Wij waren vrienden in een ver verleden van nachtfilms, zangersfeesten, parken, dromen. Wij waren minnaars op de hoge treden van lustpaleizen tussen bonte bomen. De maan bescheen de vijvers van Granada, de zon bescheen de zuilen van ons Thebe. Je arm was broedplaats voor de vogels van Messina, mijn dieren trokken jou per winterslede. In welk…

even verdop, aan een rivier misschien, of midden in de bossen zou het nog wel rustig zijn, dacht je, en je bent vertrokken. waarschijnlijk met de eerste trein die eruitzag als een dier zonder behoefte aan skelet. wel leek het sprekende op haar maar spreken kon het niet, en ook geen kleren dragen, laat staan een koffer laten staan op een vergeten…

Veertien was ik, onder de kerstboom. Hij zeven en zeventig. De kamer rook naar mandarijnen toen hij, ver weg, in de bergen, ging wandelen voor de laatste keer zonder overjas. Ik kende hem niet. Het was erg koud het sneeuwde zachtjes en de weg lag vrolijk in het verschiet. Hij stapte stram voorwaarts zijn vaag-rode stropdas om zijn hals…

Als die mij nogal lief zijn - vrouw, bomen, vrienden - van mij heen zijn wil ik een snaterende grijsaard worden, wonend op het Maliebaan-station en in de zon. Gekleed in conducteurscostuum van Engels laken een goede indruk voor de spiegel maken, en zachtjes krijsen op het zoveelste…

Na tweeëntwintig jaren in dit leven maak ik het testament op van mijn jeugd. Niet dat ik geld of goed heb weg te geven, voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd. Maar ik heb nog wel wat mooie idealen, goed van snit, hoewel ze uit de mode zijn. Wie ze hebben wil, die mag ze komen halen, vooral jonge mensen vinden ze nog fijn. Aan mijn broertje…

Wij zaten samen, zwijgend, bij het vuur; mijn lieve vader en ik. Bij elk klokgetik kwam zijn stervensuur nader en nader. Hij was rustig en goed; lijk de moeder die haar kindje heeft gedekt tot de kin, en die heengaat op lichte voet, stil en verblijd. Zo wist hij zijn denken en daden bedolven onder Gods warme barmhartigheid. Hij stond…

De leegte is een gat vol licht is herinnering aan het huis vóór het brandde, vóór de sloop. De vreemdeling ziet niets: bijv. een leeg parkeerterrein. De straatbewoner ziet de leegte boordevol licht dat niet alle mystiek en droefenis verijdelt maar een beeld oproept: een huis.…

Soms moet je jezelf naar de waterkant begeleiden. Tijd voor een stevig gesprek. Laten we een uitroepteken plaatsen, een puntkomma schrijven maar geen punt zetten want die doet de deur dicht. Laten we ons naar de loopplank begeven. Jij gaat aan boord terwijl ik mijn zakdoek pak of net andersom. Spijt moet een optie zijn, onvermijdelijkheid…

Je leek een Florentijnse doodspage met je sluike, halflange haar, je matte, sombere gelaat, je engsluitende zwarte tuniek zelfs je ogen schenen git. Je zong met een metalen alt. Ik kon mijn ogen niet van je afhouden en jij keek telkens terug tot ik bloosde. Na het concert bleek je een banale Engelse jongen van een jaar of zeventien met…

Nooit ben ik meer in mijn gedachten groot, steeds zeldner denk ik dat mijn werklijk wezen zich tonen zal en durven te genezen van de steeds naderende duidelijker dood. Vandaag zag ik de hemel door het weemlend lover verbleken tot een doodlijk zuivere helderheid. Ik heb mezelf nog van geen ding bevrijd en er is haast geen tijd meer voor mij over…

Wees niet boos mijn lief Als ik straks ga ben je nog In mij Kwijnt het beeld van je bleek Gelaat in schaduwen Van tederheid Wees niet boos mijn lief Omdraaien en zwaaien Zal ik niet Als ik straks van je ga, beetje…

Als ik er niet meer ben deel me dan uit als brood onder de levenden en weet... tussen de klaproos en de korenbloem stond ik te wuiven als graan gedenk mij wanneer de halmen rijpen of als de leeuwerik ten hoogsten hemel stijgt aanhoor de elegie van pijnboom en plataan denk hoe ik was genegen het zachte oeverlis onthou de vuurdoorn…

Het wordt erg stil om mij. Alles rond me begint te lopen op kussens. De zon, de bomen, de bloemen staan gordijnen te kopen. De muziek rijdt al in flessen voorbij. Het duurt niet lang meer met mij. ----------------- De Gids (1958)…

Prijs je gelukkig als je dochter thuis komt slapen de nacht voor zij gaat trouwen in de kamer van haar jeugd Bereid een goede lichte maaltijd pasta met kaas en paddestoelen gedroogde tomaat en sla glaasje wijn erbij goed voor de slaap Zet het schaakbord op tafel en verlies na jaren een korte partij Verjaag de muggen uit haar kamer…

Wetend van afscheid fiets ik met mijn oude lief door de polder. Ik heb hem geleerd dat het Hollandse landschap mooi is. Ik laat hem dus niet met lege handen achter. Hij zal zijn vrienden kunnen vertellen dat hij op vrijdag de zoveelste de enige allochtoon in het bos was en op een zondag in mei de enige bruine man op de fiets in de Hollandse…

de trein naar het hiernamaals is vertrokken en neemt de laatste van zijn vrienden mee voor hem was er geen plaats in de coupé de wind speelt met zijn grijs geworden lokken in tranen blijft hij achter op ‘t perron er rest niet meer dan een vertwijfeld staren naar hen die aan ’t loket gelukkig waren hij wuift nog zinloos naar de horizon de…

In de herhaling van klankloze dagen de woorden verwezen verweesd blijft slechts het haperen van de stem echo's van verwarring erosie van het zwijgen. Pogend je afwezigheid te bezweren zal ik vergeten klanken op het spoor komen verlaten woorden opnemen met mijn mond ze helen met mijn hand voor hun kleine gestalten een pleegouder…

Zoals een vrouw, die overloopt van melk en liefde, haar linkerhand naar een kussen brengt, in die gedachte wil ik afscheid nemen. overschouwend, nog één enkele keer, uitsluitend zachte gewassen. niet het lichaam, de asse. ---------------------------- uit: 'Tirade', 419, 2007.…

Ik heb vannacht met u gewandeld in de dove lanen van de slaap, en nu het morgen is geworden is er niets veranderd, dan dat die twee, die in den nacht tesaam volkomen bij elkander waren, mij weer alleen gelaten hebben in den morgen, en samen verder zijn gegaan.…

Zo kwijt als dood mag je niet gaan. Hoe ruim ik op, als ik niet eens kan bellen, vragen of je onze foto nog wel wil? Dan blijft het eeuwig stil in huis en ben je niet eens weg, maar dood. Nee, als ik je verlies, dan hoop ik dat ik op mijn zakken sla, een poosje zoek en dan ineens bedenk dat jij allang gevonden bent door wie je liever…