291 resultaten.
Lèthè
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 548 waar bomen bossen, koud en naakt
met gestorven voeten in geplooide aarde
daar vraak ik, oh maanloos woud
vertel mij van het pad naar vergetelheid
voorbij de deemster wil ik drinken
uit de woordenstroom waar
flarden kleven aan verschoven rotsen
in opengevouwen handen
ontrolt zich een zee
die mijn ogen niet kunnen dragen…
Zoet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 258 Alles ruikt naar chocola
de pepermunt is voor na achten
die mevrouw van nummer 112
steekt een stukje puur
tussen haar kunsttanden, haar
lippen donkerbruin
zelfs de donshaartjes op
haar bovenlip kleven zoetgeurend
aan elkaar als ware het een gel
die een breekbaar gezicht
bij elkaar houdt
Ze likt haar lippen, de
mondhoeken krullen
alles…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 230 teruggebracht naar een
verdwenen wereld
zie ik de schommel in
het desolate landschap
achter het struikgewas
vind ik het kind
dat zwijgend scharrelt
op droge dode grond
takjes plant in
weerbarstige aarde
mijn verstarde ogen
kleven vast
vast aan wat
verloren ging
de radeloze ratel
helpt me oorverdovend
uit de droom…
Zo jammer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 163 Je ging ervan uit dat
Had wel verwacht
Wist niet wat
Dacht …
Was nooit jouw bedoeling
Voelde je er ook niet prettig bij
Wilde juist verzoening
Wou juist niet mij …
Zo jammer dat
Je een andere indruk wekt
Want écht schat
Heel veel respect
Slachtoffer van dit leven
Overkomt het je allemaal
Vooroordelen blijven aan je kleven
Een jammerlijk…
onder de luifel aan de overkant van de straat
gedicht
3.0 met 11 stemmen 4.488 onder de luifel aan de overkant van de straat
staan kinderen met rode jassen verwelkt
kleven krullen op hun hoofd
in de tuintjes wacht alles nat
er hangen lakens aan een waslijn
waar iemand niet thuis is
om ze binnen te halen
of waar iemand wel thuis is
maar achter het raam staat en kijkt
hoe de wind ze tot zwaaipoppen blaast
-------…
Roomboterzacht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.583 Nog even bleef ik aan haar kleven,
loslaten wilde ik nog niet,
dit was zo’n kus,
waar je nog lang van nageniet!…
Knipoog
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.168 Ze reed op haar fietsje
mij lachend voorbij
en ik zag in haar even
de vrouw van mijn leven
Ik trapte zo hard
als ik kon om langszij
toen zij blij naar mij keek
haar een knipoog te geven
Toen zag ik met schrik
haar lui oog waarmee zij
naar mij keek met een blik
die gepleisterd bleef kleven
Ze knipoogde terug
met dat ander - naar mij…
goudomrande dagen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 375 milde herfstzon schijnt alom
warmt mijn kale kruin in goud
omrande dagen
laat de bladeren trager naar
de aarde keren, langer aan
mijn takken kleven
vogels vliegen rond mijn stam
al zwierend in verzonken
avondlicht
waar 't land stilaan vervaagt
in paars gesluierde nevels…
Tot het tij keerde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 ik schepte zand
maar het bleef niet kleven
in mijn hand
wilde details uit
het leven vorm geven
zij rulden weg op het strand
heb met de zee gesproken
zij heeft haar water vergoten
rijk aan herinnering
in een vloeiend decor
onder zon en wind
kreeg mijn visioen zijn gestalte
tot het tij keerde
de golven zich weerden
de creaties wisten…
De Pantheïst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 70 Er kleven dus gevaren aan
belijdend pantheïst,
maar bovenal ben je humaan,
das beter dan sadist.…
Sprakeloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 De mond verbiedt het spreken
kostbaar licht het niet verdraagt
de pijnboom waakt over de stam
ontkiemen wordt geweigerd
emoties strelen het gevaar
dwaling zoekt de warme corpus
hoogtepunten dag en nacht
stroomt de hars het wilde kleven
zaad verspilt op droge grond
waar Onan’s scepter heerst.…
Heel stil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 ik heb je laten gaan
in mijn leven
maar in mijn hoofd
blijf je nog kleven
in mijn hart
daar slaap je rusteloos
ik voel je
niet geheel liefdeloos
soms voel ik
je klauwen nog snijden
de littekens gekerfd
ik wil geen medelijden
ik vecht mijn eigen strijd
ik heb nog zelfrespect
je groeit een passage
in mijn traject
al blijft liefde daar…
uitroken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 64 er zijn dagen
dat woorden kleven aan je lippen
geluid is dan niet hoorbaar
je zou dat ene aan willen stippen;
maar liefde is onverklaarbaar
ik vul de leegte met een sigaar
keer op keer, het denken remt
in de keel roggelt de diepte
de rook verdampt meer en meer
de wereld is klein van binnen
of, wat ook kan, te groot van buiten
ik schrijf…
Ergens is een plek.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 742 Ergens is een plek waar ik zou willen wonen
Zonder discriminatie en met mooie bomen
Ergens is een plek waar ik zou willen zijn
Met prettige gevoelens en zonder pijn
Ergens is een plek waar ik zou willen leven
Waar ik voor altijd zou willen blijven kleven
Ergens is een plek met vrijheid
En zonder onderscheid
Ergens is een plek zonder ongelijkheid…
VLINDERVISITE
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 328 Woorden bezeren
als vlinders aan je vingers kleven
en ragfijn beven.
Ze zingen hun strofe
voor een stille dove.
Woorden smoren
als vlinders hun roltong ontvouwen
en van je zweet gaan houden.
Ze pimpelen en likken
tot ze schrikken
en opstijgen in een spookvlucht.…
Anonieme verkeersslachtoffers
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 497 Een dier zonder huis
had nog kat kunnen zijn
vleugels neergehaald
in hun laatste vlucht
matjes met wat stekels
een bloederig donsje
geraakt in de sprong
Platgereden restanten
tot voor kort nog levend
kleven verwijtend aan de weg
hun levenstempo niet aangepast
aan onze fatale snelheid
Kraaien en kauwtjes genietend
van hun delicate wegrestaurant…
Vlaams sprookje
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.411 in de chocolade dorpen
kleven de vogels aan de daken
de dichters plukken het fruit
uit de verliefde bomen
en geloven hun eigen ogen niet
zelfs de herfst praalt er
in een rotte overdaad van uniformen
het is hier altijd stil
door het trage maandagblauw
loopt een glazen echtpaar naar de kerk
zopas is hun kind door de zon
overreden
--…
Waarom
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 857 De ijzige wind blaast door me heen
Straatstenen lijken aan mijn schoenen te kleven
Lieveling ik ben bevroren van onzekerheid
Je antwoord ligt ergens op de wind
Ergens onbekend
Toch neem ik deze weg
Die geen einde weerspiegeld
De onzekere splitsingen neem ik
Als en kleine jongen op zoek naar zijn thuis
Maar de keren die ik jou passeer…
Spiegelbeeld
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 2.050 In een broos en breekbaar leven
Liet jij mij aan de spiegel kleven
Jij zag mij in spiegelbeeld te klein
Zodat mijn goedheid slecht te zien zou zijn
Nadelig vuurde jij mij in bespottelijke schroom
Waardoor jij mij zag in een dubbel spiegelbeelden-droom
Jij kon links niet meer van rechts onderscheiden
Zodat ik kansloos spiegels ging vermijden…
geheugenuitbreiding
gedicht
3.0 met 12 stemmen 9.070 schenk de slapende uw
ogen voor het uit de kassen
vallen, voel de ouderdom of bij
werkingen van een innoverend me
dicijn aan de tand kleven.…
Verkeren.
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 994 Door mooie herinneringen niet gestoord,
alleen door slechte
Wat was, en vooral wat is gebleven,
aan mijn geest is blijven kleven
Zei Bredero “Het kan verkeren”,
maar ik heb niets geleerd.…
de maan op overschot
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 346 diep, zeer diep
buig ik over treurigheid
grondloos in de troonzaal
van tijd
het is het oude liedje
dat ik hoor
schrapend langs
de onbereikbaarheid
van liefde, de dronken taal
doordrongen in eigen huid
de nacht aarzelt door
de rauwe liefkozing die
aan handen blijft kleven
mijn vingers wijzen nog naar de maan
maar de graver snakt…
papieren stilte
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 352 hun zwijgen benadrukt
mijn stilte
wanneer ik
net te laat voor de zomer
word weggeblazen
ik ben alle woorden vergeten
weet niet waarheen de ribben op mijn rug
zullen waaien
de losgeweekte bloemen
het huis vol spiegels of de opgedroogde
gevallen bladeren
ze hebben mij niet lief
de eeuwigheid lijkt te dromen
en vlinders blijven kleven…
Glimlach uit het avondland (4)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 218 Ervaring is de som
die aan de opgetelde
fouten blijft kleven.
Denken meester te
zijn over de wereldgaard
niet over eigen aard.
Hebzucht is het
allerlaatste toevluchtsoord
voor al het falen.…
Schapen drijven.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 544 ze staat in diepe
gedachten verzonken
te kijken, in 't gras
op de heuvel
blik gericht op kudde
schapen en een rappe
zwart witte hond die
de schapen kundig bijeendrijft
terwijl regendruppels
haar stilaan doorweken
haren plakkerig kleven
aan haar hoofd
blijft ze in de regen staan
als verdoofd
raakt kennelijk op 't tafereel…
Doordringende blik
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 80 Ik zag haar op een poster,
mijn ogen bleven kleven aan het papier.
Ze keek me zo doordringend aan
net of zij mij iets wou vragen.
Ik stapte verder,
ze spookte door mijn hoofd
had iets losgeweekt vanbinnen
haar blik en die mooie ogen.
Haar huid was net satijn,
haar ranke hals was uitdagend.…
De man met de bruine neus
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 264 lompe Jan uit Waasland Beveren
onhandig en zo nerveus
hij had een grote wipneus
waar alles bleef aan kleven
hij was ook zo erg nieuwsgierig
stak die neus in alle zaken
wou de mensen goed vermaken
want dat vond hij echt plezierig
bloemen met bruine meeldraden
geurden als chocolademelk
dus wou hij ruiken diep in de kelk
wel ja, de rest…
LAIS CXCV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 Maar iedereen wordt het, haar vondeling,
die niet bestond, maar toch begon, de ring
die ’t wijzen naar een ander zelf besluit
met de spiegel die het tot hen ontsluit.
’t Kleven en beven dat lippen nog doen,
wordt snakken dan naar een gedaan geluid
dat straks de wereld eindigt met een zoen.…
Op zoek naar een verstopplekje.......
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 635 Ik wil verder met mijn leven,
maar het blijft me achtervolgen,
het blijft aan me kleven
Misschien is het nog niet het juiste moment.
Ik ben nu nog zo verward.
Misschien komt er ooit een tijd,
dat ik het verstopplekje vind in mijn hart.…
jongen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 149 je speelde nog met vuur
het vlot was pas gezonken in het laatste uur
van weten, dat het leven lekt
langs veel te volle bermen en een witte zwanenbuik
wilde haren bleven dwars
ze wilden wel gekamd op hoofdhuid kleven
maar rust ontbrak in harde wind
en het losgeslagen kind
verroerde meer dan zeven sloten tegelijk
kijk
dit is waar ik bang…