Netgedichten

netgedicht (nr. 61.991):

Hemel zonder geloven

ik heb ze gezien
de mensen van hiernaast
had niet eens in de gaten
dat we gewoon konden praten

was verbaasd over de
uitstraling die zij hadden
het warme directe contact
dat ik in hun blikken zag

er was niets zweverigs
of vreemd buitenaards
maar meer geruststellend
gemoedelijk en zonder haast

zij leefden in een
geestelijk concept dat
voor ons in real time drie
dimensionaal werd omgezet

in mijn perceptie
van bestaan zag ik
hun komen en weer gaan
in een sfeer van geluk

heb geen handen geschud
maar zag volmaaktheid
met in hun ogen de zekerheid
van een hemel zonder geloven