93 resultaten.
Een hongerige God?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Het nachtgetij ligt als mozaïek
te straten in de nacht, ‘k dacht
dat ik niet mank was geboren
maar toch lispel ik zoals
het kreukelhout door de wind
wordt geteisterd
‘k ben niet bang om mijn ogen
te sluiten en het krakend beuken
te horen braken van het vuur
waardoor het wordt verteerd
neen, het einde van de wereld
kent geen vorm die…
Lot
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.157 Ik ben lang en slank
en weeg geen gram teveel
ben wel een beetje mank
terwijl ik dagelijks speel
Ook zit ik te vaak in de knoop
vooral toen ik nog langer was
maar heb nu toch een beetje hoop
dat ik beter bij m’n maatje pas
Schichtig schiet alles om mij heen
ervaar soms pijnlijk elke meter
sleur door een plas, raak weer een steen
het trieste…
Niet doorgebroken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 463 Ik kwam haar tegen in de stad
ze liep een beetje mank, het hoofd gebogen
Ik vroeg: schrijf je nog wel eens wat?
Het antwoord las ik in haar blauw omfloerste ogen
Probeer het eens op internet, zei ik, dat is geschikt
voor mensen zoals wij: er is publiek.…
Man gaat mank
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 83 Geperverteerde libido-gedachten
In 't zogenaamde komisch
snelsonnet
Waar erotiek wordt op
z'n kop gezet
Is iets waar niemand echt
op zit te wachten
Wie van dat genre niet de
humor ziet
Geeft onze snelsonnetter van repliek...
_______________________________
Ik word hier omgekeerd erotisch van...
Als daar dat manneding zo onder…
ECCE HOMO
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.218 Voor lammen is de cursus: “Nooit meer mank”
en speciaal voor negers: “Voortaan blank”.
.... Nieuwsfeit: In het Amerikaanse Tennessee krijgen homoseksuele jongeren les in hoe ze hetero moeten worden. Tientallen kinderen zijn hier al naar toegestuurd, om te bidden en via bijbel-studie en therapie te genezen....…
gefeeste woorden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 452 overdonderende zonnestralen
in de manke morgen
roterend in lokkende cirkels
mijn manchetknopen glinsteren
bij mijn net nieuw gekochte
wit-rose gestreepte overhemd
onder het genot van de eerste koffie
en mijn volkskrantje
salueer ik voor de dageraad
mijn morsig brein ontwaakt
en dichtersdorst staat paraat
ik plet…
stoofhoofd
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 424 Uiteindelijk gekozen voor de magere slagersjongen
die vermomd als hooggeplaatst bloedmonster
nadrupt op het mank getreden grauwe paard.
Natte turf in zijn vetleren zadeltas gestoken
en een brandend verlangen naar stoofpot
varkenspoot en uitgehangen ossenworst.
Geen droog vuurhout op de ruige rug.…
Stickertje 108
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 172 Leesvoer in stapels
Mijn god en mijn heer
Dat kun je wel zeggen
Legt u daar maar neer
Doch waar is de gein
En de wiets en de jool
De mop en de joke
Overkill apekool
Zijn West-Vlaamse punch
Is voor mij slappe hap
Het metrum loopt mank
Stap voor stap
Grap voor grap…
Woordhumor: vragen.....
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.149 Ga je naar een manke tandarts
als hij met zijn ene been trekt?
En blijf je flexibel
als je een spier ver-rekt?
Ik zou het echt niet weten
dus je mag het ook vergeten :)…
Natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 heerlijk ver weg
niet te vinden
trek me terug
In het onbestemde
tijdloos verbonden
met de mooie natuur
bomen die kunnen spreken
vertellen mij hun
rust
overgave en wijsheid
doorheen de tijd
ze geven het leven,
zuurstof, en wat met
de omzet van CO2,
dank lieve moeder
je zorgt voor je kinderen
wij niet voor jou
een en ander loopt wel wat mank…
Vergeten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 177 Dat roodharig meisje, die met haar manke been.
Oh ja, die oud collega door de drank ver heen
en die blondine met mannen bij de vleet
Ik mag een biet zijn als ik hun naam nog weet.
De tijd heeft in mijn hersens aan cellen zitten knagen
Het geheugen is vaak weerbarstig en gaat haar eigen gang.…
Baltimore
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 30 Manke, magere meeuw
plassen in de kuilen
van lege straten
gaten in de muren
de school gesloten, niemand
die weg kon is gebleven
na de rellen
niemand die vrij kwam
uit de cellen
Verliezen zijn genomen
koffers ingepakt
het water afgesloten
Oude stad, dode haven
waar ik thuis was en terug
had willen komen
poets je witte trappen…
wie niet weg is, is gezien
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 848 wolken vallen op daken
en langs de kant van de weg,
in plassen regen, kijk ik terug
naar dode bloemen en gezichten
achter ramen, die ik nog steeds
tel, van één tot tien
ze herkennen me niet
noch de droefheid die ik draag
achterwaarts
naar het zwarte huis
en de appelboom, mank
door het sterven van seizoenen
bij elf zoek ik mezelf…
Na verloop van tijd
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 88 ja, er is nog ruimte
tussen vloedlijnen en
wassende maan
nog tijd te gaan, stranden
te struinen, te verstuiven
als duinen, totdat we
verliezen in verdwalen
het lichaam mank gaat
we grond en ogen met
sterfhout behangen
wennen aan vocht uit
verse wonden, wennen
aan de bres in de haag
troosten met snoep
dankwoorden spuien…
kersenpitten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 Later ging onze liefde manken
en nog voor de kauw zijn grauwe borst
kon laten zien verdween de glans
uit je lieve ogen en fietste je
in dwingend trapritme mijn leven uit..
voorgoed ..keitjes noch broodkorsten,
bloemen noch kransen dacht ik terwijl ik
kersenpitten spuwde en me uitstrekte
onder de warme varens....…
Het is maar een huis
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 8.768 Een nieuwe stek
Een nieuw verhaal
Een nieuw vroeger geboren
Een nieuw huis, alles kaal
En weer opnieuw beginnen
Achter in het oude huis hangt de herinnering aan elke spijker, elk mank
Aan een nieuw gezin en alle spulletjes verzameld
De liefde en rijkdom vergroot
Nog maar pas was je er
Pak ze in en neem ze mee
Laat het nieuwe huis ze ademen…
Dromen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 207 De manke heup zal ik wel blijven houden,
maar 'k weet mijn God oneindig trouw.…
slecht geluimd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 45 hoe mank mijn ziel
de tijd verslindt en
dagen placht te wissen
waar ik in onmacht
gelegen trots het
houvast verlies
van al dat
wat ik lief
‘ k zag madeliefjes
boterbloem en zelfs
de eerste parochianen
die met bijbel en gebed
mijn vroege ochtend waar
ik smalend naar hen keek
dan tóch in scène had gezet
tersluiks verstond ik
het heldere…
Regendruppellicht
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 82 verteerde smart
waarin ik niet
polair of extreem
lineair in slijten ben
maar wel stukje bij
beetje aan het
schuren en polijsten
van de emoties
en gevoelens die
vaak ernstige
beschadigingen
hebben opgelopen
in uiterst woelige jaren
want nog koester
ik de mooiste
momenten in hun
zeldzame helderheid
heb ik spijt dat alles
nog steeds mank…
Zondagskind
gedicht
3.0 met 31 stemmen 17.580 Anderen hebben ritme, ik loop mank.
Ze ademen, mijn hals hangt in een strop.
Ze geuren, ik verspreid een helse stank.
Toch kan ik mijn geluk bijna niet op.
-------------------------------------------
uit: 'De os op de klokkentoren', 1981.…
afwachten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 148 ginds gaat een fietser mank
op wielen zonder schoen
hoe krijg je een oude Teflonpan
schoon zonder schuren
een zondag gevuld met
onbewandelbaar weer
dan gaat weggooien van rommel
moeilijk door dode handen
kijk, een bouwvakker die
leegte met voegwerk vult
treinen met vertraging als
voorschot op eindeloze ruimte
sterren die je nooit…
Dansgedicht
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 502 (Op het Weense wals ritme van 'My favorite things' refrein 2x van Julie Adrews):
'Tot alle sterren de danszaal verlichten'
Dat inspireert mij vandaag tot dit dichten
Op de muziek van een ritmische wals
Klinkt dan het metrum van dit vers niet vals
Een twee drie, een twee drie, zwevende voeten
Draaiende rondtes en armen ontmoeten
Linksom…
Lachspiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 491 Ik trek een grijns, ik trek wat scheef
ik wilde dat ik anders schreef,
loop mank, tril van kop tot teen,
mijn hemel, waar moet dat allemaal heen?
Nagels brokkelen af, handen vol met kloven
wangen eerst met blos, nu bijna ondersteboven!
Nek met rimpels, overlopend met onderkin,
nog steeds heb ik een verdraaid goede zin!…
Fonoliet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 opgetrokken uit beton
en niet doorheen te komen
verschans ik me vaak
achter mijn eigen schaduw
wat ik ooit wenste
kent de herinnering niet meer
bedolven onder een lawine
van vergeten woorden
de hoeksteen grijs en groen
bedekt door aangeslagen mos
staat veel te ver van mij vandaan
om schoon te wassen
mijn passen lopen mank…
revolte
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 488 Een mank vogeltje neem je liefdevol vast.
Een verlaten hond wordt door mij liefdevol betast.
Wie vele en diepe pijn heeft, troost je.
Waardevolle dingen misbruiken, dat wreekt zich, vroeg of laat.
Over mij laten lopen, het lukt 'niemand' meer.
Hiervoor respecteer ik mezelf eindelijk al te zeer.…
dansen aan de evenaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 74 takken hakken en bladeren worden ontmand
als filosofische krijgers
de geur van bloed overpeinst de straat, met
het denken losgerukt van stem en stil gebaar, de wind
zuigt aan de valreep waar benen zich lossen
van het openbaar gewoel
want alles lijkt de dood te doen herrijzen
als de slagschaduw van de overspelige zon
de tijd verduistert en manke…
Dieper
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.072 Geen schram
Geen geknakte vleugel
Geen brandend wrak
Geen tollende hoogtemeter
Het rijzende besef:
De dood zoekt geen prooi om te spelen
zoals een luipaard
Hij haalt een manke gazelle onderuit
en laat hem terug lopen.…
Gli ucelli cantano il primo giorno della primavera
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 131 Ons aards bewustzijn loopt hierbij nog mank.…
dagverloren
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 306 de oude man
verdonkerde zijn kamer
liep, alsof hij zich had vergist
naar de grijze kringen, langzaam geworden
op het tafelkleed
en even later werd het doodstil
het rook naar nacht
en een wereld heengegaan
mank
in de schaduw van gods wil
hij verdween
tussen lichamen
nabij die ene zonnebloem, volmaakt
in wie ze altijd was gebleven…
Boot vluchtelingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 203 Ze waren uitverkocht en lagen als steile
doden op de levende have van het schip, drenkelingen
die het nog niet weten, voer voor de vissen, mest
voor de bodem van de zee
namen die vertekend op het dek liggen te verbleken
met ogen waarin de aarde niet bestaat, de geur van
een manke diesel markeert het spoor waar ze de wind
hadden geraapt uit…