inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.726):

Ook al wacht ik

Ook al wacht ik
allang niet meer op een wonder
en kan ik de telefoon
horen rinkelen zonder
maar aan je te denken, toch
blijven geheimzinnige barricaden
opdoemen uit het niets zodra
mijn geest tracht door te dringen
tot de nachtzijde van je bestaan.
ten teken dat ik nog altijd
niet geleerd heb je te zien
als een uit het oog verloren kennis.

------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.

Schrijver: Hanny Michaelis
Inzender: dk, 12 januari 2015


Geplaatst in de categorie: partner

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.608

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)