34 resultaten.
openbare ruimte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 427 Die openbare ruimte,
die van iedereen
die ruimte met die bankjes
en die bomen met
een hekje eromheen,
wordt niet genoemd
in de nota ruimte,
die van iedereen
die nota ruimte met die letters
en die woorden met
een zinnetje eromheen.…
De buik en het hekje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 227 De daken en de toren
ze schuilen achter een buik
die bol van bescherming
het zwarte teer
keer op keer meegeeft
aan de ganzen
aan het tij
aan mij
aan u
om 't jongste van Wierum
te behoeden
voor het oudste water
terwijl het hek nimmer opent
maar toch niets tegenhoudt.…
POINT DE VUE ...vue ...ue
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 1.440 Het hekje langs de rand blijkt ietwat minder
en ik verlaat behoorlijk wat gezwinder
dan ik van plan was deze hoge piek.
Nee, uit in eigen land is veel gezonder
denk ik, terwijl ik naar beneden donder.…
afgrond
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 491 aan de rand van een
afgrond
achter het hekje
kijk je me nog een keer aan
nog maar een stap
vallen
naar het onbekende
heel ver weg
ik hou je vast, heel stevig
je wil het niet
je zegt het is daar mooi
laat me los, ik ga
je trekt steeds harder
ik hou je niet meer
ik kan niet meer
geef me even rust
maar dan val je…
Begroting
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 'N steigertje, 'n bootje en 'n hekje
Het stelt volgens Mark Rutte niet veel voor
Dus waarom dramt de Kamer nou zo door
We schrijven toch gewoon 'n blanco chequeje
'N villaatje, containertje, paleisje
Waar krijg je zóveel koning voor zó'n prijsje.…
Wanneer je verward wordt...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 212 Dit keer ging het in een rolstoel,
ik duwde, jij zat,
ik praatte over hoe we altijd liepen
in bossen, op paden,
nu keken we naar meeuwen
die op een hekje, op en af, vliegend
naar het water, op het hekje,
in het plantsoentje,
voorbij bezette bankjes
door dronken mannen die vrolijk groetten
Op een lege zat ik nu, tussen zwerfafval
en steunde…
adieu maarten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 658 ik haal diep adem
stijg op in het hete bad
als witte ballon
geest in de hitte
temidden van duizenden
zag ik je even
je stond als verrast
aan het hekje van de beurs
mij toe te lachen
overgang van sneeuw
in witte boombladzijden
vol voorjaarsmoeheid
adieu maarten
gebarsten lenteportret
in congruentie
moet je loslaten
om weer op…
Poes Eefje weg
gedicht
3.0 met 95 stemmen 21.939 's Morgens heel vroeg liet ik hem uit
hij wandelde zijn gewone weggetje
door de tuin naar het hekje
ik heb hem nog nagekeken
Sindsdien is hij spoorloos
net of je kind vermist is
en toch verwacht je steeds
dat hij aan de achterdeur klauwt
Hij was gelukkig bij ons en wij met hem
de brokjes, het hart en de tuin
maakten zijn leven uit en…
Zacht geweven zilver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Fiets die met
Haar stuur naar
Toenadering neigt,
Tegen het lage
Hekje geparkeerd,
En bezoek krijgt
Van een spin die
Beide tuinen door
Haar zacht geweven
Zilv'ren web met
Elkaar verbindt -
Ik kom hier net
Wonen, maar jij
Hebt voor mij al vast
Contact gemaakt met
Hen die mijn niewe
Buren zijn -
Hoopvol schouwspel
In…
Liefde
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 993 Toen doken de vogels naar
beneden en gingen recht tegenover
de boer op een hekje zitten.
Ze zongen het lied van de polder.
De boer pakte een boterham
en gaf hen allemaal een stukje brood.
Na het eten vlogen de vogels weer op
en vormden samen een nieuw woord.…
Hulphond
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 114 Over een hekje naar
de grond. Die extra
paar ogen van zijn
baas. Die zelf niets
anders ziet dan
een zwarte waas.
Hip-hop, helpers weg.
Voert hij zijn baas
langs de heg.
Geen noodzaak voor
een extra hand voert
de hulphond zijn baas
strak langs de stoeprand.
Hip-hop, hulphond.
Luistert maar naar
één mond.…
evaluatie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 359 geef mij tenslotte maar de Drentsche man
zo één die uitkijkt over landerijen
met een tevreden blik van
wat er ook gebeuren kan
het zal wel weer betijen
gun mij een landelijke man
die als de boer over zijn hekje
als "eigenaar" genieten kan
van weiland, akkers, boerderijen
want niemand komt daar verder aan
schenk mij toch de tevreden man…
Wij zijn gelijken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 202 wij zijn gelijken
jij en ik
tastbaar, voelbaar
door alles heen
soms op weg
dwalend in niemandsland
smachtend, lonkend
naar de onbereikbare overkant
ik ken jouw angst
voel jouw pijn
het verliezende, waarin je graag
een winnaar zou willen zijn
de deur kan soms klemmen
het is zeker, dat het hekje piept
maar, de drempel is niet hoog…
In de beperking
gedicht
4.0 met 6 stemmen 10.219 'k Kon niet meer slapen; maar 'k was nog te klein
om over 't hekje van mijn ledikant
te klimmen. - Buiten, in de zonneschijn,
hield een merel boven op een gootrand
zijn mededingers zingend op afstand;
er waren grenzen aan zijn broedterrein.…
Allerzielen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.422 ouderwetse foto
poederflits
Meerstemmig kristallijn vlokkenkoor
dwarrelt zangerig over
het heikelkreunend hekje van het kerkhof
Kou klappert zo duidelijk
ik kan het zelfs niet meer bewijzen.
Mijn vingers staan afgeleefd vastgezogen
aan een ingevroren grafzerk.
Hier ligt de Herinnering
aan de zomers van ons leven.…
Voor mijn liefste
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 2.223 Ergens op dit aarden bolletje
Van water, vuur, lucht en wind
Bouw ik een huisje, piepklein
Met wat muurtjes van liefde
En wat rozen langs het raamkozijn
Achter ons hekje begint het strand
In de branding staat een vuurtorentje
Omringd door golfjes, blauw
Schrijft het 's nachts aan de hemel
Met zilv'ren letters dat ik van je hou
En '…
Eindeloos
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.984 Het oude houten hekje kreunt
zijn matig onderhouden luid
als ik hem traag achter me sluit
toch lijkt het of de stilte leunt
tegen bejaard gebogen bomen
die knikkebollend tijd verdromen
ik zie de jaren vaag vergaan
uit vergeten grijs verleden
en in marmer vers gesneden
nadenkend blijf ik even staan
bij hetgeen jouw rustplaats is
maar…
Schuld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 354 Ik keek vanuit het souterrain, ’t was laat,
naar buiten langs het hekje met de stangen.
De ochtend kwam: met roodgekleurde wangen
stond ik met overjas en muts paraat.…
Een drama
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 Ik honoreerde haar met stukjes brood,
die strooide ik dan net achter het hekje.
Daar vulde ze na elk concert haar bekje
waarvan ze zo te zien intens genoot.
Vanmorgen, lieve god, ik schrok me dood.
Een lege mast, wat veren, kop en nekje;
twee vleugels en een afgevreten poot
met daar omheen wat vlekken, donkerrood.…
Stierenvreugd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 62 De boer die langskwam voelde medelij
door het wanhopig loeien van het dier,
ontsloot het hekje naar de koeienwei . . .
hij dacht de hemel in te gaan, die stier.…
Coronation Street
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 106 Ken je ze nog, die vrouwen met stofdoek in de hand,
leunend op het hekje kletsend met de buurvrouw
over van alles en nog wat?
Ken je ze nog, de tijd van buurten bij de buren,
een " bakkie doen"
wat gelijk stond aan een kopje koffie drinken?…
Het smalle Nederland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 238 Dat smalle, dat benepene
dat afgebakende, met zelfs om elk tuintje
hoe klein dan ook, een hekje.
Het is toch niet voor niets
dat Van het Reve
De Avonden heeft geschreven.
En ik wou weg.
Maar duizend bloemen gingen bloeien,
het bruiste en het broeide,
we werden baas in eigen buik,
en gaven de vrede een kans.…
nostalgie
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 488 Het is een heel mooi plekje
verborgen in de natuur
de huisjes zijn wit-groen met een hekje
en je vriend dat is je buur.
Het is er heel goed toeven
in dat dorpje ver van hier
de mensen doen rustig aan en hoeven
niet zo nodig drukte en vertier.…
Onderweg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 197 niet dat ik haar zoek
of juist wel
het zal de lente zijn
die mij beroert
of verlang ik naar mijn huis
waar de duif koert
ik zie hem vaak in de ochtend
op het hekje
waar nu, zo neem ik waar,
iets gevlekt
in een prille struik loert
verlang ik naar jou
of juist niet
verzamel ik enkel stenen
om te stapelen
en sta ik op mijn…
Piepjes
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 426 begon je als piepkuiken
maar toen je kip werd en
je naar de broedmachine ging
toen piepte je wel anders
Nog meer piepje hoorde ik
bij de giromaat, bij de kassa
van de supermarkt, de telefoon
mijn vriendin zat in de piepzak
Onlangs mijn vriend begraven
ik bleef achter- kon geen afscheid nemen
toen ik de begraafplaats verliet
gaf het hekje…
bij Rouffignac
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 255 bijna viel het pad naar beneden
achter de lege schuur, alsof
de gekte op het erf had toegeslagen
dansende rieken, geile hooibergen
kralenkettingen vol geloof die
kromme zwaarden met baardenhaar
sierden in het stokoude maanlicht
dampend kwam het varken naar buiten
ik zat op een hekje te kijken toen
de porceleinen kopjes kapot werden
geschoten…
Afscheid van tante Gusta
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 887 met mijn wimpers als een sluier
en mijn ogen op een kier
probeer ik om haar wereld
in te kijken
de bloesems lijken witter
en het gras blijvend bedauwd
de zonnestralen gaan nog langer lijken
haar bijna blinde ogen
hebben alles zacht gezeefd
de koude kiezels hield ze
netjes buiten
het einde van haar wereld
was het hekje van de tuin
haar…
De rode meidoorn bloeit
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 262 de rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde
waar een klein Mariakapelletje verscholen staat
waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte
aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat
binnen in een nis straalt een versierd Mariabeeld
koperen kandelaars waarin blauwe kaarsen branden
Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…
DE RODE MEIDOORN BLOEIT
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 333 De rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde
waar een klein Mariakapelletje verscholen staat
waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte
aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat
binnen in een nis staat een versierd Mariabeeld
in het licht van blauwe kaarsen die altijd branden
Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…
Sneeuw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 155 Enkele paardjes staan nog in de wei bij een hekje,
ze willen toch ook zo graag een warm plekje.
Het bospad is bedekt met een wit sneeuw tapijt.
De wind is guur en koud,
het is net of het je de adem afsnijdt.
Op het pad met al die sneeuw,
is het net of je loopt op fluweel.
Zachtjes ga je voort,
geen mens die je hoort.…