Alle inzendingen over sleutelgat

Kom je in me vraag je met een eenzame stem alsof er een muisje door een sleutelgat naar binnen moet ik ben al bij je zegt het eenzame muisje door het sleutelgat alsof hij al helemaal in je is.…

verlaat de drempel het sleutelgat oogt leger nu je hart opent…

mijn geslotenheid ligt niet in sleutelgaten en dikke muren doorzie de barrière je hoeft slechts te openen…

Ik keek stiekem door het sleutelgat zag een volslagen vreemdeling daar waar ik had moeten staan ik ben maar weggegaan had ik dat maar nooit gedaan.…

Hij dacht: "Als ik een sleutel had, Die past in ieder sleutelgat, Is dat toch efficiënter en goedkoper?" En zó ontstond de hoerenloper.…

Paradijsvogels door een sleutelgat in schitterende exotische kleuren, treuren om het even wat, over de harteloosheid van een mensenhart; dat vaak het leven niet op de juiste waarde placht te keuren. Door dat sleutelgat zou men hebben kunnen zien; dat dat paradijs eens vrede had voordien.…

Dat wordt weldra genieten voor ons allen: Het sleutelgat van de Big Brotherdeur Schenkt heel het land de kans om als voyeur Te zien hoe daar een meisje gaat bevallen. Helaas bood zich geen doodziek iemand aan Om in het huis gezellig dood te gaan.…

Het wegennet van A tot Z leidt langs jouw deur ik kom daar dagelijks voorbij des avonds laat verstout ik mij parkeer dubbel in de rij en snuif door 't sleutelgat jouw geur.…

Kogelvrij door crème en rouge maar met het vaag vermoeden dat de dood loert door het sleutelgat. ---------------------------------------------- Uit: 'Oranjebal', 1975.…

hij schrijft betekenis met onbestaande woorden, schildert uitzicht door het venster en het sleutelgat opent deuren zonder klinken, leest van letters tegelijk en zint op schoonheid vangt haar zingend vanbinnen met schrapende geluiden, in de nacht is hij een mysticus die dagelijks zwijgen moet te lezen is hij niet…

door het sleutelgat van het ziek zijn zie ik mijn eigen lichaam als iets wat onzekerheid kent. mijn toekomst wordt begrensd door mijn sterven. ik zit opgesloten tussen dood en verleden. mijn verantwoordelijkheid is afgenomen. ik wacht op een teken dat ik voorbij ben, de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.…

Gisteren nog droomde ik dat ik door het sleutelgat mijn huis uit stapte zonder kleren aan om me te baden in de plassen langs de straatkant eerst zonder door te hebben dat men zich verzamelde om mij en naar me keek. Raar lopen kan het.…

Fluisterende, gonzende stemmen in mijn hopeloos verwarde geest Ze sluipen door het sleutelgat, vormen woorden op papier; betekenisloze woorden en vaak zonder prioriteit. Alles lijkt nu chaos in mijn niet te volgen brein.…

Overdag doe je dingen in de wereld ’s Nachts in een droom ren je naar de horizon Wapper je je armen omhoog en omlaag In gedachten kun je als een lange sliert Door het sleutelgat of door het oog van een naald Je stijgt met enige schroom op En voelt de duizeling terwijl je uitdijt (alsof je lief je voor het eerst kust) Je overgave is…

In huidporiën van gladgestreken plooien. De laatste stuiptrekking van levenden en dooien. Ga bloot met de billen, niets om naar te gissen. Dichterbij dan bovenop de klysma- en bevallingsverhalen, geen kans iets te missen, niet te ontlopen voor wie zou willen. Nieuwsgierigheid op drift, een wijdbeense kijk op de samenleving, alles op publiek…

Lieverd klompt de trap voor de helft op en dan af, sluipt naar het sleutelgat - ik mag alles weten van mezelf, maar wat is ongeoorloofd schoolverzuim? Wat zijn concentratiestoornissen?…

Maar de poort naar terug was hermetisch gesloten raadselachtig klonk door het sleutelgat de stem Wil je terug naar start los eerst dit raadsel op waarom kraait de kraai niet en de haan wel?…

Verliefd zijn wat is dat, is dat stiekem briefjes schrijven, en als ik je dan zie helemaal verstijven, of naar je kijken door het sleutelgat? Verliefd zijn wat is dat, is dat samen lopen hand in hand, en dat je dan straalt als een diamant, poeh poeh het is nogal wat.…

geel licht kleeft in geloken wimpers en op de schoot een boek nog open veel tijd verwaait sinds dat jouw blik zich heeft gelegd op mij en lijf- versmolten lief ik jou met één oog door het sleutelgat hoe in de slaap je adem zucht en stom geworden wij samen liefde vlechten tot dag door ’t spleetje van de deur gekropen stil in je armen…

de Stadhouderspoort daarentegen verloor zijn spindraden, boven het sleutelgat naar vroegere tijden waar hoffelijkheid naast de vijver het alledaagse leven bepaalde in met trams gevulde straten, de diender straalt gezag uit, hield met beide armen op de rug stand bij het beeld Koning Willem II het nostalgisch aanzien werpt geen vuil op…

hoe doe je dat zijn er boeken over te lezen is 't als kruipen door 'n sleutelgat valt het te evenaren het loslaten van 't hier en nu is het werkelijk door de ruimte varen hemelen hoe doe je dat wie kan de garantie geven dat je niet stort in 'n groot zwart gat zul je je geliefden weer ontmoeten ook degene die je niet zo mocht…

en schroef ik zocht steeds naar een opening sleutelde slaafs aan ieder slot ze had er meer dan één geërfd zo naar het scheen ik wilde wandelen in haar tuin vol korenbloemen blauw haar geuren gaan bevrijden, het trillen van haar stem begrijpen gooide berichten over de gracht schreeuwde scheuren in haar muren plots zei ze door een sleutelgat…

Mijn lief, lief engeltje, ik ga je zeggen voor mij ben jij de allergrootste schat Wat ik nauwelijks behoef uit te leggen dat je ’t liefste bent zonder vijgenblad Mijn lief, lief meisje, je mooie benen zie ik heel af en toe door ’t sleutelgat Ik zie jou het liefst van top tot teen en nog liever zelfs zonder dat vijgenblad Mijn lief, lief…

naar boven druppel na druppel traag vloeibaar lood persend met het zuigend gemurmel van bolvormig worden ik hoorde het roest knisperen in de onderbuik van de pompsteen verborgen dimensies namen bezit van mij de elementen baarden akoestische ruimte grenzen rekkend vanaf mijn huid tastbaar als een groeiend lichaam zonder grond tot het sleutelgat…

Daar ga je dan naar huis Naar daar waar de warmte is Daar waar hij al lang op je wacht Je sleutel in het sleutelgat je draait tot je niet meer draaien kan Je loopt door je gang Hij lijkt verschrikkelijk lang Ben ik hier wel thuis Maar de waarheid die komt morgen Als je wakker van de kater wordt Ja de waarheid de waarheid die komt…

Het sleutelgat vindt hij niet, maar de deur gaat plots toch open In de gang staan koffers en valiezen met hele hopen. Dat merkt hij niet, hijgend ploft hij kokhalzend op de bank Bagage van vrouwtje-lief verdwijnt, ze baalt van zijn stank.…

Zurige kruitreuk na het schot één oog aan het sleutelgat van de dood boven de loop van je long rifle. Seconden wildgroei als de minuten warrig nagenot aan dat vochtige liefdelichaam. Verwilderende geur van haas in doodpels slappe vod; hand, houd hem hoog.…

Het is het dubieuze lot dat met inzicht de toekomst laat herbeleven, opgehaald in gedichten waarin de betekenis leeft dat alles een sleutel heeft, vaak onvindbaar in het sleutelgat van haar geschiedenis geselecteerd in onmacht of onvermogen, gevat in eigen speling, de vreugde in het kleinste wordt de liefde ingeleid, wat niet in protest…

Gezoen achter een sleutelgat. - Men geeuwde zeer voornaam en hij verloor. Eén bracht er mee: een kindertijd met voetzoekers en knalbonbons, de geur van jute en van boenwas. Zijn lang bewaarde eerste kies en al zijn nederlagen in de liefde. De mooiste ziektes, roem, de fraaiste graven. - Het kon de jury niet bekoren.…

Gezoen achter een sleutelgat. - Men geeuwde zeer voornaam en hij verloor. Eén bracht er mee: een kindertijd met voetzoekers en knalbonbons, de geur van jute en van boenwas. Zijn lang bewaarde eerste kies en al zijn nederlagen in de liefde. De mooiste ziektes, roem de fraaiste graven. -Het kon de jury niet bekoren.…