Met werk en pek een boot gebreeuwd. Genaderd het land waar niemand landt. De naden werken. Zinken. Geschreeuw. ------------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1996', 1997.…

Bericht gaat dat de stad drastisch veranderde. Toeristen maken gretig gebruik van de nieuwe faciliteiten en flaneren over het stadsplein in avondkledij met op de achtergrond de prachtig gerestaureerde fontein. De beroemde struisvogelboerderijen bleven intact. Er zijn monumenten opgericht waar men, als er tijd is, bloemen legt of uitrust onder…

Een vlugge glimp van witte lingerie onder roetwolk van rokken: zwarte zwanen die, gekoppeld in eenzelfde rêverie, als kanten schuitjes door de vijver varen: kokette weduwen die niet om hun doden blijven treuren - zwart is in de mode. Eén kijkt soms even of haar spiegelbeeld zich onder water net zo erg verveelt. ----------------------------…

vroeger vond ik de herfst een droevig seizoen en liep ik vaak moe en eenzaam door regen of nevel te druilen. En soms was ik weemoedig om ik weet niet wat. maar nu - toch zoveel ouder - midden in een grijze stad geniet ik van het najaar daar - dank zij oliestook - mijn vrouw vaak in bikini door het huis heen deint waar het binnen zomer…

Wekenlang gaat het vallen vanuit almaar kalere kruinen achteloos door. En deze vreemde droefheid: ook bij bomen hoort ze blijkbaar bij de kleine dood want zo kwistig wordt leven zelden rondgestrooid. Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt en knapt. Al die geduldig opgeblonken minuskule houten kistjes met binnenin rantsoen voor onderweg…

Terwijl mijn bange norse vriend in bed zit te rillen in zijn Noorse trui bedenk ik nòg meer liefde en hoe die liefde te beginnen. De buren spelen vals piano maar wel met gevoel. Zó wil ik leven, vals maar met gevoel. De piano houdt op en mijn bange norse vriend begint in slaap te vallen ---------------------------------- uit: 'Men…

Vergeet niet de rivier te gedenken die, in een nabij verleden nog, zo bedachtzaam haar weg door het land volgde. Ogenschijnlijk zonder moeite wrong zij zich in alle mogelijke bochten, gedurig op zoek naar een groter water om daarin te onder tegaan, als vanzelf, maar in haar monding doken eilanden op, steeds meer eilanden, zodat ze ten…

Geef me je jas van bont en teddyberen. Leg je arm om me heen en al je winterkleren. Zoen me tot ik warm word. Zoen me tot ik spin. Trek je eigen huid dan uit, stop mij er onder in. Sus me met je hartslag: wij ons wij ons wij ons. Maak van dit veel te grote bed een heel klein fort van dons. ----------------------------------------- uit…

Dertig seconden voor je hart stilviel Sprak je, dacht je, en waar sterf je nu, Waar zwerft Het onomschrijfbare dat je nu bent? Welke agonie leeft nu stom In je dode tong en lip? Je wil ons horen, Je wil ons zien. Ik neem je bijna koude hand. Als je me voelt, ben ik ijs Tegen het ijs van je eenzaamheid. ------------------------------…

Een lichaam, blind van slaap, Staat in mijn armen op. Ik voel hoe zwaar het gaat. Dodenpop. Ik ben een eeuwigheid te laat. Waar is je hartenklop? De dikke nacht houdt ons bijeen en maakt ons met elkaar compact. ‘Om Godswil laat me niet los, mijn benen zijn geknakt’, fluister je aan mijn borst. Het is of ik de aarde tors. En langzaam…

Wat nu de Saul van Rembrandt betreft, mij ontbreekt het wel eens aan een tulband en iemand die harp of harpsichord voor mij speelt, aan een scepter en een bescheiden gordijn waarmee ik tranen kan drogen. --------------------------------------------------- uit: 'Gedichten en aforismen', dl I, 1980.…

Het kinderjurkje dat al is geweven voor er romaans gedacht werd of gebouwd bestaat. Het slaapt niet ver in een vitrine. Veel nachtblauw heeft de stof bewaard. De mouwen liggen uitgespreid, zodat het nog gedachten kan omhelzen, die in dat leven niet zijn uitgesproken en van dat sterven niet zijn afgeleid. ---------------------------------…

iemand opent het venster iemand houdt de nacht over ons heen als een nieuw tentdoek iemand kent de weg iemand legt mij zijn oude tweedjasje over de schouders iemand zegt honing, iemand zingt honing, iemand proeft iemand gaat met mij de rivier in iemand zoekt tussen de schelpen naar de allerkleinste geopende schelp iemand zoekt naar een…

Gisteravond naar Beckett geweest. Dat gaf te denken.. Als je uren tot aan je oren in een moeilijke materie zit, is een pauze geen luxe. Om kwart voor elf stonden we weer op straat. Tot vier uur doorgezakt en met een taxi naar huis. ------------------------------- uit: 'Totale poëzie', 1981.…

De violette lucht omsluit een jongen die roerloos in het heden hurkt. Af en toe gaat zijn arm omhoog alsof hij zwaait. Naar niemand. Nooit weggeweest, geen schoenen nodig. Hij hurkt bij zonsondergang in een portiek, neergelaten op aarde als een spin aan een draad. Ik zou een requiem willen inzetten. Er zijn nooit uitspraken over hem gedaan…

Zo al deze wegen naar een centrum leiden een mijnenveld van gerechtigheid vinden wij onze route achteruitwaarts. Het blikveld mag breed zijn, de geur zwaar van warm gehouden planten en het geluid dat ons omringt knerpend en schril, nog zullen we verlangen naar een schuilplaats een scheefgezakt monument, een landgoed waar onze klamme handen…

Elk woord is zwanger van een nieuw gedicht. Wanneer je in de verte kijkt druppelen woorden uit jouw ogen. Als je verliefde gedichten wilt nodig mij dan uit in je bronnen. ----------------------- Noachs Kat, 2000.…

Nog geen dag of drie logé geweest of heel mijn heimwee vierde feest. Mijn tante was mijn moeder niet, terwijl ze op haar leek. Mijn vader zag ik nergens meer, mijn oom leek op mijn neef. Ik wist nu niet wie wie nog was en sliep niet meer voor straf. De huiswei bood nog apppels aan de ochtend van vertrek. Ik raapte ze voor thuis en…

Waar het vandaan komt weet ik niet, die pijn als ik naar het licht kijk dat op schaars gebladerte valt. Nog gisteren hoorde ik klanken in de kleinste dingen om me heen. Ze vulden mijn dagen met een bijna ongekend geluk in zomerse taferelen: wandelingen langs water, in parken en overal rozen zelfs slordig in bloei alsof ze er in overdaad stonden…

Later zul je bij me wonen. Later zijn we met z'n beiden. Dat bedenk ik soms, wanneer je giechelt met de an'dre meiden. 't Is voorlopig nog maar beter om de zaak geheim te houden, 'k zal je nog maar niet gaan zeggen dat ik van je ben gaan houden. Later ga ik reizen maken heel alleen, naar verre landen, en daar ga ik mensen redden,…