Alle inzendingen over grootmoeder

het pad van nieuwe mountainbikers volgt nog altijd oma’s oude fietssporen en steeds draait het ingespannen wegenwerk langs zanderig gele paden waar de gespaakte road gang slavend minibergen uit grootmoeders’ plekje slijt die daar toen ook haar tijd wentelend besteedde maar dan aan meer genoeglijk vertier ondiep nu verhullen braambosjes…

't Was winter in het verre moederland In Indië kreeg grootvader verlof Maar bleef zes maanden lang en dacht ik bof Dan vraag ik mijn maîtresse om haar hand Aldus geschiedde het dat in de winter Grootmoeder, met dochters, van hun tante Gezelschap kreeg, als een soort gouvernante En van haar minnaar - dacht zij ooit aan ginter?…

Mijn grootmoeder zei het al, schijn bedriegt, het wordt steeds minder herkenbaar, maar zo'n vermoeden krijg ik ook, nog net niet anarchistisch.…

Zijn naamgever had een grootmoeder die zo heette maar Jeronimo denkt bij die naam allereerst aan: hoe dat elckerlijc mensche wert ghedacht Gode rekeninghe te doen. November is de maand van voortschrijdend inzicht. Veel wordt hem op wandelingen onthuld nu de sluier van de zomer wegdwarrelt.…

Grootmoeder en (klein)dochter en hun laatste gesprek! "(O)ma, wat wil je eten, ik sterf van de honger" "Ik heb geen trek" "Geen trek?" "Ik heb geen trek meer, ik heb de tafel gedekt voor jou en voor mezelf m'n bed opgemaakt, m'n sterfbed! Dus als je nog naar 'appie' ga, haal dan bij de drogist 'de Pil van Drion!…

Haar grootmoeder Kate overleefde ooit de ondergang van de Titanic,terwijl haar man Leonardo in de golven verdween. Haar moeder Marilyn bleef steeds hopen dat haar man ooit president zou worden,maar droomde elke nacht dat zij in de afgrond stortte.…

Haar grootmoeder Kate overleefde ooit de ondergang van de Titanic, terwijl haar man Leonardo in de golven verdween. Haar moeder Marilyn bleef steeds hopen dat haar man ooit president zou worden, maar droomde elke nacht dat zij in de afgrond stortte.…

II Het is het gestamel of het gehamer op goed fatsoen als Moeder zich geen houding weet Of het inktzwart in de priemende ogen van grootmoeders portret Moeder strekt haar rechterhand om te aaien wat zij zojuist met haar linkerhand doodkneep Het went niet om aan mijzelf te moeten ontsnappen En weer die druilerige hemeltranen…

slapen Van geen enkel kwaad bewust Geruisloos glipt de wolf naar binnen maar het beest is niet gerust In zijn ooghoek ziet hij een beweging Een dartel meisje in scharlaken rood De wolf twijfelt geen seconde en bijt het oude vrouwtje dood Maar ook de wolf is omgekomen Ons achterlatend met de hypothese Dat hij waarschijnlijk is gestikt In grootmoeders…

De ding-dong ging, mijn oude grootmoeder deed open.…

Grootmoeders jurk om zich in te verschansen, maar 't hart danst woedend voort en zegt toch: ik. Terwijl, gezeten, Wilma de hoogblonde vergeten blijft dat zij is kind geweest, zich kind toont van dit land en de gekooide wat toelacht, dan weer ernstig een verstrooide soort aandacht wijdt aan 't stromen van de weg.…

vertaling in het Turks van: Astronomie van Oma ‘Daar Leyla’ mijn grootmoeder wees in het donker van de nacht ‘daar wordt een ster geboren’ en met haar andere arm ‘daar sterft er één dat kun je horen’.…

En jij, mijn drukke Janneman, Mijn kleine Spring-in-'t-veld, Grootmoeder is al oud, dus vrind! Maak niet te veel geweld. En trek de poes niet bij de staart, Laat ook Fidel met rust, En denk er om, dat je, als je gaat, Grootmoe bedankt en kust.…

Grootmoeders dragen hun eigen weerspannige lijf. Het beklijft. Ik hou het heel hard tegen. Knijp mijn ogen dicht. Een dikke hete druppel rolt richting straatstenen. Zo ook de heilige Maria. Eén enkele schitterende bloedende traan. Zoals van haar wordt verwacht. Een herder wordt in een ambulance gehesen. Maagden zingen hemels gezang.…

ik zag als kind de schaduw van mijn grootmoeder krom van het land en de vele dochters vaak bleef de avond op haar wachten in de schemer van de lege schuren waar ik de geur van hooi ving op magere beentjes in de kamer hingen geen portretten alleen het grote, zware kruis dat nog wat zwarter werd wanneer late mist zich verschoof naar het…

Nu en dan nam grootmoeder een stoel, klom er op, opende het patrijspoortje en zette de wijzers naar haar hand. Lichtjes duizelig gleed ze terug naar beneden alsof haar vingers daarboven in het kraaiennest iets onwerkelijk hadden beroerd.…

Mevrouw zit keurig in haar zetel Ogen open, blik gesloten Grootmoeders klok tikt op de achterwand A living statue, verwijlend in de tijd Handen gevouwen in de schoot Mevrouw zit keurig in haar zetel Het bezoek mag komen, een peutertje van 2 jaar Verwarmend en spontaan Raakt de vrouw in het verleden Ze voelen zich prettig bij elkaar Mevrouw…

mijn grootmoeder voelde zich de koningin te rijk als ze op pasen de zelfgekleurde kippeneieren voor ons haar kleinkinderen, die haar oogappels waren mocht verstoppen.. mijn vader voelde zich in zijn nopjes als hij ons de eerste sappige pruimen zag oprapen, die hij schudde van zijn jonge pruimenboom.…

Roodkapje waar ging zij heen zo alleen - zo alleen niet naar grootmoeder nee nee nee ook bracht ze geen koekjes mee in het bos.... het diepe bos daar was de boze wolf los en zij hield van wilde dieren dus liep zij heel graag door het bos op haar wangetjes een blos zou zij de boze wolf versieren met haar rode kapje op en als verleidelijk…

Kat in een bakkie Naar buiten zag komen In mijn woonstraat de Hazenstraat De ‘lijk’-auto was voorgereden Stond wel dubbel geparkeerd Een achterop volgende auto toeterde Ik informeerde de bestuurster Zij toonde begrip en affectie De lijkauto kwam in beweging Ik vervolgde mijn weg Met een brok in m’n keel Later condoleerde ik hen: grootmoeder…

Wanneer blijkt dat sieraden weg zijn, ligt het aan moeder, wanneer geld wordt vermist ligt het aan paps de eerlijke vertrouwenspersoon helpt zelfs mee te zoeken naar grootmoeders ring, het was zo'n groot en ontzettend duur ding. Nooit meer gevonden.…

Ik was dertien toen ik dit droomde, in het begin van de herfst, bij mijn grootmoeder in Aleksandrovo. -----Ik bevond me in een onbekende straat. -----De huizen stonden zij aan zij, -----als om zich aan elkaar te warmen. -----De daken staken in de hoogte -----als hoeden van middeleeuwse dames.…

Het gehaakte sprei van grootmoeder zit onder de chocolademelkvlekken wanneer je er naar kijkt denk je aan mijn Hollandse ondeugd groots in het bluffen klein in het ontvangen het begint met projecteren je ziet in mij een nieuwe maagd het leven bestaat slechts uit proberen het is de moeder rivier die stroomt door Rusland terwijl ik droom…

onze onnozelheid in het geloven van zoveel verschillende soorten shampoo of in al die afwasmiddelen terwijl zij in castella geloofde en ijverig de kopjes uit karton knipte en ze spaarde voor kleinigheidjes twee van haar baby’s van toen leven nog het zijn nu oude mensen tachtigers bijna aan het einde van hun dagen Maria Kordes ze was mijn grootmoeder…

Het druilde toen grootmoeder werd begraven. In september schrobt haar dochter het graf al komt er nooit iemand langs. Mijn knieën zijn kapot, mijmert ze. Zo veel verloren jaren. Geef mij een spuitje als ik Alzheimer krijg. Of: arme bonne-maman had schrik dat de konijnen op het kerkhof aan haar tenen zouden knagen.…

. ------------------------------------------- Geschreven n.a.v. het overlijden van haar grootmoeder.…

Onweerbrengbaar uit grootmoeders tijd vieren wij de nieuwigheid, met wat oude borrelglaasjes, een karafstop en wat dingen zilver, een oud zilveren medaillon wat zijn ze mooi bewerkt de ringen! Ringen, te oud deze dromen van zilver bezet met halfedelstenen die meer dan waardevol leken een eeuw later een illusie bleken.…

Slechts grootmoeder, zij vermoedde iets maar riep mij gelukkig niet op ’t matje.…

FOTO VAN NU HULLUKUG Ik stel me aan je voor:twee Javaanse grootmoeders Poolse grootvader en een Belgisch/Nederlandse van jouw gedichten leren houden in het van kwaad tot erger en jou horen is indringender dan lezen vader een lyrische dwerg, je moeder een reuzin wat ons tegenhoudt is de gewoonte van tegenzin na een donkere tunnel het licht en…

Vooraleer ik aan dit gedicht begon Vond ik een foto in een medaillon Een familiestukje dat mijn grootmoeder had gekocht Vijftig jaar geleden, maar niemand had ’t ooit gezocht.…