67 resultaten.
Weigeren en onttrekken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 58 Mijn voornemen voor dit nieuwe jaar
is dat ik mij nog veel meer schrap zal zetten
tegen alle dwang die enkel in het belang
is van de hebzucht van de toch al rijken.
Zij kunnen het bekijken
want ik ga voor de goedwillende enkeling
waarvan het hebben en houden zichtbaar slijt
door overgave aan gemeenschapszin
tegen alle druk van verplichtingen…
Licht jagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 de schaduw
die we zo lang
als maar mogelijk
voor willen blijven
zal toch eens de zon
aan het gezicht
onttrekken
tot die tijd
is het jagen van licht
een van de betere
tijdsbestedingen…
Uitgesproken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 Gestaag waren
De woorden die
We met elkaar
Spraken verdampt,
Warmte onttrekkend
Aan de lucht waarin
Ze waren uitgesproken,
En lag alleen
De stilte nog
Tussen ons in…
Teken mijn ziel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 158 Teken mijn ziel
Met oogpotloden
Die hun kleur onttrekken
Aan de immense diepte
Gevuld met
Mijmeringen en dromen
Teken mijn ziel
Die ik zelf
Lang geleden
En voor eeuwig
Ben verloren…
Zuiverheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 114 creëert verwijdering in plaats van begrip
mensen kleuren zichtbaar blind
onttrekken zich van het luisteren naar
daar de voile het uitzicht troebleert
laven zij zich aan gefingeerde
waarheden tot in het avondrood…
simpel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 in dronkenschap
en vaker nog in soberheid
spreek ik wars van betekenis
en met absurde tong
mijn dwaze logica
systematisch ben ik de onbenul
en onttrek ik me aan mijn taak
als aanwinst voor de samenleving
los van alles
consumeer ik als een spons
simpel als wat…
De adem benomen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 150 't Overvleugelt de mens
Die tegen zijn leven vecht,
Satanische vlerken delen uit,
Tegenstand wordt niet geduld -
Adem benemend, licht onttrekkend
Aan ogen nu die alleen het duister nog
Kunnen zien
En een mens die zich
Geen raad meer weet…
Bezem Walker Evans
gedicht
2.0 met 50 stemmen 14.057 Plekken die alles doen om
zich aan het zicht te onttrekken
die zocht hij op - in schaduwen gedompeld
van betekenis ontdaan.
De huid van het gebruikte
aan te raken, terloops en
op zijn foto's na, vergeten.
Deze bezem
scheefgezakt en versleten
met het huisvuil aan zijn voet.
------------------------
uit: 'Dwaalwegen', 2008.…
Liefde en duurzaamheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 172 Laat dit dijkhuis zich onttrekken
aan het verval en nooit de bakens
meer verzetten.
Het kan niet zonder een steuntje
in de rug, maar houdt blinde
architecten weg.
Dan zal het sterk en beschut
het toonbeeld vormen: dat wat
eens begon niet hoeft te lijden.
Zie hoe het blaakt in de zon.…
Match fixing
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 275 Wanneer ik nu een voetbalmatch bekijk,
Een blunder zie die achterdocht gaat wekken,
Kan ik me aan de indruk niet onttrekken:
Van die fout worden mensen stinkend rijk.
Sinds kort wordt dat aan match fixing gelinkt,
Een zaak die echt aan alle kanten stinkt.…
Bleeknevel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 314 hoe lang is de remweg
als de eindstreep zich
steeds wil onttrekken
aan het zicht
hoe gok je een afstand
zonder die roze bril
die verten vol vragen
zo mooi kan verzachten
hoe vaag is angst
als het verspreid wordt
door de voelsprieten
van onzekerheid
misschien zal het nog kleuren
maar nooit, nee nooit scherper
dan een donzen vermoeden…
Bleeknevel
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 325 hoe lang is de remweg
als de eindstreep zich
steeds wil onttrekken
aan het zicht
hoe gok je een afstand
zonder die roze bril
die verten vol vragen
zo mooi kan verzachten
hoe vaag is angst
als het verspreid wordt
door de voelsprieten
van onzekerheid
misschien zal het nog kleuren
maar nooit, nee nooit roder
dan reeds gevloeid bloed…
Wachten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 328 Teer onttrekken we ons aan het heden
en aan de kamer waarin we verblijven.
In het wachten schuilt de hoop.
Wachten - urenlang - om uiteindelijk
te horen dat het te laat is.
We vallen samen
met de tijd stil.
Dit wachten is voorbij.…
Dagboek van een miljardair
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 Hoe hij zijn geld wettelijk heeft vergaard,
en eerlijk aan de mensen moest onttrekken.
Volgens zijn kasboek in zijn klauwen.
Zijn weldadigheid wordt te lang doorzien.
Zijn oneerlijkheid zal hem ooit berouwen.…
Wachten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 161 Teer onttrekken we ons aan het heden
en aan de kamer waarin we verblijven.
In het wachten schuilt de hoop.
Wachten - urenlang - om uiteindelijk
te horen dat het te laat is.
We vallen samen
met de tijd roerloos stil.
We wachten niet langer.…
Een wijde boog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 een deken van mist spreiden
over pleinen van lawaai, een cirkel
om verwaaide tonen trekken
bladeren doen luisteren
graven in ondergrond
en nevel met sneeuw bevlokken
we zullen nog water prevelen
afstanden verwerpen
tijd laten gaan om te rekken
in gerucht zonder gezicht
aan ons onttrekken
in niets dan lucht zonder gewicht…
mag ik binnenkomen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 106 mag ik binnenkomen
in jouw begrensde
wereld het eiland
waar jij niet af kan
maar waar ik naar
toe kan zwemmen
zelfs in het meest
eenzame gedeelte
van je bestaan
ben jij iemand
je bestaat zelfs
uit velen dat
geeft ruimte je
kunt je niet
onttrekken aan
het leven je
doet er altijd toe
nooit ben je
niemand
mag ik naar…
Verzengende hel
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 79 ik zag je
streepjes helder
zonlicht vlechten
afhechten met
pluisjes tijd
die glinsterend
in warme lucht
kou waren ontvlucht
nog was er
geen patroon van
licht en schaduw
in jouw droom
te ontdekken de
realisatie leek zich
aan de werkelijkheid
te willen onttrekken
maar onder
jouw vingers
speelden wit
en zwart hun
eigenwijze…
Kosmografie
poëzie
4.0 met 14 stemmen 3.717 Wie 's avonds bewonderend opwaarts kijkt,
Als de hemel met talloze sterrekens prijkt,
Die blikk'ren en flikk'ren
Als lichtende ogen,
En, zacht hem onttrekkend
Aan 't werelds gewoel,
Tot eerbied hem stemmen,
Tot ernstig geloven
Aan liefde, aan schoonheid, aan hoger gevoel...…
Gestage tijdstroom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 193 Tijden nemen mij mee
in hun stroom
zacht laat ik me drijven
tussen oeverloos lijden
en stroomversnellingen van feest
gestaag glijden de oevers
mij onttrekkend
aan het oog der vogels
die azen op mijn hart
langs water dat mijn brein ontwart
en aan het eind der stroom
beland in eindeloze zee
vermenigvuldigd met gelijken
dansen wij verheugd…
Vaste Liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Bevangen wil ik vertrekken,
zonder doel, zonder waarheen
maar blijf als een zwerfsteen
en kan me van het droeve niet onttrekken.
Ik wacht naast mijn geliefde
waar ik hopen mag,
op blauw azuren vrijheidsliefde.
Zonder spijt, noch zelfbeklag,
vergetend wat me ontriefde,
hopend op een strelende dag.…
letterkundige hoofden
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 309 haar mond
in besef wat ik had gered,
wist ik dat het haar oude
taal niet meer was
alleen het alfabet
ving ik nog op
de nagedachtenis is een voorrecht
mijn enige strijdmiddel is nu
mijn pen en papier
en teken letterkundige hoofden
gerijpt in ruwe bolsters
en getekend in zoetheid
achtervolgen beelden nu
om woorden aan het zwijgen te onttrekken…
De astrale slaap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 326 Donkere materie
Chaos geconcentreerd
Onzichtbare serie
Gevisualiseerd
Doelloze krachtbronnen
Doorgaan transformatie
Groepering gewonnen
Tijdens meditatie
Energie onttrekken
Stromen uit de Abyss
Beweging verwekken
Scheppende duisternis
De orde heeft richting
Aan de wil gebonden
Stralende verlichting
Als dromen verzonden
In…
"Leve de Toekomst"
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 538 Kunnen we schuifelend
ons onttrekken
aan dit donkere gat ,
ogen niet meer dicht ?
Is er dan tóch
aan het eind
van dit verhaal
een "happy end" ?
Kunnen we schoorvoetend
elkaar toegeven :
"Ik heb zolang mezélf
niet echt herkend ."
Ik verloor niet alleen jou
maar ook mezelf
uit het oog
in deze "strijd" ...…
Het opzomerend besluit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 217 Het is zaak in de bezwangerde lucht
het koren aan de molen te onttrekken
vóór de vliedende vogel opnieuw vlucht.
Het kan een omstandige kwestie worden
indien er zonder uitzicht op goed fatsoen
geen verlichting komt voor deze lastige horde.…
Amorfis
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 70 langs de grenzen van zichtbaar licht
onttrek ik mij even aan eeuwigheid
tussentijds sta ik kort in het zicht
als speelbal van eigenwijze tijd
hooguit hoogte, waarmerk van reliëf
of diepte in groeven van voordood
gezichten, van mensen die ik nog tref
een rimpel in de vijver van stille nood
heeft het zin te beklijven
gekerfd in beelden, kruimig…
Melancholie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Het zoeken is mij een pijn en lust
waaraan ik mij niet kan noch wil onttrekken.
Ik haat je.
Ik heb je lief.
Melancholie.…
Potverteren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 90 Ik onttrek mij -
kiemend, ontzadend, ziedend.
Ik uitwendig mij van deze en generlei.
Uw bejegening mishaagt mij,
verlengend naar bewegingloos blad
en kalm water.…
slechts toegankelijk
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 273 hoe zou het afscheid zijn
als een stap in een zuilengang van echo
waar boete beelden maakt en de reis aankondigt
met het hoofd tegen de muur
zou het dan mijn stem zijn
die de weg tot stof verstuift, als vriend
en dan weer als vijand
maar dan denk ik
dat hoort niet bij mij
dus denk ik verder
over loslaten
en wie er na komt
en onttrek…
Van is geen woord dat bindt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 257 De boom kan wortels daarom slaan,´
met takken minzaam overdekken,
het nieuwe zal die ooit weerstaan,
zich aan de boom vanzelf onttrekken.
Er zal een nieuwe boom ontstaan,
weer anders dan wellicht verwacht.
Afvallig is die voortgebracht
en van de oude boom ontdaan.…