inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.002):

Herinnering

Moeder, weet je nog hoe vroeger
Toen ik klein was, wij tezaam
Iedre nacht een liedje, moeder,
Zongen voor het raam?

Moe gespeeld en moe gesprongen,
Zat ik op uw schoot, en dacht,
In mijn nacht-goed kleine jongen,
Aan 't geheim der nacht.

Want als wij dan gingen zingen
't Oude, altijd-eendre lied,
Hoe God alle, alle dingen,
Die wij doen, beziet,

Hoe zijn eeuw'ge, grote wond'ren
Steeds beschermend om ons zijn,
- Nimmer zong je, moeder, zonder 'n
Beven dat refrein -

Dan zag ik de sterren flonk'ren
En de maan door wolken gaan,
d'Oude nacht met wijze, donk're
Ogen voor me staan.

Schrijver: Martinus Nijhoff
Inzender: C.N., 10 december 2017


Geplaatst in de categorie: tijd

4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 5.532

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Joan Rechards , 6 maand geleden
Dit gedicht heb ik op de lagere school geleerd, ik was toen 10 jaar oud én ik ben nú 62 jaar oud
Riek, 3 jaar geleden
Ik ben 81 jaar. Mijn moeder zei dit gedichtje vaak voor mij voor ik ging slapen. In deze nacht klonk dit mooie ontroerende gedichtje mij helemaal in herinnering.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)