21 resultaten.
septemberdagen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 246 ganzen klonteren weer samen
bomen raken stilaan in de rui
spinnen weven glinsterende
parels tussen kleurend lover
een vlinder dwarrelt nog laat
de zomer uit
net als ik weer gedompeld in
wazig geslonken najaarslicht…
het vloeit niet meer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 656 na de jaren dat het dun
overal van en tussen liep
opnieuw wat klonters
vaste materie om
zomaar beet te nemen
na het vloeien eindelijk
de de droogte, en stof
om nog wat te bedekken
wat zo gepolijst bleef
zorgen voor schuivers
ik neem m'n vlindernetje
en ga op zoek naar
wat de mazen vingen…
Lichaam VIII
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 (geboren worden – leven - sterven)
lichtsporen die klonteren
tot blote voeten in vette klei
de Melkweg wapent ons
met hagelwitte tanden
we planten een vlag in dit pak van
vlees en bloed en klampen ons
vast aan aardse gewoonten
lichten het roestige anker alleen
voor poëzie, liefde of de dood…
merg en bloed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 728 in wervel en rib en bekken
schuilt een draderige spons
een web van aders en vet
hier wortelt elk orgaan
nog amorf in de knop
een witte waakhond
gebald in een cel
weert de gore kiem
een ronde bark
gedeukt in de flanken
voert een geurloos gas
naar de tippen van mijn lijf
van long naar vezel
draderige klonters stremmen mijn bloed…
Half-maart
poëzie
5.0 met 2 stemmen 530 Door klonter-sneeuw in bijna duister,
Na somb're dag zwoegt ge eenzaam voort;
In kolk of wolk, niets roert of ruist er;
Maar laag in 't West — zie schemerluister
Als rozetuin door avondpoort!…
kasjmir
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 583 toen ik nog water was
in onschuld en jij
van drijven wist
kleurde ik ineens van
krijtwit vocht naar klonter
grijs vlot omzeilboot gemist
toen jij van drijven wist
en schapen sturend voorging
aan mijn bestaan om pad
te effenen en alles moest recht
op maar water stroomt niet
omhoog dus ging ik plat
toen ik je lijf haast niet meer
drijfdragen…
afscheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 369 in de loop van vele
vervagende jaren
raakte ik je kwijt
in een duistere uithoek
van mijn lichaam
klonteren weggeëbde
opeengehoopte herinneringen
samen tot een amorfe massa
zoals vergeelde foto's
in een kille kelder gepropt
in uiteengevallen vergeten
kartonnen dozen zich gekruld
en gescheurd een weg
naar buiten wurmen
waar de hongerige…
croissant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 613 gist weekt in lauw water
deeg rust en rijst op de schaal
door een klam doek bedekt
ik kneed de gladde bal
die nog stijven moet
jouw duim drukt een klonter boter in zijn hart
nu ligt hij uitgespreid
met meel bestoven
kromgebogen maar gaaf
schuift hij in de oven
ingesmeerd met eigeel
hij dampt nog wat na
van rooster naar bord
Naar…
Tafelen
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.904 Stil boven haar bord prakt ze
zijn woorden, schraapt zinnen bij elkaar
die ongezouten uithalen, en weer,
weer nergens voor deugen,
tot een klonterige pap.
Boven op een smakeloze brij
schept hij een jus van vette gebaren,
opstaan, armenzwaaien, vuisten,
bestek rechtop in de knuist.
Zij hoofd een hogedrukpan.…
Vurig bloed
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.453 Hete klonters stromen in mijn bloed
Ik ben gevaarlijker dan jij vermoedt
Was 't niet dat 't zou wegen op 't gemoed,
Ik zou dat vuur smoren met jouw bloed.…
maaidorser
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 455 dorstrommel scheidt zaad van stro
op een rooster ligt het kaf, de ongedorste aren
de korrels rollen door de gaten van een dubbele zeef
naar de opslagtank in zijn buik
hij liet een breed spoor van stoppels achter
het laatste teken dat ik van mijn kater vond
was een hoektand in de voren van een kale akker
en een verhakkelde staart met een klonter…
Verkeersstromen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 485 Stappen klonteren samen tot lanen,
één misstap laat de route onverstoord.
Hekken leiden de eindeloze weg,
voetzolen staan in het asfalt gebrand.
De einder met de harteloze heg,
scherppuntig op de ogen gericht, want
onze verlossing moet zwaar bevochten;
de blik standvastig naar de verre kim.…
Smeltwoorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 169 letters klonteren aan elkaar
tot zuurdesem van woordenbrij
inkt is stroperiger dan vloeibaar
lichtende wolken trekken voorbij
als hemel van een gesluierde maan
die mij zwijgend gadeslaat
huid van poriën die openstaan
is ontvankelijk voor weldaad
ieders blik is naar buiten gericht
weg van het vergeelde papier
de nacht toont z’n glimmend…
Kafkas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 59 Hangende Tuinen vlogen
Vertrekken werden vliegtuigen
en tapijten met gedekte tafels
landden ver weg in de lange zee
Een zware regen
van kamers vormde met een plons
een hemelhoge bergrug
De mensen uit de Toren
verspreiden zich in vijftig talen
en vochten om grenzen
In omgekeerde tijd zou onze wereld
in een notedop opvliegen, samen-
klonteren…
Een scheepje van papier
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.643 Een pionier
die storm trotseert
de golven klieft
en op de brug
nog steeds bevelen schreeuwt
nadat zijn boot
allang vernield vergaan
een klonter pulp geworden is
daar in de bocht
precies waar hij 't bevel van 't schip
zo stoer op zich genomen had.…
Jij kwam als Icarus *)
gedicht
3.0 met 65 stemmen 16.443 Jij kon niet ademen binnen het begrensde
eindigde steeds in vrije val,
ik ging weer klimmen, zwijgend
gooide klonters aarde van mij af.…
voor dit kind
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 347 met elke huivering
en wankelmoedig taal verloren
kus ik zee van je lippen
je haren wild van wind
en wat van adem blijft
als meeuwen schreeuwen
langs de vloedlijn scheren
of onbarmhartig
in gestrande schaaldieren pikken
ik verzamel wee riekend wier
alle flessenpost
razend schuim
klonters taai teer
en teken met braakhout
van dromen…
Eerste hartaanval
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 360 vezels verder
Tot het verste kootje van mijn kleine teen
Het eerste bloed stroomt naar de long
Wisselt van stof en keert terug
Stuwt dieper naar dun weefsel
Bloed dat in de slaap trager zong
In een grote achtbaan die doorgaat
Die zelden faalt, het slaat, slaat
Tot het ritme breekt
De kleppen ontsteken
De kransslagader slibt dicht
Een klonter…
Christus in ’t hofke
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.536 Wat rode klonteren besmeuren deze gronden?
Wordt gij van zonde en wet, van dood en heel omringd?
Zeg, heeft de liefde uw hart in hare gloed verslonden,
Uw hart, dat smeltende door huid en kleed’ren dringt?
Heeft u Gods toorn een pijl in ’t ingewand gezonden,
Die uw beangst gemoed zo vinnig praamt en dwingt,
Dat zijne wonde, o mij!…
Geheel alleen voor eens
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 359 ik wou wel eens
de vloer inventariseren
maar ik voelde me al snel hinkelen
omfladderen van tegels
één, twee, drie, vier
de lust verging me
het lijnenspel te verbreken
het raster eeuwig tot aan zijn oevers
vaalwit, harder dan waspoeder
vergrijsde aderen die ooit zwart kleurden
op één perfect spoor na
waren ze allen gebroken
als klonters…
Reis door Israël (tweede deel)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 177 Roodbruine aarde:
de Joodse vruchtbaarheid ligt
klonterig _ open.
Op het strandterras
wachten we lang op eten;
een rat schept vermaak.…