Alle inzendingen over teug

Alles probeert men te verklaren Maar de verklaringen doen pijn Want de woorden uit jouw mond Kunnen nooit meer zo puur en eerlijk zijn Misschien moet ik het proberen Maar het lot staat mij in de weg Heer, laat mij proeven Het is dichtbij en o zo ver weg En de paden die ik ga bewonderen, omarmen Met volle teugen ga beleven Brengen mij liefde…

In mijn hart heb ik besloten, dat ik jou het best laat gaan Met volle teugen nog genoten, en weggeslikt die dikke traan Aan de buitenkant heel kalmpjes maar met chaos in mijn brein Heeft mijn kop mijn hart verteld dat het zo misschien moest zijn Voor mijn lijf heb ik besloten het duurde nu écht lang genoeg Wat voor…

duisternis en werd vervangen door licht totaal onverwacht kwam het in mijn hoofd schijnen een lichtstraal gericht op het proces, het proces der aanvaarding neem ik aan alles blijft hetzelfde doch bekijk ik het door andere ogen na een lange tijd van zwart en donker kwam de kleur weer terug traag maar zeker ik drink nu met volle teugen…

De lengte van je schijn kan nooit lang genoeg zijn, maar wacht; ik steek je aan, kort zo je bestaan maar geniet met volle teugen van je geflikker je warmte en je kunst om schaduwen te toveren op de wanden!…

bomen fluisteren bos het knagend nerven van het blad door mieren op hun jagend pad zet de zomer neer op mos de bosrand loopt de hei voorbij donkere akkers ploegen voren met balen hooi en resten koren verstrooid zijn daken van de boerderij die zomer heb ik in mijn hand haar geur gegrift in mijn geheugen genieten deden we met volle teugen…

Zondagochtend lente bries De rand van de luifel klapt om Binnen is er een kaartspel gaande Met Frans en Geert en Jo Oude Frenk tapt het bier tegen een deuntje De meidoorn bloeit De magnolia is al op retour De appel wacht nog op Volle teugen zon Wat is er beter dan Op zo’n dag Achterin het café Op een schaakbord Een zet te doen…

de zon de warmtebron van leven de huilende vragen van het kind meegedragen door de wind tot aan de einder de rood gouden gloed ‘t water stroomt de avond zingt tussen onze vingers de veder in onze hand de vlammende mantels van papavers wij willen niet wegkwijnen in verdriet maar de wet van leven leven met volle teugen…

dat ook Het tintelen van het lijf Dat fris opgewekt wordt Uit zijn winterslaap Dat de zang van vogels Blijft weerkaatsen Tegen de wanden In het hoofd Dat fluit Een overweldigende Energie maakt zich los Vanuit mijn onderlijf Het wil naar buiten Kolkt door mijn buik Wil vrij zijn Het lichaam danst Ademt uit en in In volle teugen…

Het is de drank van smert en, hij die zijne teugen kloekmoediglijk geniet, hij drinkt onsterflijkheid. Geen een die Jesus ging gevolgzaam op de schreden, of hij dronk deze drank, die eeuwig leven doet.…

Soms zijn er van die dagen Dat iedereen je ziet Aandacht van zoveel manschoon Waarvan je intens geniet Ik gooi mijn haren achterover Tover een onweerstaanbare lach Beweeg sensueel over de dansvloer En wilde dat jij het even zag Ik geniet met volle teugen Het geeft me een goed gevoel Maar het maakt me niet gelukkig Snap je wat ik bedoel…

pracht en praal Zacht verspreidend een aangename geur is zij de schoonste van allemaal Maar als haar schoonheid begint te tanen zij langzaamaan verdort Is zij niet meer de schoonste van haar soort Zo is het ook met ons leven het gaat zo snel aan ons voorbij We hebben tijd gekregen maar ook ons einde is straks nabij Geniet dus met volle teugen…

Ogen dicht oren open spreken wat je denkt met volle teugen genieten van geïnhaleerde nicotine.…

Verscheurde lakens voor gordijnen Jarenlang dezelfde broek Truien, versleten en met gaten Een kamerplant staat dood in de hoek Droge spaghetti met wat tomaat Koffie van vooroorlogs fabricaat Elke ochtend oud geroosterd brood Voor de afbetaling van je 16 meter lange boot Met zeilen, wind gebold Vaar je over 't IJsselmeer En geniet met volle teugen…

steken duizend vaderhanden uit een stukgebroken hart ze grijpen, maar de smart van losgeraakte schakels sterft in eindeloos verdriet) hij is er en hij is er niet hij woont waar jij je woorden laat: op elke snipper schrijversgrief glanst de gouden regen de bodem van het glas fungeert slechts als een lens als jij -in tegenlicht- je teugen…

Een waterpartij van vreugde Een fontein van liefde Een fontein die klatert van geluk Een liefdesfontein Vol van plezier en geluk Een genot om van te "drinken" Tot je te nemen Genieten met volle teugen Een fontein die zijn stralen omhoog laat gaan Hoger en hoger voor jou Een liefdesfontein Die sterker wordt naarmate de tijd verstrijkt…

de bode van het slagveld klom over heuvelruggen met een mondvol zege hij holt naar de overkant waar een leger wacht maar zijn adem weigert opgejaagd tot korte teugen ribben veren woest omhoog bloed haast zich door een holle pomp aangezwengeld door zichzelf hij wil leunen aan de toog een sponzige boom die zich wijd en vol vertakt…

Op je geboorte kaartje staat geschreven Nog bijna niets, zo klein Maar toch zo groots en fijn Wat jij voor ons betekent Daar sta je nu te pronken 18 lentes jong Bijna klaar om uit te vliegen Maar wacht nog even met die sprong Geniet met volle teugen Van een mooie jeugd Dat is wat wij je willen geven En dat doet ons enorme deugd…

Altijd op zoek naar het onbereikbare heimwee naar juist die dingen waarvan je weet dat ze nooit meer terugkomen dus geniet nú van dat wat je hebt met volle teugen van het bereikbare al zijn het nooit de gouden ringen die je om je vingers zult dragen het zijn sterke schouders die de weelde kunnen dragen, maar emotie is gewichtsloos…

Je zuigt je nu volmaakte mondje rond de volle borst en kreunt zachtjes van zalige zaligheid teug je het volle leven in stemmen en geluiden ongedempt door die maandenlange wand van vlees klanken in je welgevormde oortjes Als je je diepblauwe oogjes openspert onschuldig zie je zou je kunnen zien waar het Licht vandaan komt: een meerkoppig…

Het beeld is levensecht en ik geniet met volle teugen. Ik ben er heel tevreden mee en voel me altijd lekker. Gelukkig heb ik geen tv: ik hoef geen slaapverwekker. Hoe mooi! Ik zie een lieve vrouw, die overvloeit van charme. M'n schat, ik ben kapot van jou: Laat mij je nu omarmen!…

als je bij me bent valt mijn masker af geniet ik met volle teugen van het samenzijn je blik doet me smelten aangetrokken als een magneet opent mijn hart waar ik je met open armen ontvang wanneer lippen elkaar raken komt er een energie vrij die als een vuurbal explodeert in de verstrengeling van onze lichamen uren later kijk ik je…

Weidse stromen nemen met volle teugen vrij baan slechts in genadevol glinsteren wijken de smalste vlakken ruim op de drempel van branding ruist milde adem schuim tot zandig zout ergens achterblijft smeden licht en water verbond alsof zwaarte wegdrijft het land nooit bestond ginds, in het hier…

Geniet met volle teugen van de zon. Een nieuwe lente een nieuwe kans!…

Innig vertrouwd met steeds hetzelfde elkaar, daarvan met almaar minder volle teugen genietend, steeds meer mondjesmaat, maar toch, daarvan toch mooi nog altijd steeds genietend - geef ons maar zonnebloemen, weken lang maar zonnebloemen links en rechts, met hier en daar een korenveld, of maïs desnoods, met hier en daar een wei, een stukje bos…

Bij de kom in het gras is de merel komen drinken vier lange teugen voor hij weer vloog - wat leeft, leeft van schrik en beven. Ik ken iemand; hij ligt in zijn groene graf, het is nog vers. Hij zwijgt daar als de schuwe vogel die hij altijd was. Ook ik ben nog nooit zo stil geweest. Er is beangstigend weinig te vrezen.…

daar zat hij dan verblijd in een koele rotanstoel nam tevreden teugen van een goede Franse wijn te midden van Cohiba-wolken zo moest het leven zijn hij tapte met zijn voet het ritme van bravoure en jongensmoed dat hem terugbracht in gedachten bij de lieve wijze mannen die hem zeker maakten en zag zijn pa en opa weer in een roes zo…

sirocco de stoffige hitte liet dorsten naar verkoelende dromen en slaapdronken hongeren naar verwaterd groen ~~~~~~~ nu ademt het weer dauwmomenten blije lucht blaast door de bladeren van pas geboren bloemen rood sprankelt fris door aardekleuren heen verleidt oogwenkend het opgeluchte buiten en ik drink de aanblik met volle teugen…

Opgezweept door de muziek dans ik op de tonen van de ochtend adem met volle teugen de nummers van de TOP2000 verrassen sommige stukken mij die me nog niet eerder ter oren waren gekomen, zing ik anderen luidkeels mee verbroederen de klanken groot en klein tot een muzieklievendvolk die dagen omdraaien met de nacht om extra van hun favoriet…

uit huldebetoon uw vlees laten kraaien uw laatste ademtocht geleid Nu zwijgen de lippen Stilte heerst straks ook als uw onderkaak -als was het in een verlaat afgrijzen voor de aanschijn des doods- door spieren niet langer gesteund ongewild neerwaarts zal zwaaien maar een schreeuw zonder geluid moet blijven omdat de mogelijkheid een teug…

Innig vertrouwd met steeds hetzelfde elkaar, daarvan met almaar minder volle teugen genietend, steeds meer mondjesmaat, maar toch daarvan toch mooi nog altijd steeds genietend - geef ons maar zonnebloemen, weken lang maar zonnebloemen links en rechts, met hier en daar een wei, een stukje bos desnoods, desnoods een korenveld en zonnebloemen,…