Elk voorjaar diezelfde twee eksters in de tuin je zou je afvragen: wat doen ze daar? Waarom in deze tuin? Zijn het de wolken die loom en zwaar boven de grond hangen het gras nog jong en sappig van net gevallen regen de zon die kortelings vrij spel had met schaduwen van bomen, hagen? Of ben jij het met de krant op de keukentafel ik…

Ik lig vaak onbetoverd in de warme Nachten, als voor de tweede maal weer kind, Met losse benen en met losse armen, Nu ik u niet meer te omhelzen vind. De maan draait langzaam aan de open hemel Gelijk een gouden scheepje over zee; De sterren in hun eeuwenoud gewemel Drijven als kleine waterlelies mee. Dan vliegt gij soms door 't open venster…

Er is een stad onder de stad. Ik en mijn schaduw. Eens voer ik op een lek geslagen boot, dook onder, vond een poort. Daar zat een nimf met rode haren. Ze zei: Waar bleef je toch? Ik heb zo lang op je gewacht. We ijlden koortsige nachten weg, dronken de roes tot braaksel, dobberden in het neon van de stad. Dagen helder als vloeibaar ijs…

Wij zijn te hoop gegooid wij liggen bleek en bloot en onmiskenbaar dood langs smalle, stille wegen. Van wortels afgesneden, het loof dat leven was en stem van wind en regen is op de akkers stom gebleven. Wij zijn gerooid en afgelegd en nagekeken op gebreken. De grond die onze moeder was is dood gewicht gebleken. Wij liggen op een bietenvaalt…

een bankje op een lommerrijke laan als rustplaats bij het zomerse flaneren bevolkt door oude dames, dito heren die 's avonds stemmig naar de schouwburg gaan vergeten is hun jachtig bestaan de drang naar altijd meer en het presteren het spreekwoord klopt: de tijd zal het ons leren de rust staat bij de grijsaard bovenaan Den Haag hoeft…

twee kipfilets een blik goulash en een laptop dat is 1739 euro ----------------------------------- uit: Daar schrik je toch van, 2008…

Ik ben voornamelijk van geen belang. Ik ben een zachte wang, en ik ben mijn eigen lippen. Meestal zonder gezang, uitblinkend in knorgeluiden voor enk'le fijne luiden die mij ter harte gaan. Ik ben meer kuiken dan haan. En: ik ben mijn eigen lippen, waarmee ik uit eigenbelang…

En door de dag als met geheime schatten Gaan bloemverkopers in het wit gehuld, Met al de bloemen, opgerold in matten, Waarvan het Hooglied geurt en is vervuld. Soms draagt er een al Sarons rode rozen, Hoog op zijn schouders in een rieten mat; De open weerschijn doet de mensen blozen Die hem geheven kruisen op zijn pad. Dan denk ik aan het…

vader plukt met onvaste hand de gans van het landschap rammelt er wat mee in de lucht klopt er een rede uit klemt en sluit: Is het de werkbak waar de olieman naast staat te slapen blijft al het drijfwerk of wordt het ooit weer eoliet *) was kort het antwoord op je juiste gestelde vragen blijft lang mijn uitleg als je zijn handen niet meer…

Als straks de wereld dichtgeschreven is, de plooien gladgestreken, al de monden volgestort met zand, waar zal hij schreeuwen? Waar scheurt de naad en ettert de wonde? Mens, vleesgeworden ladder in gods panty, vergeet de lange nacht niet die wij zijn. ----------------------------------------- Uit: 'Voor de stad en de wereld', 2006.…

Op zekere dag zag je een groenteboer, Een wondermooie Maniak, hij was gewoon Om alle vrouwen in zijn zaak een loer Te draaien: hij verkocht ze groente, schoon Van buiten, maar van binnen enkel schimmel. O, niet alleen die vrouwen gaf hij dat Maar ook de doetjes en de boerenpummels, Kortom, aan wie hij maar een hekel had. Je lachte. Hij bemerkte…

Zee, het zeer wijde gevoel van te klein, bijna overbodig ouder wordende billen waarin nog iets trilt en schommelt lopend naar de rommel die hij heeft gevonden: wier, dooie vis, slijm. Bukt, tot waar het wit wordt tilt de wind haar jurk op: zacht vlees. Kijk naar de zee. -------------------------------------------------…

Een dag duurde eeuwen. Verveling stond chic. En het gebaar dat je maakte om te geeuwen werd gerecenseerd op zijn ornamentiek. Ook machteloosheid moest zich beperken tot een elegant in onmacht vallen op karpetten waarbij je vooral op de positie van de pink hoorde te letten. Niets gebeurde. Werken kwam neer op zich op het voorhoofd betten…

Elkaar dan niet te kennen, ineens. Of al heel lang: altijd. Niet, het gaat hier om niet. Sommigen zeggen dat dat, precies dat, het essentiële moment is, het moment ‘niet’, dat het daar om gaat. Maar dat is wat sommigen doen: praten, altijd maar praten. Muziek in een lift. Hadden ze gelijk, ze zouden zwijgen. ----------------------…

Vogel wipt. Tak kraakt. Lucht betrekt. Bijna niets om naar te kijken en juist dat bekijk ik. ------------------------------------- uit: 'Het museum van de zomer', 1974.…

Ik rijd naar huis in de bellende leegte Van de laatste tram. Het wordt mijn tijd. Verlaten straten komen samen, gaan uiteen Op steeds dezelfde, stroevende punten. Ik zit in mijn ijzer, lees de haltes, steeds Dezelfde, door het raam dat wie weerkaatst. Ik zoen de koude naam op de achterkant Van mijn adres, verscheur de enige brief.…

Nog voel ik soms uw borst tegen mij aan, Uw knieën aan mijn knieën, schoot aan schoot; Een vlinder die zijn vleugels samensloot, Kan met zichzelf niet nauwer samengaan. En als wij na de eenheid der voltooiing De leden lieten zinken uit elkaar, Dan was er niets van scheiding in 't gebaar, Dan was 't als van een vlinder de ontplooiing.…

Iemand legde een steen op haar hoofd, maar ze wou dat het een hoed was. Ze droeg hem als een hoge hoed. Zulke hoeden zijn zwaar, ze verplichten. De steen droeg in zich de tijd die haar hals sterkte en rechtte en haar wekte: ze droeg een steen. Het gelukkig moment de steen te ervaren als een bot van de aarde, voornamer…

Don Quijote wenkt een windmolen, hij daagt hem uit in de strijd perk en paal te stellen aan de lichtende zee, d.i. het schuim en de schade aan zijn schaduw. Hij voelt hoe dit schiereiland zich langzaam losmaakt van het vasteland dat knarsetandt. Het laat zijn kathedralen jankend wegzinken. En Sancho houdt zijn christelijke adem in.…

Je leest een heel dik boek Je bent er door geboeid En liever daarmee dan met mij Is 't dat je je bemoeit 'k Schrijf achteraf dit op Ik schrijf wat op papier En liever dan de fantasie Had ik jou levend hier ----------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1958.…