vrijheid
gedicht
4.2 met 65 stemmen
13.795 een vliegtuig cirkelt letters in de lucht,
de vlaggen klappen van plezier, hoog in hun masten.
het volk dat lang boog onder oorlogslasten,
viert dat de vijand vijf jaar later is gevlucht.
dan dwalen mijn gedachten naar Irak..
na de dictator, die zijn volk lang heeft geknecht,
nu vrijheid – maar daar is ook alles mee gezegd –
en toekomst met…
Begrippen begrepen
gedicht
2.7 met 208 stemmen
51.339 gedachten ontvouwen wegen
naar de kern van mijn bestaan
rangschikken letterschrift tot
evenbeeld van mijn gevoel
en jij leest onuitgesproken taal
kruipt met jouw ogen in mijn ogen
ordent mij tot woorden, begrippen
begrippen tot begrepen taal…
MARIE-JEANNE 1
gedicht
2.5 met 205 stemmen
40.663 Wéér in 2a te zitten was wel fijn
als ik rechts achterom keek naar dat liefje,
Maar zij keek steeds terug zo van wat blief je,
of helemaal niet. Wel de harde lijn.
Met Sinterklaas gaf ik mijn hartendiefje
een hart van suikergoed en marsepein.
Zij deed de stille gever hartenpijn,
want gaf hem via Joan het volgend briefje.
Daar stond…
Vera’s glimlach
gedicht
4.1 met 174 stemmen
50.091 Het mutsje is wat scheefgezakt
maar siert haar smalle hoofdje rood
kan slechts gedeeltelijk verhullen
dat er geen haren onder krullen
het onbedekte schemert bloot
De chemo liet de lokken vallen
blond dwarrelden ze op de grond
en in het duister van de nacht
bidt hoopvol kleine Vera zacht
Lieve God, maak me gezond.
Een bont geschminkte…
Op weg
gedicht
4.3 met 69 stemmen
12.261 Zelfs de zon komt niet tevoorschijn
door de dikke zwarte lucht.
Telkens weer om water vragen,
iedereen is op de vlucht.
ik heb blaren op mijn voeten,
want we lopen al zo lang.
als ik jou maar stevig vasthoud
ben ik helemaal niet bang!
Hoever gaan we nog vanavond –
ik zie hier alleen maar puin.
Zal ons huis er thuis nog staan –
en de…
Tot de slaap
gedicht
2.9 met 91 stemmen
32.771 Zo kom tot rust. Vertrouw u aan de nacht,
te slapen gaat nu alles op de aarde -
en geef verloren wat uw hart bezwaarde,
langs verre stromen wordt het thuis gebracht.
Zo kom tot rust - en hoor naar het gestadig
ruisen des levens. Al wat is geschapen
doorwoont het, aan zijn hartslag moogt gij slapen:
Ook in u zelve arbeidt het genadig.…
Lentedag
gedicht
3.1 met 21 stemmen
12.164 Zie, zo'n lentedag
blijft altijd langer talmen
waar er water is.
----------------------------------------------------------------------------
uit 'Haiku - Een jonge maan' (1974) van Issa (1763-1827)…
de eenentwintigste dag
gedicht
4.3 met 68 stemmen
10.128 De kranten vertellen:
de oorlog is over -
en hoe het gelukt is,
dat wij zijn bevrijd.
maar hier is geen water
en niets meer te eten
geroofd of gestolen
zo zijn we bevrijd.
ik bedel om drinken
bij vreemde soldaten
geweer in de aanslag
want wij zijn bevrijd,
verminkt en vernietigd.
Hoe lang zal het duren
voordat onze wonden
geheeld…
Nooit
gedicht
3.3 met 17 stemmen
5.750 Nooit schreef ik je een brief. Je was zo dicht
dat ik je elke dag kon zien. Jouw verte
was anders dan de mijne. Maar het viel ons licht
daar over heen te praten. De toekomst was zo lang
dat over vroeger spreken nog wel kon. We deden
dus gewoon. Maar waren beiden bang
dat alles toch weer fout ging. Deze nacht
leg ik voorzichtig bloemen op…
de veertiende dag
gedicht
4.4 met 57 stemmen
9.254 alles is als steeds tevoren
vrijdag, op de Nassermarkt
totdat die raket ontploft
zestig levens gaan verloren.
acht divisies om de stad
met daarbij nog moordcommandos
zicht beperkt door blinde haat
doden ieder op hun pad.
woestijnratten in de val
zandstorm tegen rookgordijn
wie wordt baas in de woestijn
doden - wie kent hun getal?
wie…
ONTMOETING
gedicht
3.1 met 40 stemmen
15.399 Soms is men zo oud dat men zijn bezit
niet meer bezit
verhuizers komen met vervoermiddelen
nemen de stoel de tafel de tuinpaden
het kinderportret het album met namen
de vogel en de kat
men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt
vergeefs mede wat men denkt
van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen
het gratis glas van het…
Matthias kijkt
gedicht
2.3 met 59 stemmen
21.196 Matthias brengt zijn blijheid naar het raam,
want daar, zegt hij, zijn kleuren in de kijk.
Hij geeft de dingen buiten vast een naam
in onbesproken taal, en voelt zich rijk.
Matthias knoopt de eindjes van de straat
nog onomwonden samen tot een ding.
Hij spreekt zijn blikveld uit: Kijk, aan elkaar
de kleuren achterna en daar een tingeling!…
de zevende dag
gedicht
4.2 met 85 stemmen
9.914 Bagdad brandt en blijft maar branden,
vreemde namen op mijn tong
Basra, Najaf, Karbala,
angstzweet parelt in mijn handen.
hoger kolkt de brandhaardhaat
doorvechtend in adempauzes
terwijl moeders van soldaten
bidden dat het overgaat.
Bagdad brandt en blijft maar branden,
bijna met de grond gelijk
Kirkuk, Mosul, Baqubah,
angstzweet sijpelt…
EEN VROUW BEMINNEN
gedicht
3.1 met 213 stemmen
60.152 Een vrouw beminnen is de dood ontkomen,
weggerukt worden uit dit aards bestaan,
als bliksems in elkanders zielen slaan,
tezamen liggen, luisteren en dromen,
meewiegen met de nachtelijke bomen,
elkander kussen en elkander slaan,
elkaar een oogwenk naar het leven staan,
ondergaan en verwonderd bovenkomen.
'Slaap je al?' vraag ik, maar…
ANGST DIE ONS VERNEDERT
gedicht
3.0 met 42 stemmen
23.155 Angst die ons vernedert.
En het gevecht geen lange
heldenzang. Een dierenangst,
sidderend en duizelend,
een redeloos bijten in leven,
hopeloos op de grens van het bestaande.
Wij,
voer
voor de ruimte,
ketting-
reactie,
kralensnoer van de zon,
wij verbeelden ons niets
meer, zien
met onze ogen niets
meer, horen
onverstaanbaar geluid,…
Zwarte lente
gedicht
3.3 met 48 stemmen
22.341 In de zon is de dood begonnen.
Hij heeft het zoete vreten aangevangen.
De warme velden worden donker overronnen.
Wij lopen nu met vrome voeten over naakte wegen
en zijn van zijne majesteit doorzegen.
Ergens is er een onderspit gedolven.
En iedere vrouw is ons genegen
haar bloed te mengen met de zwarte zonnen,
die van de zomen van ons bloed…
buurman's gras
gedicht
4.2 met 61 stemmen
3.923 groen is het gras van buurman's gazon,
groener zijn klimop met slingers.
verslagen kijk ik naar mijn kale beton
o, als ik daar eens aan tippen kon..
maar ik heb alleen groene vingers.…
de rivier
gedicht
3.6 met 83 stemmen
46.533 de veerman bracht me zwijgend naar m'n doel
gene zijde van een ijzig koude stroom
daar wenkte -tussen lelies- een fantoom
ik naderde, gedreven door gevoel
hij vroeg met zachte stem z’n pad te volgen
en leidde mij naar schimmen in het veld
'u wordt verwacht', zo werd me nog verteld
vervolgens werd hij door de mist verzwolgen
de schimmen…
.....in cirkels
gedicht
4.4 met 64 stemmen
6.153 prachtig,
zoals je wegloopt,
zo oppermachtig
met in je kielzog
woede en gelijk.
nadat ‘waarheen…’
mij stamelend ontsnapt
blijft enkel onvermogen.
nu lange monologen
zijn vervlogen
kijken de honden op,
herkennen dit als
simple waste of time.…
Koppig
gedicht
3.0 met 156 stemmen
29.734 - En, wat zien we?
- Een konijn natuurlijk!
- Een konijn, En?
- En? Ik zie een konijn.
- En tegelijkertijd een….?
- Konijn zeg ik toch!
- Eend.
- Eend?
- Oren snavel zie je wel?
- Ik zie alleen een konijn.
- En een eend.
- Een konijn!
- Eend!
- Konijn!
Konijn konijn konijn!
-----------------------------------------
uit het werk van…