Alle inzendingen over taille

Door schittering van sterren benoemen kan ik alleen de verlichting verwoorden door de deugd als liplezer rondom je taille Nu zonder jouw verzachtende intimiteit wat leeft als een boemerang in de dageraad ben jij mijn doolhof waar ik in blijf verdwalen.…

exceptie ben ik, een mutante slechts een glijbaan onder de taille door winstbeluste vissermannen met afkeer teruggegooid in zee jou kan ik m'n gunsten niet schenken jij zeebioloog, beachvolleyballer als ik me soms in de branding toon met schelpensnoer omhangen een oogwenk, ik ben weer verdwenen werp je nog speels een glimlach toe het…

er vormt zich iets op mijn bovenlip het is veel donzig en blond en ik denk verdomme dankzij de overgang loop ik met een snor in deze wereld rond mijn taille is ook aan het verdwijnen mijn blaas loopt uit de pas nog even dan ben ik zo'n klein stevig vrouwtje met Tena Lady's in haar tas dan nog even iets over de mannen die je aankijken…

Ze wiegt haar slanke taille de hoog gedragen hals de golven van haar heupen. Manestralen slaan als de bliksem in! DE DANS Hier wiegt de dans. Een regisseur speurt alle zalen af op zoek naar haar. (Zoals de schilder almaar zoekt, die éne toets niet vindt) Hier deint ze DE DANS Ik ben de enige die haar nu ziet.…

ik zit er weer tegenover haar haar open blouse haar strakke taille zo zit zij daar haar lange benen, over elkaar en ik zak weg...…

Topless staat zij daar Haar borsten lelieblank Lippen nat en gekruld Taille breekbaar rank Lange benen gebruind Tepels als rozenknopjes Ze rommelt in haar lade Tussen de talloze topjes Haar billen trillen zacht Glad glinsterende huid Met elegantie en allure Trekt ze haar string uit Gevonden wat zij zocht Trekt ze aan haar sigaret…

ontvang ook weer vandaag mijn verzen en laat mijn blik rusten op je billen omarmen je taille en me bijten in je borsten, lippen tot vervelens toe altijd wil ik mij jasmijn in bloeiende hand herinneren en aan het zachte zingen van een stem warm klinkend in mijn oor van liefde, lust sprekend als voelbaar evenbeeld van mij waar verzen…

Niets kan haar charme evenaren De gratie die haar schoonheid toont De élégance van haar gebaren De glimlach waarmee ze bewondering beloont Haar stem is die van duizend snaren Bewogen in een zachte wind Die vrolijk speelt met haar gouden haren Haar gezicht onschuldig als van een kind Haar taille slank als berkenbomen Haar handen blank en…

hak vormen uit een alfabet buig de rij van a tot z totdat hij breekt bij de k als een tak die knapt de prijs van de omelet is het breken van het ei teken van voren, opzij en boven contouren van een lichaam splinters klinkers spatten tegen je veiligheidsbril weet wat dit worden moet de vormen moeten uitnodigend lezen hak er een taille…

hier stort het ribgewelf in het dwarsschip zinkt die grote aardewerken kruik is een pedaalemmer met rozetten, arabesken en niksnuttige ornamenten traag trekt het sfumato uit haar ogen heldere sferen die alles onthullen het stucwerk haalde ik gisteren al van haar lijf – ze was al wat lijk toen taille douce heette ik haar ze was een…

De Limmat slingert zich als een alternatieve gordel van smaragd om de taille van de stad wat er verdomd strak uit ziet, zo strak zelfs dat de treinen bij tijd en wijle een kijkje onder haar rokken nemen.…

heden- onscherp vaarwel in hallo`s blos Ze voert hem uit zijn scha corso -Schuift licht zijn zijde noire aan kant charmeert hem van zijn apropos- ten einder wassend bolster spant Vurig slokt zij dees bleke glans -neemt over rouge gelijnd email kobalt in wichtloos vrije val- daar hij zichzelf verzengen zal Vloeiend maant hij haren taille…

Haren rood Oorspronkelijk blond Benen lang Heupen rond Fraaie taille Mooie vorm Blauw-groene ogen Stralen enorm Haar stem zo zwoel Zo zalig zacht Haar lichaam bemind Onze nacht Woorden dansen Op een koord Aaneen tot zinnen Ons'hemels oord Zonder woorden Met geluid Passie beleven Strelen d'huid Minzaam delen 't Lichaam…

ze zwermt in`t park bij bosjes uit, vlerken om taille geslagen. Haar oorsprong krijt kristallen meren in`t heugen schiet een zilvermeeuw het bekken rond met schrille schreeuw in staat vlijmscherp langs glas te scheren.…

lengt het heden- onscherp vaarwel in halo`s blos Ze voert hem uit zijn scha corso schuift licht zijn zijde noir aan kant charmeert hem van zijn apropos ten einder wassend bolster spant zij slokt vurig dees bleke glans -neemt over rouge gelijnd email kobalt in wichtloos vrije val- daar hij zichzelf verzengen zal vloeiend maant hij haren taille…

eerst op de knie en later op haar rug, ik was drie in het klooster, waar ze woonde Ik hield haar stevig vast door de gang van het convent gezeten op mijn zwarte ros "Genieke" hinnikte zij mijn spontane lachen los Ik draag haar met me mee en soms als ik mediteer zweeft zij in mijn zicht onverwachts in vol ornaat haar habijt rond haar taille…

Een stem zo zoet als honing een streling voor het oor Haar zang zwanger van belofte brengt verlangen bij haar gehoor Toch is ze minder vrouw Een taille als een wespe haar heupen rond en glad haar maten perfectionisme voldoen aan de hoogste lat Toch is ze minder vrouw Ze heeft veel te vertellen een verslag van elke kust van de mannen…

ze valt me plotseling op aan de rand van 't park staande in de avondzon kijkt wat onwennig doch met een glimlach op 't gelaat er wordt kennelijk van haar een foto gemaakt ze is overigens zelf een plaatje haar benen fraai en slank voeten gestoken in schoenen met extreem hoge hakken jurkje valt zwierig neer haar taille is rank…

met regen aan de luchten vliegt hij vluchtend waar muggen hangen blijven naar het huis en raat waar met slanke taille hij de vorstin wachtend weet die ondier kauwend klagend het werkvolk ordonneren zal hem wacht geen min geen bijenkorf met zoet want eens in de kolonie zijn kop gestoken is trekt hij haar klappen zoals hem de jampot doet…

Met zonsondergang spiegelt het licht jouw make-up de schaduwlijn is jouw taille wat in silhouet figureert in spiegelbeeld is waar ik na zonsondergang op je wacht. Na zonsondergang ontmoet ik jou morgenochtend ik keer met het zonlicht in spiegelbeeld met jou mee van west naar oost om onze wijsheid te verzilveren.…

achter dijk zo vast de klei en slijk zo dicht hier achter geen mens voorbij, alleen de stem uit 't boek dat 'k las mijn eigen stem en foto's van bollenvelden hier vlakbij ik apte ze naar hem en toen ik iets terug, toen aarde 't wad in mij, 'k leek vastgeklonken, museumschuur, waar bedstee kooktoestel en klompen, de laarzen tot de taille…

Ik voel je handen altijd op mijn heupen als de rivier mijn taille raakt. De omhelzing van het koude water, de strop die jij voor mij had gehaakt zijn herinneringen voor later. Ik voelde hoe je speelde met mijn hart, want mijn lichaam was niet meer genoeg. Ik ben totaal verward, nu jij de liefde tussen ons verjoeg.…

de feiten reeds verbloemd dekte jij de tafel voor twee, dimde het licht tot nauwe spleetjes het pastelkleurige jurkje dat ik laatst voor je kocht, paste goed bij jouw strakke perzikhuidje je gouden lokken vielen precies als gister zo speels over je slanke taille heen vanuit de rode streek keek ik gefixeerd naar jou…

woelen in je haar het strelen van je voorhoofd en je nek het maakt me gek heet bloed ruist in mijn slapen je schouders rond ik af en langs je borsten voel ik waar ze tepels dragen ze spannen zich om harder te behagen de lijn in taille en langs heupen voert vingers langs de donkere geneugten lippen openen en baden in een vochtig…

woelen in je haar het strelen van je voorhoofd en je nek het maakt me gek heet bloed ruist in mijn slapen je schouders rond ik af en langs je borsten voel ik waar ze tepels dragen ze spannen zich om harder te behagen de lijn in taille en langs heupen voert vingers langs de donkere geneugten lippen openen en baden in een vochtig…

Zij knoeit wat aan haar taille Met in haar vingers kneedbaar Mijn slijtage, mijn vermoeide vrede. Aan het raam slaapt het water, Het lover, de vogels van het voorjaar. In het ijs van de spiegel is haar gelaat De laaiende tatouage van vers verdriet, Veelzijdige extase en vervaagd verval.…

Je glimlacht als een toverfee achter jouw houten ezel, waarbij ik vol verbazing naar jouw slanke taille loer en de lichtblauwe bloes, die zoveel lekkers verbergt. Ik probeer de bewegingen van jouw opgestoken haar te ontrafelen en als een idolate zot ontdoe ik jouw elegante rok van pluizen, terwijl ik ondeugende plannen onderdruk.…

het woord heb ik in mijn hart geborgen want ik wist dat één woord meer zal vertellen dan zinnen kunnen openbaren van af het begin en eind van alle verhalen, is de kern altijd hetzelfde- liefde, zoektocht en overleven- de stem heb ik om mijn taille gebonden zij is zicht voor blinden en verlorenen zij is redding voor wie het horen wil én van…

Ik hou van wanneer gouden velden mijn taille minnen en tarwekorrels aan mijn vingers hun zegeningen bieden, krekels in de hitte van middagzon onder de maïsbladen verborgen voor een dag van het leven, leven en zingen.…

Er was er eens een vrouw Met bijzonder grote oren Een neus, zo vreselijk krom Twee erwtjes recht van voren Haar taille was ver te zoeken Cellulitis kreeg de overhand Ze had extreme over beharing En miste hier en daar een tand Haar oogleden waren gezakt En ze had al drie onderkinnen Haar haren leken wel van stro Daar viel niets mee te…