Alle inzendingen over beraad

Lijkt het kevertje zich op het einde te beraden wacht een lieveheersbeestje op het naderend kwaad. Want weldra valt er niet meer te ontkomen. Komt de sluipmoordenaar naderbij. In zo'n fijndradig netwerk kan geen schoonheid wonen. Is zo'n lieveheersbeestje altijd de verliezende partij. Vier zwarte stippen domineren het bloedrood.…

rust dus ga ik door gedreven door lust De hemel in de verte, prachtig blauw en open Dat sterkt mij in mijn wil Helpt me verder te lopen Het is stil rond mij op straat, ik lijk de enige hier te zijn Dat stemt mij melancholisch, maar tegelijkertijd voelt het wel fijn De hele stad van mij alleen Niemand om me aan te spreken Na veel beraad…

door beraden hand zinkt al het swingen weg, slaat mijn ziel op de vlucht. wilde anemonen wringen zich uit mij naar adem, gegrift door de zee vloei ik nieuw…

Allée, probeer je nu eens te beraden, zorg dat je niet opnieuw je kans verspeelt. Het is je toch wel absoluut geraden te zwoegen met wat jou is toebedeeld. Maar wees gerust, ik zal je nooit verraden, je bent en blijft mijn enig spiegelbeeld.…

. ______________________________ Ferm was zij, in de Spaanse tijd, heldhaftig Doortastend, moedig, flink, gedecideerd Krachtdadig, onverschrokken, onverveerd Beraden, onversaagd, kordaat, standvastig Beslist ook boud, vol geestkracht, fiks en dapper Geheid gehaaid, vroeg uit de veren: wakker!…

Blindelings ga ik door de laan der nevelen Voetstaps tastend naar het pad der wijzen Ontwaar bomen als mistige schimmen rijzen Die bedreigend boven mijn hoofd prevelen Laat mij slechts leiden door mijn intuïtie Geen vermoeden waar ik ooit stranden zal Bereik ik de top of kom ik eerder ten val In wanhoop beraad ik mij op mijn positie Waar…

onvolprezen heilige van Caen die naarmate haar meer was misdaan steeds dichter bij God kwam te staan Haar geest leeft hier bijzonder sterk om haar kist versierd met zilverwerk Wat alle harten zeer ontroert en steelt is een voet de tenen haast weggekust Op de kist droomt haar stenen evenbeeld Historisch onderzoek verstoort nu de rust na rijp beraad…

In hoge vierkante eenmanstenten van bamboe en kunstdoek oefenen steltlopers camouflage, verzinnen schoudertentriemen, bereiden schermutselingen, begeven zich in het gebied van de grote waadvogels Na drie dagen en nachten kleppend beraad op het strand getergd door zwevende garnalen en zachtjes scharende krabben, roeien de snavels…

Na tumulteus beraad koos men voor brand Per roeiboot in gezelschap van een toorts Begaf de held zich naar de zwarte koorts Het alles leek een kolfje naar zijn hand Besmetting werd voorkomen door zijn daad Op leeftijd kreeg hij het voorgoed te kwaad :…

Voor warende geesten, eens mens geweest, hield men wijs beraad, eerbiedig bevreesd. Bezinning werd door vertelling gelaafd. Geschiedenissen, ieder jaar gehoord, versnipperden zich tenslotte allemaal, snelden op de wind heen naar zuid en noord.…

Ik weet me zo beraden rusten, o schone, in ons verénigd-zijn, en vredig, als een vege schijn op 't aanschijn van verre avond-kusten. - En God, die mij misschien begrijpt, die om mijn weze' uw stem liet suizen, is als een vrucht die in me rijpt... - De vlier-struik geurt naast al de huizen...…

Dingen die ons drijven naar expressie, via een schat van informatie; maar de lat wordt hoger naar gelang de communicatiemiddelen blijven groeien… Gedachten bloeien… Ze doen onze breinen bemiddelen tussen goed en kwaad; Zij het impulsief of met wijs beraad.…

Vast staat dat overal een eind aan komt Liefde bloedt dood Geluid verstomt Succes eindigt in de goot Strijdlust verdwijnt met verraad Blijdschap wordt woede Nieuws eindigt in beraad Angst vrij ben je ineens op je hoede Licht is oneindig als het heelal Gebroken het hart dat ik eens stal Liefde is noodzakelijk Tijd even vergankelijk…

Met tegenover zich 'n deftig gewaad ondergaan zij na 't verhoor andermans heftig beraad. In 't verloop van tijd dat zij ontkennen blijft er 'n hoop op respijt zodat zij gaan bekennen. En ondanks spijt en tranen die worden verhuld, rest 't moment dat de waarheid wordt onthuld.…

Lome wolken, in plechtig grijs gewaad, hangen laag boven de schaduwstad, trachten haar te houden onder sluimernachten, maar zeilen weg, na wijs beraad. De bleekblauwe lucht baart van lieverlee blanke welvingen, die samengroeien tot een rein blinkende platinazee.…

Mijn vader had een slee, na snel beraad, op eigen wijze in elkaar gehangen Het leven van de slee heeft kort geduurd We werden door een stoeprand aangereden en vader zei: ‘Je hebt niet goed gestuurd’. Zei hij dat echt? ‘t Is zestig jaar geleden, Waarschijnlijk was hij niet eens in de buurt. Toch heeft dat sleetje in mijn ziel gesneden.…

Menige handdoek gaat als een woeste stier naar de griezel, plet zonder enig beraad het tere lijfje. Een helper vergaat, woning schoon maken zou dat schepsel hier. Het gehate beest houdt voortdurend jacht op mug, vlieg en wants, die ongewenst zijn, is in elk vertrek een vlijtige wacht.…

De kleine danser ziet hoe nieuwe paden plotseling ruisend voor hem open gaan, zwenkt opzij zonder zich te beraden. Op schommeltwijgen is het blijven staan, deinend schouwen over voedselvoorraden: heel het bos biedt smakelijke vruchten aan.…

kon ik in hemelsnaam denken dat ik wist hoe je ware aard was Had ik mijn verstand laten werken had het me vast niet zo verrast Je leert mensen pas echt kennen als je ze ontmoet in het echte leven Pas dan kunnen ze je een goeie en mogelijk betrouwbare indruk geven En zelfs dan is het altijd maar de vraag waarop je je misschien ooit zult beraden…

Knisperend spreken de splinters van tintelend geluk waar de glinsters na rijp beraad wit zijn aangeslagen verkiest de woeste adem van het leven geen stil zijn maar kan het de gekoesterde hoop goed verbloemen. Laat hoop maar voor zichzelf spreken en zwijgen, In alles wat er versplinterend toe doet in het leven.…

Knisperend spreken de splinters van tintelend geluk, waar de glinsters na rijp beraad wit zijn aangeslagen verkiest de woeste adem van het leven geen stil bestaan maar kan het de gekoesterde hoop goed verbloemen. Laat hoop maar voor zichzelf spreken en zwijgen, in alles wat er toe doet.…

De golven hielden een beraad, Wie moet het land regeren? Men wilde democratisch zijn en geen van hen negeren. De Griepgolf zei: Laat ik het doen, hoewel er doden vallen, moeten er toch ook injecties zijn, dat loopt in miljoentallen.…

Ga nu maar eens in beraad! En zeg, het kan niet lang meer duren, met al die overuren...…

, ik voel me uitgelaten bij thuiskomst echter wacht een heuse plaag o nee, niet weer, een nare geur, nog vaag verdringt de goede bui, in alle staten aanschouw ik de onthutsende plakkaten ik trapte in zo’n hondse hinderlaag ik grijp m’n schoen, ontwaar het volle pond waarmee een diep profiel is overladen m’n maag is zich op actie aan ’t beraden…

Laten we stil zijn voor God de Heer Want Hij is onze burcht en toeverlaat Hij blijft regeren met wijs beraad En is ons nabij, keer op keer. Laten we stil zijn voor God de Heer Hij is een schuilplaats voor ons allen Onze God, Hij laat ons nooit vallen En ziet in gunst op ons terneer.…

Laten we stil zijn voor God de Heer Want Hij is onze burcht en toeverlaat Hij blijft regeren met wijs beraad En is ons nabij, keer op keer. Laten we stil zijn voor God de Heer Hij is een schuilplaats voor ons allen Onze God, Hij laat ons nooit vallen En ziet in gunst op ons terneer.…

Wanneer docenten èn agenten staken Of karig zijn met hun bedillerij Wie brengt ons dan nog iets van normen bij? De escalatie schuilt in zúlke zaken Ik kan slechts hopen wat ons blijft bespaard Het is me al met al geen gulden waard…

Alleen ging hij op pad, floot zich door het duister, omdat iets in hem ontstoken was, nog lichter dan het uitgedoofde avondlicht, langs wanen, als snoevers in stijf ornaat, in rusteloos beraad, op een straatlengte van elkaar.…

Alleen ging ik op pad, floot me door het duister, omdat iets in mij ontstoken was, nog lichter dan het uitgedoofde avondlicht, zocht langs wanen, de snoevers in hun stijf ornaat, in rusteloos beraad, op armlengte van elkaar, versloeg gestaag de lust te luisteren naar mijn geestesoog, doorgeschoten, zweeg het in alle talen, alleen te…

nog vroeg en wel bij de schemerende dageraad verscheen aan mij de engel des eenvouds het was wel heel overwacht en gestuurd zonder enig voorafgaand beraad dat toonden zijn woorden aan geheel op eigen houtje heeft hij aan mij een bezoek gebracht gij, Julius, zo sprak hij met eerbied zijt een toonbeeld van ijdelheid nog…