217 resultaten.
ONDER DE SNEEUW
poëzie
4.0 met 2 stemmen 587 De witte vlokken stuiven,
Die 't veld met dons bekleen;
Geen grasje of geen spruitje
Dringt weer door 't dekkleed heen:
Maar 't groeit, hoe diep bedolven,
Toch fris en krachtig voort,
Tot het, o Lente! uw stemme
Weer suizend fluistren hoort.
Laat de Ouderdom de lokken
Met rijm en sneeuw belaan,
De Liefde blijft er groeien
In vrome…
dreven op de schaduw
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 420 in je ogen zag ik hoe
gedachten dwaalden
in het niemandsland
zonder gids op nooit
betreden paden, geen
namen bij de hand
we dreven zonder zicht
op de schaduw van
het licht dat in de oude
wereld was gebleven
zelfs woorden hadden
hun betekenis vergeten
er was geen angst
het vreemde bleek
vertrouwd in het ervaren
ontmoetten ander…
Kamelenvervoersbedrijf
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 De kamelendrijver
Dreef zijn kamelen tot wanhoop
Slappe bulten kregen ze ervan
Lekke roeiboten werden het,
De schepen der woestijn
Wolken dreven over
Foetussen dreven af
En de kamelendrijver
Dreef door
Door en door
Bij iedere temperatuur…
Rangschikking
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 nu volgt water het kanaal
door potsier en raaskal
langs dreven, leunend
op ‘t schut tegen verval
straks ordent het land
gewoonzaam
in stukken van stilstand…
VOC
snelsonnet
4.0 met 14 stemmen 1.728 Hij wil de Gouden Eeuw dus doen herleven
Toen Nederlanders slavenhandel dreven.…
Parel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 206 Je hemelsblauwe parels
keken dwars door me heen
Een kostbaar wit kraaltje
smolt in mijn champagneglas
Ik proefde begeerte
in je vreugdedans
Woordloos dreven wij
in een luchtige bloemenzee…
Onverrichter zake
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 het heeft niet zo mogen zijn
kostbare tijd verstreek,
gestaag
voor een appel en een ei
het mocht gewoon niet zo zijn
mijn dromen dreven af,
traag
steeds verder weg van mij
hier en nu
werd daar en toen
ik weet niet eens meer
wat ik wilde doen…
Lichtinval
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 Het donker heeft
Gedroomd in mij -
Wolken, alleen
Maar wolken dreven
Voorbij -
Nu is daar
Uit het niets
Het licht dat
Zachtjes op mijn
Schouder tikt waardoor
Ik wakker word -
Het is niet donker meer,
De avond, de nacht zijn
Voorbij…
zonder omkijken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 144 ganzen in de dikke lucht
gaven me niet lichtvaardig
vleugels
cirkelende vogels zochten
een onbestemde verte
zwarte wolken dreven mee
zonder omkijken
vloog ik voorbij voorbij
wie ik was geweest…
een laatste groet
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.879 zelden stond de tijd
zo pijnlijk stil
verscholen vogels
hun gezang
dreven bloemen
doelloos op het water
zochten mijn ogen
een verwaaide
glimlach
huilden mijn tranen
een droef vaarwel…
In een zacht gesprek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 80 herleefde de herinnering
onderweg naar licht
dreven dunne wolkensluiers
schuin naar morgen
samen hielden we ons
vast aan het tipje
tot je het gewillig losliet
en Ik bleef hangen
aan je hemelse stem…
Weet gij de reis nog door de regen,
gedicht
3.0 met 17 stemmen 10.667 En wij die als het water blonken
en geurden als het kruizemunt,
wij dreven, dreven droomverzonken
het meer af, naar het verste punt.
O stroom, die immer moet verzanden,
o meer, vermalen tot moeras,
o dwaze vis aan droge stranden,
o regen, ruis hoe schoon het was.
-----------------------------------
uit: 'Ariadne op Naxos', 1948.…
Waar?!? zei het schaap Veronica
snelsonnet
2.0 met 35 stemmen 3.947 Een pretpark ter vermaak en ook ter ere
Van de onbetwiste Annie MG Schmidt
Dat komt in een toepasselijk gebied
De pittoreske dreven van Almere
In 2007 opent het geval
En de petteflets, die staan inmiddels al…
nocturne
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 623 de avond kust
de ogen van de nacht
nevel loopt over de gracht
in een beukenhaag
koestert de wind
de dromen van een kind
wij kiezen smalle dreven
ik hoor je vingers bladstil
een nocturne spelen.…
stiltezoeker
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 581 waar drukte noch
haast gehoor meer
vinden
zweef ik eenzaam
over groene dreven
glinsterende sloten
en golvend riet
nestel ik in takken
en zachte twijgen
koester het zwijgen
in vacht en ziel…
Buren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 De villa ’s hadden té veel te verduren,
In Harens dreven komen ze niet meer.
Kortom, een kloek en krachtig raadsbesluit:
Nu zoeken Harens buren het maar uit.…
Gewichtloos
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.798 Grijze massa klevend
aan de wetten van Newton
die ik nog kende jij niet, althans
ze dreven weg in de
lokken over je ogen langs
je mond en nestelden zich in
het kuiltje van je hals
weg vol cellen volgend tot
de zwaarte van de aarde.…
Als de regen brand
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 845 Er dreven wolken
voor de zon
dacht ik
of vlogen
sneeuwganzen
de zomer uit mijn ogen
voelde ik blind
de regen branden
over mijn gezicht
ik knielde neer
in restanten
van jouw naam
en vond de nachten
stom geslagen
elke dag…
Schijndooi
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 579 de liefde keerde in zichzelf
als een verscholen vogel
verwaaide met de wind
over het drassig veen
en flarden wolken dreven
als de warmte van jouw lach
steeds verder af
onthulden het geheim
van een ontdooide bovenlaag
op een bevroren bodem…
PRINSJESDAG?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 225 geijkte dag voor vorstelijke praal
de gouden koets rolt door de Haagse dreven
acht Friese paarden glanzen bij het leven
en hoedjes vullen al de Ridderzaal
o daar komt Maxima, hoe wonderschoon:
zij is de echte parel aan de kroon!…
Wat nu?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 toen ik het niet meer wist
ging ik naar de strekdam
wachten op de vloed
als altijd dreven wolken
boven mijn hoofd voorbij
in onaangedaanheid
ik luisterde naar golven
die beukten op de blokken
zij droegen mij
ik vroeg de vogels
die naar voedsel doken: "Wat nu?"
Zij schreeuwden slechts: "Mens, Leef!"…
Hellehond
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 857 Helse hond met duivelsogen
keek mij lang doordringend aan
toen ik staande in mijn dromen
de rivier voorbij zag stromen
en ik wist het zal nu komen
dat ik deze stroom moet gaan
En de hond hij schraapte kelen
al zijn kelen scherpend rond
die mij dreven niet veel later
naar het hooggeweven water
waar de hond in vals geschater
al mijn heldenmoed…
Stemmingswind
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 60 ik wist
mijn wolken
te bevolken
met dromen
in allerlei kleur
ze liepen
niet dooreen
van iedere
fantasie was
er maar een
zij dreven
in blauw op
stemmingswind
van boven kou
onder warme regen
natuurlijk
was er ook zon
voor allerhande
contrasten zodat de
mens zijn dag paste…
Vaalwitte hoeve
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 323 Een groene vlakte
wenkte mild
er dreven wolken in
twee blonde paarden
keken mij van ver
grootmoedig aan
hoge wilgen
keken keer op keer
met reverentie neer
vaalwit zweeg de hoeve
de poort zag ik
geduldig openstaan…
Sneeuwwandeling in Wortel-Kolonie - Haiku's
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 62 Koninklijke dreven,
zwart en wit in de nevel.
Doodgewoon fietsspoor.
Kruisen van zwervers
rijzen vaag op uit de sneeuw.
Vinden zij hier rust?
Krater van de crash,
omgevormd tot een stil ven.
Verzacht het de dood?…
Eenden
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.268 Uit waar ze dreven weggejaagd
spant vluchten hun verwachting strak
op zoek naar nieuwer water dat
zich aan ze koestert, poten bindt.
----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1997.…
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.150 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
Verborgen schoonheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.241 kleuren dreven
en spoelden weg
terwijl een gloed
zich liet gaan
de wind verdwaalde
in het licht
van het ondergaan
en de opkomende maan
spiegelde zich
in het rimpelend kleed
en een nevel
omhulde een blanke zwaan
onzichtbaar in de nacht
streelt een sluier
verborgen schoonheid
en verbeeldingskracht…
Toen...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.113 Eerst
legden we de ----hoeken
toen vulden we
het----blauw
het vele---groen
het --blauw---van je jurk heller
blauw-----het water
daarna
het----geel---van
de zomer
het---rood---van het bootje waarin
we in liefde
dreven
pasten alles precies
in elkaar
toen
alle stukjes
er nog waren…
het anker lichten
hartenkreet
1.0 met 13 stemmen 4.794 We dreven uiteen
als schijnbare vrienden
bezigend oppervlakkig gebeuzel
die als wurgende tijddoder
met onuitgesproken woorden
wederzijdse gevoelens opriep
dat onze gezamenlijke reis
was beeindigd
want mijn zeilschip
lag al te wachten
op het lichten
van zijn anker
om te koersen
op de ultieme waarheid
in ieder moment.…