Alle inzendingen over geloven

(Vrije val II, tevens slot) Een ieder die hoog vliegt, kan alleen maar vallen; opnieuw opstaan geeft slechts visie een kijk die jou voorheen misschien wel heel vreemd was Elk inzicht is onderhevig aan wijziging slechts ten goede of ten kwade Zonder visie, geen leven, geen mening een leven zonder inzicht schrijdt voorbij kabbelt slechts…

Als in een visioen zie ik, joden, moslims en christenen, samen bidden. Als in een droom zie ik ze, hand in hand, naar hun gezamenlijke vader gaan. Overal zie ik monumentjes verrijzen in synagogen, moskeeën en kerken. Ter ere van aartsvader Abraham. Namens hem zie ik ons bidden om vrede, voor alles wat leeft, voor alles wat adem heeft…

Vertel mij hoe het eerste leven is ontstaan Na een oerknal volle dode materialen Hoe kan uit die dode stof leven bestaan Hoe is uit steen geestelijke emotie te halen Wie geeft vorm aan plant of dier En onderscheidt het menselijk intellect Hoe komt levensadem op aarde hier Vertel mij wie is die levensarchitect. Slechts Één schenkt ieder wezen…

Geloven moet dat? Nee niks moet Geloven mag dat?…

een hemelsprei van licht zal vurig branden al lijkt het inktzwart voelbare leegte in het hart je bent een uitblinker in het doen en laten kies zelf de richting houdt de zon in de gaten zij is doorzichtig oprecht in al haar stralen wie struikelt zoekt steun en klimt weer naar boven pluk de lichten en blijf in jezelf geloven…

Het is bijna niet te geloven maar toch is het waar. Wat eens een appelpitje was werd een bloeiende appelaar. Een appelaar voedt appels die we achteloos consumeren. Zo gaat dat ook met perelaers. Ook peren zijn niet te geloven. Toch zijn peren wonderwaar.…

is Ik wil het graag geloven…

eens waren ze blauw daar wil ik in geloven ondanks het grijs dat je laat zien sinds mijn allervroegst ontwaken eens waren ze bezield zonder het verlangen naar eeuwige rust eens waren ze niet zo gebroken als nu als jij als mij en ooit waren ze blauw daar wil ik in blijven geloven…

Geen vrouw doet politiek nog vruchtbaar werk, Geen homo die voldoet aan deze leer, Het zal van nu af draaien om de Heer, De Kamer wordt veranderd in een kerk. Als ik die gereformeerde koppen zie, Weet ik JP voelt dit keer wel de chemie.…

Kijkend naar je bloedloze lippen ben ik die vraagt waarom je ogen hun kleur verliezen en je woorden weer de vluchtweg kiezen waar liefde en woorden elkaar steeds vragen wat je gelooft als ik spreek en je weer ongelovig naar mijn bloedende lippen kijkt.…

laat de zon je tranen drogen geef je zorgen aan de wind blijf geloven blijf vertrouwen dat je het geluk weer vindt blijf maar hopen blijf maar zoeken ook al is het nog zo zwaar blijf maar vechten voor een toekomst eens worden je dromen waar…

het woord de belofte hoop en geloof mens zoekende naar licht in de duisternis en de waarheid arme arme zoekende hopende gelovende onzekere bange mens aan wiens woord en belofte gehouden en wiens woord en belofte te vertrouwen zoekende naar het licht in de duisternis behoedt de dwaaltocht van geloven u voor de waarheid van niet…

in de hemel moet ik er nu echt aan geloven…

nazomer alles plast verwaaide terrassen groene tafelpoten stuifzand op hopen golfbrekers palen meeuwen hangen in winden mensen dralen wel of niet afdalen aan het strand buldert de zee bij strandpaal zeven-honderd-zeven kwam er het besef van zijn geloof de aarde was niet rond maar plat hij kon er van af kukelen…

buitenaards maar meer geruststellend gemoedelijk en zonder haast zij leefden in een geestelijk concept dat voor ons in real time drie dimensionaal werd omgezet in mijn perceptie van bestaan zag ik hun komen en weer gaan in een sfeer van geluk heb geen handen geschud maar zag volmaaktheid met in hun ogen de zekerheid van een hemel zonder geloven…

Men bidt de Heer hartstochtelijk om hulp. Maar wát wil men in godsnaam nou bereiken? Wil men misschien dat Hij bij hen die kijken met harde hand straft achter elke gulp? Maar zou God van zo’n film nou echt niet slapen? Hij heeft toch zelf die vreemde keel geschapen?…

Het woord geloven Kwelt mij diep van binnen Om mensen die uit naam van God Anderen kwetsen en niet beminnen Ik streef naar de liefde Maak me niet druk om welke vorm Zolang ik maar gelukkig ben Dát is voor mij de norm Ga recht voor me staan En kijk me in de ogen Durf nu eens te beweren Dat ik God heb bedrogen Het ideaal van menigeen…

(voor een moedige dominee) Niet van buitenaf bepaald kan ik in het goddelijke geloven in dogma of leerstellingen vertaald oorzaak van kerkelijke kloven maar van binnenuit gevoed zal ik het goddelijke beleven die vonk geeft mij de moed om liefde door te geven…

Voor een leefbare wereld en een goede toekomst zetten veel mensen zich met beloonde moiete in wellicht is hun werkend gemoed daarbij een stormende zee een grillige springbron of een statig gaande stroom doch een gedachte vol zegen: bij al ons streven zijn en blijven we in Gods ogen NIETIG…

Dat er ook spiritualisme is zonder een almachtig opperwezen in kleine gewone dingen zoals de glimlach van een hond of dat de liefde voor een nacht is veel te kort en erg spontaan ernst verlegen wordt van kattenpis een reis niet ver is van de maan kunnen jullie een man vergeven wanneer hij naast de pot piest en naast zijn zakelijk leven…

onze geest extra ontspannen op Maandag 2e Pinksterdag: om uiteindelijk op Dinsdag te beginnen aan een korte week werken "in het zweet des aanziens", niets vergeleken met het bloed, zijn eigen bloed wat Hij (m/v) gaf en geeft voor wie het zich eigen maakt binnen eigen verantwoordelijkheid waarachtigheid,eigenheid en echtheid Je mag het geloven…

zij heeft de dood uitgespeeld deelt de kaarten opnieuw op het grote bed leest wat ze haar te vertellen hebben over het verleden over nu en de toekomst frappant zijn de parallellen toch weet zij dat toeval niet bestaat…

was de golven zat wilde dat ik vaste grond onder de voeten had meedrijven op de stroom ontspannen zonder denken was niet mijn droom stuwde water op worstelde en kwam boven ontkomen aan de kolk van geloven heb eindelijk mijn voet op eigen bodem neergezet standvastigheid heeft mij gered…

mee Je gevoel observeert en het maakt je gedwee Het hart voelt zuiver in de zalige berglucht Een steenarend zien in z’n vlucht Je hebt met een verrekijker naar gemzen uitgekeken Hebt de wereld eens van de andere kant bekeken Het is het beeld wat we zo graag willen Wat het gemoed zo heerlijk kan stillen Momenten vol met levensgeluk We geloven…

En ik, ik zal mijn ogen niet kunnen geloven.…

Ben gewoonweg te rationeel Om zo maar in een hemel Te kunnen geloven - Mijn verstand zit me Daarbij in de weg - Maar in diepte Geloof ik zeker, Diepte die doordringt Tot in de kern van Mijn bestaan, die Mijn leven leefbaar Maakt, ook in deze Donkere depressie Die me brengt tot In de krochten van De menselijke ziel -…

Waarom koestert de ene ziel een bepaalde droom, maar een ander mens, een andere ziel gelooft in een heel andere droom... Waarschijnlijk is dat zo, om de schepping heel te maken.…

In jou geloven en jouw zoete leugentjes maar voor lief nemen.…

Ik sta stil Zie zoveel problemen, geen die ik ervaar Ik ben veranderd, had me afgezonderd Maar jij trekt me terug naar het gevaar Want de tranen en pijn in je ogen laten me opnieuw verdriet geloven…

Zo ja, dan begin je te geloven.…