dan ook over Al klinkt dit wellicht pover Jouw schaduw reeds doet mij verlangen Naar een tijd van schoonheid en plezier Zowel in goed als minder (Charme van voorjaar en zomer) (Natuur die zich rijpt) Zowel…

Ineens danste je weer om mij heen ik wist niet dat ik je zo gemist had ik vond het wel prima zo alleen er ontbrak iets maar ik wist niet wat Jouw schoonheid kwam aanwaaien als een prachtige zomerse dag ik mocht jouw verschijning weer aaien en genoot intens van jouw stralende lach Wij keken elkaar weer verliefd aan met zo’n blik die ik…

val kwam nadat ik er heb gestaan De zwarte pagina is gewoonweg om te slaan Woede lost op in het gepeupel en gedrang Wijn voelt zo zoet, maar de nasmaak wrang Elk stukje van mijn bestaan vergaat met het wiegen van het graan Het leed van de wereld vergeefs trachten te dragen Het stilstaan in een onvergankelijk draaiend geheel De pijnlijke schoonheid…

Naarmate de tijd voortschrijdt En ik nog vaker de ochtenden tel Dan wel dagen overwin op het licht Doorzie ik de beslagen schoonheid Van ieder elegant vrouwelijk wicht Ook al ziet men mij als oud vel Dat steeds dichter de aarde nadert Dan denk ik heimelijk doch opgelucht Wacht maar totdat de roest ook jullie betast En uw spannend vlees…

In mijn mooiste dromen zag ik jou met al je schoonheid voor mij staan Je woorden, zacht als morgendauw deinden in ‘t helder licht van maan In mijn mooiste dromen trof ik jou ergens van ver weg kwam jij eraan En ook al kleurde de hemel grauw scheen ons die hemel onaangedaan In de mooiste dromen kuste ik jou en keken wij elkaar met liefde…

De diepste schoonheid die ze met mij deelt trooster om getroost te worden, verlegger van grenzen in eigenzinnigheid een verstilde temperament zonder rivaliteit, met de fijnste pigmenten die zij uit de hemel steelt.…

alleen de pot goud stond een horizon te ver breeduit te blinken is voor de rijken alleen zij kunnen zo ver reiken omdat hun inhaalzucht altijd zal gaan over anonieme lijken nog zijn mijn gedachten niet op hol geslagen in deze samengeraapte weetjes en vragen wees creatief en verbind anders bent u een dief van de ultieme schoonheid…

Verbijsterd staan hun gezichten ingelijst en generfd als vermolmd hout tekenen de jaren oud zeer De heer draagt zijn masker, onkreukbaar naast zijn bloemende schoonheid Voelbaar ontbreekt de chemie Haar tere handen schrijven een geheime liefde Haar tranen branden als inkt in zijn ziel breekbaar is haar vuur gestolen door hem, haar…

Deze schoonheid is breekbaar, is te ontkennen, maar overtreft ons. Ik ben klein in je nabijheid als een tor in het hoge gras, dapper ploeterend - in de verte ben ik groter, spookhuis, het vervormde beeld in de gekromde spiegel. Spinnenweb, skelet, gehuil van witte geesten, onecht als alle dagen, vals als jij.…

Met geur van roos en jasmijn ben je omringd je bent als een vogel in blauwe lucht een zwaluw zo’n schoonheid met zwevende vlucht droom die zich iedere nacht aan mij opdringt. Maar heel ver ben je verwijderd van mijn hart slechts jouw beeltenis is in mijn brein gegrifd bewaard als kleinood uit verleden jaren.…

Eenzame en goede, van uw tragisch leven, Zo arm, zo rijk, hoe mild uw schoonheid geven! Kon géén u lieven? kon u géén verstaan? O had ik mogen aan uw voeten knielen, U brengen troost van u verwante zielen, 0 gij, die moest in waanzin ondergaan!…

Het hart lanceerde stilstand In een tijd van druk, druk, druk Ongevraagd pauzeren, voelt als verlaten Enkele dagen zonder licht betekent langere tijd een enorm gevoel van groot onbehagen Stilstand is achteruitgang juist zeker als in de vaart der volkeren topsnelheid wordt opgevoerd Stilstand is zeker schoonheid in gevallen van toevallig…

een inspanning van motivatie in het recht met regels te getuigen, de keuze te zien en te horen naar schoonheid te vertalen om de appel van de toekomst niet te laten bederven. Wat voor ieder gratis is daarvoor met bloed te betalen?…

Wij mensen zijn je eeuwig dankbaar, maar vergeleken met jouw schoonheid zijn wij maar simpele schepsels.…

Ik gunde mij die horizon, er bestaat geen wereld zonder droom, in een schoonheid zonder broosheid wint de dood als grootste aandeelhouder. In z’n afgespeelde tijd is nog niets verloren, blijven levens open en onvoltooid.…

Maar zo groot onze hang naar de schoonheid: willoos laten we ons grijpen. We zullen vallen als de uren. ------------------------------------------------------- uit: 'De encyclopedie van de grote woorden', 2005.…

het bruggetje van jouw neus Van voren de twinkeling van terzijde de diepte Via jouw wangen bereik ik jouw mond Voluptueus, zogenoemd wellus- tig slash wulps zijn jouw gestifte lippen die ik ken van jouw kussen Mijn wandeling vordert zeer gestaag Jouw hals echter is mijn eindstation Zeker ver- lang ik naar alles lager dat bedekt haar schoonheid…

juist niet doen; dan krijgt noch hond noch herder mij te pakken Maar als ik neig tot 'het verloren schaap' zoek ik de weg naar de kudde terug kan dan heel goed leven als 'het zwarte schaap' in een superblanke homogene hetero-kudde Makkelijker in het oog vallend bij mijn herder wiens blauwe ogen ook achteruit gaan en wiens vrouw haar schoonheid…

Ik sta in wilde schoonheid. ------------------------------ uit: Wie wij schuilen (2010)…