inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.321):

Ik was de schikgodin

Ik was de schikgodin van serge en katoen.
Een stiefzus van de tijd. Ik vlocht netten
voor een ziel van vlees en bloed.

Genadig zond het lot mij spoken
voor mijn rokken. Mijn dames
waren schepen. ik sneed zeilen

voor hun mast. Hoe jankte niet
de kast, alsof haar vliezen braken
toen ze gingen. Wie schept,

baart sterven. Ik knipte
navelstrengen door, ik leerde
zonder zakdoek wuiven.

-------------------------------
uit: 'Vergeten licht', 2001.

Schrijver: Erwin Mortier
Inzender: kb, 13 mei 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 2.919

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)