Netgedichten

netgedicht (nr. 38.358):

Wij zijn gelijken

wij zijn gelijken
jij en ik
tastbaar, voelbaar
door alles heen
soms op weg
dwalend in niemandsland
smachtend, lonkend
naar de onbereikbare overkant

ik ken jouw angst
voel jouw pijn
het verliezende, waarin je graag
een winnaar zou willen zijn

de deur kan soms klemmen
het is zeker, dat het hekje piept
maar, de drempel is niet hoog
en het rozenpoortje glanst
het klinkerstraatje
oogt nog wat groen
maar ík weet, jij weet, hoe mooi
de zon er met de schaduw danst

Schrijver: Hilly Nicolay, 26 maart 2011

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

emoties

3.6 met 7 stemmen

329

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

LadyLove, 14 jaar geleden

Hoe liefdevol & verlangend. Heerlijk gedicht om bij weg te dromen Hilly.

kerima ellouise, 14 jaar geleden

Prachtig gedicht!

AstridV, 14 jaar geleden

Zoals de zon met de schaduw danst, zo dansen de woorden in dit liefdevolle schrijven, heel mooi!

Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden

Prachtig Hilly!

Martien Montanus, 14 jaar geleden

Prachtig jouw woorden.....die steeds weer aan zonkracht winnen!

Joanan Rutgers, 14 jaar geleden

Ik kom er meer en meer achter hoe we allemaal wanhopig tasten naar ware liefde, hoevelen hun geliefde verliezen, zonder dat te willen, welke Wrede God schuilt hier toch achter? Jij bent in ieder geval de Tegendeel Godin! Liefdevol!

Coby Poelman-Duisterwinkel, 14 jaar geleden

Schitterend geschreven! Wat ook een prachtige slotzin. Het geheel roept een heerlijke sfeer op.

jan haak, 14 jaar geleden

Mooi zonnestraaltje laat je hier dansen...

geeraardt, 14 jaar geleden

..mooi fotodicht..
de geur lonkt reeds

Rudolf, 14 jaar geleden

hoe mooi de zon er met de schaduw danst, prachtig.

Geef je reactie op deze inzending: