Alle inzendingen over vuil

De oud-huishoudster van De Nijs en Meuldijk Komt met háár versie van de scheidingssoap Hiermee gaat Meuldijk dan weer op de loop: Ze geeft van ergernis aan zulk geheul blijk Wie weet in wier woord nu de waarheid schuilt En wie wier nest hier eigenlijk bevuilt…

Paleis Soestdijk was jaren het toneel van achterklap en echtelijke twisten, waarvan wij slechts een klein gedeelte wisten. Het stond in een geheim rapport van Beel. En wat onthult Fasseur na vijftig jaar? Wat iedereen al dacht, is ook ècht waar.…

De stad raakt straks de afvalbergen kwijt Een nieuwe CAO is afgesloten De boel wordt morgen keurig schoon gespoten En dat werd zoetjesaan de hoogste tijd Want bij Rouvoet en bij Pechtold moet u weten Hebben er ratten in de vuilniszak gezeten. ------ Voor een artikel in het nieuwe tijdschrift Binnenhof werden de vuilniszakkenvan…

In de mand vol vuile was kreukt haar hart bij de herinnering aan wat ooit was. In de stroom van een orkaan meegesleurd door dagen is het haar liefde die nog stroomt Bij het dichten van haar dijk vindt ze midden in de nacht de rust in een wasmand vol gedichten.…

het hangt er buiten omdat het binnen nog steeds te smerig weer is [senryu]…

Ik word opnieuw Gebroken in de vuile ruiten Die de pijn doen bloeden door driftige woedebuien. De vloer is doordrenkt In pijn, wanneer ik in Gedachten terug tegen Oude demonen vecht. Muren zijn nog vochtig Van al de vretende tranen, Opgeslorpt door kleine ogen, Hard ontstaan en handgeslagen.…

Geen werk, ga stelen, niets te doen, ga uit verveling de boel vernielen. Geen cent te makken, kan jou het schelen, ga de eurootjes van oude dametjes stelen. Wat nou mentaliteit, die heb je nooit gehad, dus ben je die ook niet kwijt. Want om aan jouw behoefte te voldoen, jat je gewoon andermans poen.…

gekromde levens kamers ontvluchten een verbeten geur herinneringen spreiden schrijven volle muren krijten angst door onzichtbare kreten de vloer is doordrenkt muren zijn vochtig woede buit driftig de bloedende pijn tranen vreten demonen vechten verwonden opnieuw door zinnen geschreeuwd hard slaan de handen in kleine ogen door vuile…

‘Vuile kutmarokkaan’ bijt zij van zich af Spijt heeft ze onmiddellijk daarna - niet van de term Wel dat zij zich verlaagde tot zijn niveau ‘Vuile rothoer’ noemde hij haar smalend, voor de tigste keer in het voorbijgaan. Wat bezielt zo’n joch? Wat is er mis met mij? denkt ze.…

Ronde van Frankrijk - een priester bidt rozenkrans met veloketting…

het vuile smeltwater likt langs de ruiten vol heimwee zie ‘k een maagdelijk zicht verdwijnen…

Hij wast het vuil van overschreden voeten, droogt ze met zorg zoals geen ander doet Heb ik ooit iemands voeten zo gewassen buiten mijn eigen kinderen om? hoe vaak nam ik de vuilheid van de ander zodat hij zonder vuil weer verder kon?…

Een onderzoek ging aanpak vergelijken Men vond een voor de hand liggend patroon Heel simpel: vuil trekt vuil en schoon blijft schoon…

voorstelling van vuil op de kop van kinderen hoe erf je schuld…

Olieboortorens van Shell zijn een tikkende tijdbom en vuil spel.…

Maak aan je smart geen woord vuil.…

Ze speelde vuil spel met pokeren en kaarten tussen... zijn lakens…

Afwas die in Geen maanden Gedaan is, Vuil verspreid Over alles dat Keuken heet En wat op het Aanrecht staat Bedekt met Vet en vuil - Hier is uitbundig Geleefd, en Werden grenzen Overschreden - Maar Jij kijkt Toe, in vrede, In liefde, omarmt De mens die in Zijn eigen huis De weg is Kwijt geraakt…

Ik hoef niet zwervend door andermans vuil te gaan; mijn geluk ligt thuis.…

Ek wil nie meer verder leef, ná al die vuil wat aan my kleef.…

Wat was ik vuil! Ik voelde mij genomen. M'n badkuip liet ik vol met water stromen. M'n bed zat vol met zand tot aan de rand. De dader werd vandaag gesignaleerd. Hij was platzak en openbaar bezopen. Hij lalde, toen-ie werd gearresteerd. De man was dronken bij me ingeslopen. Hij wou me helpen, maar het ging verkeerd.…

Des werelds vuil is uitgestort op alle schepselen; het wordt gespild, gesprenkeld rijkelijk op hoog en laag gelijkelijk en de geringste is besmeurd; de onverzorgde weduwvrouw, die van haar pover weefgetouw amper een karig dagloon beurt, zij word gehekeld en verscheurd en des bemorsens waard gekeurd. Wie is gerecht en kan bestaan?…

ze hebben tenen tenen, om u tegen te zeggen stengels van tenen lianen zelfs om verstrikt in te raken verschrikt van te worden hoezo, hoewaar, daar zo vergeet de rest maar denk aan jezelf neem ikke eerst de norm, de wet is gewijzigd hier heerst de ander nieuwe benen nog langere tenen vergeet wat je weet onthou niet wie je bent maar…

Ik laat er gras over groeien over m’n gele tapijt Ik laat m’n huis versloffen 'op hopen' stoffen In hoeken en gaten kasten, keuken en laden In kamers en hokken zelfs in bekers en mokken .......................................... Ik laat er geen gras over groeien want in de gang staat een paard en dat paard, dat werkpaard dat…

zo zat Mijn geduld raakt op, als straks het vuil zich weer opstapelt Dus help mij, help de Jordaan en help dus vooral uzelf, onszelf Mag ik uw geweten laten weten, dat vooral uw Jordaan dat verdient…

Geweld is tegenwoordig in de mode; Dus draait een terrorist zijn hand niet om Voor het bedenken van een vuile bom Om daarmee vele vijanden te doden. Met heimwee denk ik terug aan vroeger jaren Toen er nog enkel schone bommen waren.…

Als blikken konden doden dan zat ik hier niet meer je blik die wordt steeds koeler ik zie dat meer en meer. Waar ik eerst slechts liefde zag zie ik nu slechts nog haat zoals het als het over raakt het meest van tijd dan gaat. Maar van mij kan je zo kijken tot je er scheel van ziet mij kan het niet schelen want blikken doden niet.…

Het meisje staat als het centrum van een grote stad tussen het opwaaiend vuil Park in de avond slaapt de roes uit van een orgiastische familiedag De wind leidt de patatbakjes naar de vrouw met de dode ogen Roekeloos nestelt de mayonaise zich in het lange golvende haar Mussen strijken op haar neer zodat ze zich tegoed kunnen doen aan wat…

en elke ochtend ontwaar ik haar in de sluimer van een steeg daar verzucht zij in armoedigheid hoe zij neerwaarts zeeg "och moedertje moedertje", fluister ik "zo naakt op vuile voeten geef deze strijd toch op om uw lief Heertje te begroeten." dan glinsteren haar ogen richt zij zich moeizaam op haar gekrijs verscheurt de stilte…

voelde het trekken van de zee in grijsgroene golven zag het trotse schuim breken op het graniet van de rots in de luwten als dank van de wereld het drijfhout en vuil de restanten van leven en geven voortijdig al afgeschreven ook wij spoelen aan in een maatschappij die alleen de besten leert staan ik voel het trekken van…