Alle inzendingen over hoogte

je regenboogde kleurde druppels van horizon naar hoog verdween in het donker van de bui waar wolken nog net raakten sissend viel kou op de nog warme grond vernevelde tot mist trok op in flarden die scheurden door de vlagende wind later drogend op zijn reis naar uiterst ijle hoogte tot in lengte van dagen zullen alle druppels…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - Sonnet XII in de cyclus 'In de Hoogte' ------------------------------- uit: Brahman I (1919)…

Hij was er weer voor op de hoogte hij liep in Iten voor de opbouw van reserves voor in de lage landen bij zijn familie op Keniaans parcours Hij zag het moorden en het branden straatschoffies stelletje ongeregeld hij vertrok hij kon er niet omheen ijlend op zijn dagelijks parcours Hilda Kibet zijn echtgenote bleef voelt zich tussen Kalenjins…

jouw vlinders zijn de vleugels van het paard waarop jij schaart in zonlicht om te drogen vliegen grote hoogte na een nacht in het moeras waar gas haar donkere lichten gaf we dwaalden in het volgen van de vlam zij spookte tot de zon weer kwam kom op mijn paard ja jij voorop in alle dromen jouw vlinders zijn mijn zomer…

Dwalend over de hoogten gaat het lichaam zijn zwaarte vergeten; vaag herinnert het zich, dat in de spleten halverwege de top kleine roofvogels huizen en hoe de nesten zich vastklampen tegen de steilten; in het dal moeten de huizen staan en vreedzame dieren gaan grazend over de weiden.…

Sierlijk de met precisie genomen schreden fragiel het koor waar scharlaken de boventoon voert reiken groene handen tot grote hoogten terwijl de rei meesterlijk golft…

Zo éénmotorig zo op zijn zondags brommend zo hoog in de lucht zo stil is mijn tuin zo rood is de eerste roos zo wit de jasmijn zo zomers in mei zo hoogt reikt hier het geluk zo blauw is de lucht…

het onbeschrijflijke slaapt onzichtbaar achter de bergen waar meestal ook reuzen wonen op die onbereikbare hoogte sluimert de poëzie waar ik net niet bij kan soms schittert zij in jouw ogen…

Als de lente langs de kruinen glanst en in zonnegloed de sneeuw vervloeit; als het eerste groen de boom bekranst en in 't gras het eerste bloempje bloeit, als op éne keer, er geen regen meer in de dalen heerst, noch winterweer, schalt het van de hoogt' in de dalen wijd: O!…

Je kust me zachtjes op mijn voorhoofd ik kus je terug op je lippen je trekt me teder tegen je aan god, wat voelt dit aangenaam Ik kijk in je warme ogen en zie er de liefde weerspiegelen mijn hart slaat op hol mijn ziel voelt zich vrij Het branden van binnen de lust opgewekt door jou ik sta in brand ik stijg naar hoogten hoogten ongekend…

langs donkere gordels en kale top kijk je tegen de berg op verlangend de hoogte te krijgen aan de voeten het moeras van de stilte uiteindelijk zit er maar een ding op genoeglijk rondsoppen en niet denken aan toppen…

vraag me niet wat ik het mooiste aan je vind ik zou je het antwoord schuldig blijven want jij vind ik het mooiste aan jou vraag me niet of ik je woorden kan toedichten want ik zou in de hoogste hoogten moeten schrijven vraag me of ik je liefheb en ik antwoord ja…

“Ik dacht dat Rita op de hoogte was Dat ik over mijn naam heb moeten jokken, Maar nu wordt toch mijn paspoort ingetrokken En zoiets geeft in mijn geval geen pas. Maar weet je”, zei Ayaan, “wat of ik doe? Ik geef dat paspoort stiekem aan Kalou.”…

Daar was het westen niet van op de hoogte Khamenei kraamt voortdurend uit zijn nek Hoe wordt een man een ware vrouwenhater? Angst voor castratie zegt de psychiater…

Wanneer Amalia straks gaat studeren Dan krijgt ze ieder jaar 'n ton of twee Als renteloze lening? Nou, eh nee Belastingvrij, om ook eens te trakteren En voor beveiliging nog 'n miljoen Maar ja, daar moet ze álles wel van doen!…

Neen, nooit heb je vermoed, Hoe prachtig ze is van uit mijn hoogte. Kijk: - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - Sonnet XXV in de cyclus 'In de Hoogte'…

Van wat wij in de kranten konden lezen Had hij toch op de hoogte moeten wezen.…

Haar parelende torso golft aurorarood en mystisch bloeddoorlopen staan haar ogen op een godenloze hoogte gericht: de oosterse dans der dode.…

de zachtgouden kleur van de maan draagt verlangen naar hoger sferen voorbij het onbestemde en ver voorbij de stilte tot aan de hoogste hoogte daar waar ontluikende liefde woont in blijde verwachting van een zonnekus…

Ik staar naar mijn gedachten die ik allemaal denken wil maar ik kom niet verder dan nog minder dan een basis ik ben maar zou graag zijn anders dan anderen op een hoge hoogte buiten bereik van iedereen Puur zijn voor mij, en alles wat ik weten wil ziet mij staan en onderwerpt zich.…

Ik ben een struisvogel, doe aan politiek, knijp mijn ogen dicht en klapwiek, vlieg tot ongekende hoogten om vervolgens met ‘n misselijkmakende doodsklap weer ter aarde te storten. Struisvogelpolitiek is nog altijd een vorm van verstoppen!…

Alle bewoners, behalve Dien, Zijn gelukkig zo te zien, Misschien, doe ik uit de hoogte tegen Dien. Want, bovendien, Woon ik boven Dien.…

Op deze hoogte waar ik nu verwijl, Kom ik niet verder dan dit zwak geijl.…

Het kwik zal hier tot grote hoogten stijgen, Dus volg ik trouw het hitteprotocol: Veel drinken, zonnebril, een parasol, Ik lig languit, zodat ik niet moet hijgen. Maar in gedachten dans ik de merengue, Genietend aan de ‘Costa del Flessingue’.…

zij witten pril groen met oranje hart groeien cirkels in groepjes tot bloemenpracht pas als het gras de hoogte in schiet rijp zaad de maaier naderen ziet dan wordt wit met oranje hart mijn madelief…

'Als u in een kristal uw friet wilt bakken Op vijftig meter hoogte in een bol Dat mag dan vet zijn; ons is het te dol Dus gooi ze maar weer leeg, die volle zakken' (Maar met een scheidingswand en heel veel klagen Wist men een splitsingsakte aan te vragen)…

zijden vlinders gelokt misschien verborgen woorden in haar vingers zinnen getooid in liefde in vreugde van schuimend licht ze brak los in vloeiende hoogte in volle overgave openden mijn handen de gordijnen van je zijn…

De prijs van koper is de laatste tijd tot ongekende hoogte opgelopen. Hij gaat er steeds in sneltreinvaart vandoor, dus van de dief ontbreekt nog ieder spoor.…

Elke morgen hoor ik hen weer met hun hoge stemmetjes, hun klaterende lach; ze maken mijn ziel weer jong - halen me uit de sporen vanzelfsprekendheid en tille me op tot hun hoogte: dicht bij de aarde kijkend naar omhoog.…

(rijdier der dichters) het gevleugeld paard stijgt tot grote hoogte de dichter komt al snel superlatieven tekort waant zich in de zevende hemel zoekt zijn heil in hoogdravende woorden en komt er nog mee weg ook…