Alle inzendingen over pas

zijn opgewektheid heerst in het huis van plezier na de opstanding…

Als wij het woordje Pasen horen, weten wij, dat de Paashaas ons hartje komt bekoren. Hij brengt veel lekkernijen, zoals snoep en chocolade eieren. Dat is zo zoet en smelt in onze mond, we eten onze buikjes rond. Voor één keer mogen we snoepen, spijtig niet lang, want Haas wordt terug geroepen.…

de oude winter uit het huis gejaagd de tafel, een wolk katoen. toast en wijn voor elke gast wij praten niet over de kroon met doornen. schreeuwend rood de troon die Hem verried zwart en tinten grijs, begraven wij dromen de zon. snuiven blauwe hyacinten. maar het gras is smal vingernagels in blossom gel geverfd zo reiken wij naar tulpen…

Wazig zijn Zijn ogen. Beangstigend Zijn dromen. Verwarrend de woorden. Hij kan niet meer Vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van Zijn denken Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, die door prikt tot in Zijn hart. Donkere wolken bij klare hemel zijn…

met Pasen nam de liefde ons te grazen niet iets om je over te verbazen want zo lopen soms de hazen met Pasen gedonder in de glazen bloemen geel in vol geschonken vazen geverfde eieren en scherp gekruide kazen met…

Een Stille Zaterdag in Leuven Met op De Oude Markt het gonzen Van de toeristen, louter sponzen Het streekbier schuimt er in de sleuven Student, gezin en Koeienschieter Bevolken in april terrassen En het is veel te warm voor jassen Hoe koel is dan toch de Sint-Pieter Door ’t Groot Begijnhof bruist de Dijle Aan het stadhuis prijkt beeldhouwwerk…

Als alles in mij is verstard tot steen, tot muur, tot een spelonk mijn zelf verworden is, waarvoor een rotsblok ligt, wees jij dan vonk in mij, wees vuur, verlicht mijn hart. Ontgrendel jij dan mijn bestaan dat mank aan wonder nergens daagt. Maak stromend mij weer, warm en zacht, jij die mijn oorsprong heilig acht. Dan hoor ik op…

opgelapt in spread als lustobject genaaid op elke plek belegen worden als roodpluche canapé gedeeltelijk bekleed vastgeklonken aan haar antiquair voelt zij zich meubelstuk…

Ik hoop nog vaak met Pasen bij je op visite te komen en we zien elkaar nog ooit in het land van onze dromen.…

Op Goede Vrijdag Is Hij begraven, Niet in een graf - zijn graf was het hellevuur-, Doch zondagmorgen Was Hij weer opgestaan, Ging door de velden, Glimlachend vredig Naar de hemel van blinkend blauw. De bloemen stonden, Trossen en kelken, Schommelend en wiegend, Pralend en teder, Terwijl Hij, kijkend, kwam; De duinrand waasde Leeuweriken…

Pasen is voor mij het enge verhaal van doornenkroon op bloedend hoofd, spijkers door handen op houten kruis, scheldende massa, Verlosser beloofd, afgescheept met strompelende zielenpoot. Verloochend en bedrogen, alleen geliefd bij Maria M., voor immer in mijn ogen een vrouw om van te houden.…

Geen koffie drinken in de baas z’n tijd! En ook niet onder werktijd zitten kakken! Zeg, haal die handen nu eens uit je zakken! Wie treuzelt bij het lopen die krijgt spijt! Met Nordic Walking gaan ze stukken sneller. Dus geef die lui twee stokken en een teller.…

“Ik dacht dat Rita op de hoogte was Dat ik over mijn naam heb moeten jokken, Maar nu wordt toch mijn paspoort ingetrokken En zoiets geeft in mijn geval geen pas. Maar weet je”, zei Ayaan, “wat of ik doe? Ik geef dat paspoort stiekem aan Kalou.”…

Zing met de bloemen in de wind, adem verrukt het nieuwe leven, speel als het onbezorgde kind dat in het kleine vreugde vindt, lach, als het goud de morgen tint en je met God de dag begint, zing met de bloemen in de wind, adem verrukt het nieuwe leven, ons is de eeuwigheid gegeven, leven dat nooit een einde vindt, je mag zo blij zijn als een…

De overheid moest toch de burgers horen En weten wat we willen, hoe we zijn? Een volk van klagen en een hoop chagrijn Dat zijn relativering heeft verloren Zo zal ook voortaan in ons paspoort staan Dat ons voorgoed het lachen is vergaan…

het voordeel van het heden is dat je pas morgen weet welke ellende gisteren heeft gebracht…

morgen, luttele uren van heden zal ik nieuw licht ontdekken is hoop de kleur van kwetsbare harten in verwachting waar eens alles gelijk liep in evenwicht met de seizoenen van struiken en bladeren en waar de koude dood sluipend, ondergronds op weg ging naar een aardse wedergeboorte lijkt alles omhuld met de valse zucht…

het heelt pas nu ik weet hoe jij de vrouwen zag of wat je voor hen voelde het paste pas na een paar jaar toen ik bij anderen dezelfde blikken zag nu ik tot in detail heb leren kijken door jouw ogen begrijp ik wat verleiding was…

Ongeacht afkomst geloof kleur arm of rijk is in de dood dan pas iedereen gelijk?…

teruggaan naar het punt waarna ik dwaalde kan niet meer, die dag is verstreken en nieuw zaad schiet in de nacht ik loop langs oude bomen met gedachten als slingers verstrikt in takken na een feest dat anders uitpakt dan verwacht trek de lijnen mee naar morgen steek mijn pen in de vervaalde vlaggen waarop gisteren zijn kleuren bracht…

Er komt een nieuwe iPad op ons pad Dat wordt weer een sensationeel gebeuren Hij is zo dun dat je hem door kunt scheuren En iedereen wou dat ie hem al had Hij klopt, hij veegt, hij zuigt en doet de was En Apple loopt weer binnen, maar ik Pas.…

Het is al Pasen. -------------------------------- uit: 'Het gras vergeten', 1991.…

mijn oude huid ontving de wind, rusteloos vervoerde ze een werveling- ze ging en meegetrokken door mijn kind beschreef een lenteboom haar dag met meizoenharten binnen waardigheid bereid het lot te tarten wat ik kwijt ben hoor ik wel, het brandt in grote kringen rond mijn hart maar wat ik heb beschrijft mijn rijkdom, mooier dan een oud…

In deze veertigdagentijd schemert licht over het graf, de dood verliest zich in de strijd. In deze veertigdagentijd wenkt de hemel wereldwijd in 't geschenk dat God ons gaf. In deze veertigdagentijd schemert licht over het graf.…

Zo filosofeerden wij wat na maar de Natuur heeft haas en Pasen nu eenmaal verbonden wanneer ze niet door een vos worden verslonden maakt deze herfst de jager ze het leven zuur. --------------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten', 1997.…

alles in mij dieper dan mijn sterven zelf was het doodse zijn hoger dan mijn leven hier was onbereikbaar de hemel die glinsterend cirkelt ik weet niet wat ik zeggen moet mijn diepste verlangen veroorzaakt angstige pijn en botst rondom hoop die doet leven in licht en warmte een eeuwig kruisnest is wat ik zie mijn einde en begin…

gedragen klonken de koralen alsof de dirigent daarmee de sfeer van pasen wilde verhalen een sopraan vertaalde stilte van het graf en een bariton de zwaarte van de steen die daarvoor lag tot in de ijlte van de hoogste tonen de ontsteltenis van vrouwen zichtbaar werd door de ontdekking van de lege tombe opgewonden stemmen gonsden keer…

van het zout gewonnen uit de tranen van mijn lief wil ik met Pasen een snufje op mijn ei...…

Feestelijk paasontbijt Eieren bakken met Bacon, tomaat, snufje peper en zout. Tafel versierd met veel Heldergeelkleurende Narcissen, kom lief je eitje wordt koud.…

Het is alweer tweeduizend jaar geleden Dat iemand riep: ‘De Heer is opgestaan! De dood is overwonnen, hééngegaan.’ ‘Dat kán toch niet’, zei iemand ontevreden en iemand schreef - een wijze functionaris - ‘Ik twijfel, maar ik g’loof 't als het waar is’…