Netgedichten

netgedicht (nr. 32.324):

dagverloren

de oude man
verdonkerde zijn kamer
liep, alsof hij zich had vergist
naar de grijze kringen, langzaam geworden
op het tafelkleed

en even later werd het doodstil

het rook naar nacht
en een wereld heengegaan
mank
in de schaduw van gods wil

hij verdween
tussen lichamen
nabij die ene zonnebloem, volmaakt
in wie ze altijd was gebleven, in ieder
en volgend gezicht

een reiziger verscheen
met alsmaar meer verleden
verhaalde over oude foto’s en mildheid
met het oog naar binnen

alsof geschiedenis zijwaarts waakte
over zonsopgang, kindervroeg en in eigen naam

wisselend
door het langzaam draaien
van verre stemmen, naderend tot aan het begin

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 3 mei 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

dagverloren

3.0 met 20 stemmen

306

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Gerardo
Datum:: 5 mei 2010; Het verleden heeft genomen, resteren heimwee en nostalgie naar nog wat fijne dingen.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 4 mei 2010
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Zomaar verloren wandelen door de onbekende dag. Het grijs zich stemmig nestelt in kinderlijke levenskleuren en andersom. Mooi gedicht.

Naam:: Sanne L
Datum:: 4 mei 2010
Email:: sannesanne175hotmail.com; Mooi!

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 4 mei 2010
Email:: cobytjeertlive.nl; Met ontroering gelezen, zo mooi verwoord!

Naam:: corrie
Datum:: 4 mei 2010
Email:: corrievanengelenhotmail.com; Verdwalen in de tijd, uiteindelijk terug naar het kind zijn, het heden vergetend.
Erg mooi neergezet!

Naam:: pama
Datum:: 3 mei 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; We blijven reizigers in dit leven en maken stapjes van het ene gezicht naar het andere dicht. Mooi geschreven.

Geef je reactie op deze inzending: