Het sonnet voor het nieuwe huis Wanneer ik rondloop, op de cirkel, mij voor- stel dat het de navel van de wereld is, het geboortebewijs maar niet het gemis- te verlangen, begin zonder oorzaak, door- gaan waar het begint, omdat alle woorden mij zeggen dat ik terug moet naar beslissen- de gebaren, niet de paring, maar er is ook een andere…

Zij kwam, verschrikt, uitdagend, onverwacht en wankelde mijn armen in en zag mij aan ik zag haar ogen vochtig, donker en verleidend staan in een vermoeid gezicht – zij bleef de ganse nacht en stamelde mij toe dat zij een offer bracht aan mijn verlangen – en brak in tranen uit en lachte schamper, roekeloos en luid – het was een vreemde trieste…

zoals een dier kan kijken in oogopslag in onderzoek naar trouw zoek je me om wat ik ben hou je van me hou je me ----------------------------------------------- uit: 'Te leven in tweevoud van eenvoud', 2002.…

Ach! Hoeveel kopjes trok ik van dit zakje thee? In hoeveel verzen heb ik jouw gezicht bezongen? Ja, hoeveel maal verdween de zon in zee? En hoeveel teer bleef achter in mijn longen? Op hoeveel fietsen reed ik daaglijks naar je toe? En hoeveel smoesjes zijn er in je opgerezen? Zó veel, dat thans statistisch is bewezen: 'De liefde is toch…

We zitten er naakt aan tafel. je ogen verlichten de kamer. Je fosforescerende vlinderhanden verschikken de lucht Als je tegen me praat of slapen op het zwarte kleed. Ik raak ze dagelijks aan. Hun levenslijn weet hoe ik heet. Hun doorzichtige aders verbergen de loop van mijn lot, de vlucht Van ons bloed dat het wit van je wangen verandert in vlekkend…

Liefde is het die mij in beweging zette en mij hier spreken doet. Er is geen terugweg en er is geen brug. De zee spoelt ongelezen door de fles, de zon verdrinkt zich in het avondland. Is deze tocht een vlucht, een woordenloos gevecht om lucht. Het noorden liet ik achter me. De andere hel doe jij mij aan, balorige balling. Leid jij me verder met…

Keer om, keer om mooi meisje keer om! Je danst in je sandalen met voeten die groeten met heupen als schakels gemaakt om te draaien. Ga mee in de velden dan gaan we slapen dan gaan we daar kijken hoe alles gegroeid is of de knoppen al botten de blaadjes al groenen, daar ga ik je zoenen en bij onze deur ligt allerlei fruit klaar rijp…

Huid, peau, skin, Haut je huid ademt in alle talen. Wat doe je me aan? Op winternamiddagen streel ik met voorzichtige vingers je huid, glanzend in de schemering. Onder je huid bonst je hart, brengt mijn hart, fladderend als een vlinder, tot rust. In gulzige liefde verslind ik je met huid en hart ----------------------------------…

De eerste nacht die ze zonder slapen doorbracht in een schuur met hem aan wie ze haar eerste kus onthield onthoudt ze nog na vele nachten waken. Ze bleef daar liggen met haar ogen dicht niet wetend hoe te beginnen met wat door geen van beiden ooit eerde was verricht. Langzaam drong het buitenlicht door het raam naar binnen en met het licht…

Hoewel het elf uur in de nacht is, of daaromtrent, komt er een meisje voorbijgeflitst. Alleen, neuriënd. Aan de rand van het dorp, in een van die schaars verlichte straten. Uit geweest in het centrum, natuurlijk. Met een vriend die hier woont, waarschijnlijk. Prettig ver- lopen. En nu fietst ze goedgeluimd naar het aangren- zenden gehucht een…

er waren nooit woorden voor laat staan hoge plafonds of hemels je wilde nergens naar toe je wilde niets bereiken het was droog laag viel op laag als bladzijden in een oud Frans boek plakten we aan elkaar maar met verbeterde sterker ruikende verslavende lijm ik wenste toen dat het eens los liet dat er een woord viel dat het eindelijk…

Wachtend voor 't stoplicht, in 't halfdonker nog, op het Bevrijdingsplein, half acht, zag ik, een vrachtwagen van Domomelk langsdenderen met op de frisse flanken het bericht dat, ingang heden, eindelijk het verschil tussen houdbaar en lekker is verdwenen. Ik ben niet jong meer, maar toen na een poosje het dan toch tot me doorgedrongen was…

Het kind wurgt een kauw Vingers zijn er om te graaien Het puin glinstert van de dauw Het duin staat in lichtelaaie De uren jagen op elkaar De dagen korten in elk seizoen De weken halen elkaar in De maanden verwelken Het jaar is minder dan een vlinder Minder dan de spin die 's avonds Hoop geeft en 's ochtends rouw *) Alom dit alles alleen…

Waarover zal ik zingen over regenjassen over het lover van geboomte of zal ik van de liefde zingen Waarover zal ik zingen over vliegmachines blinkend aluminium in de zon en blauwe lucht of zal ik zingen over de liefde Over auto's over steden en historie of zal ik zingen over de liefde Over vele vreemde dingen over de gewone of zal ik zingen…

Maar toch, ik weet niet of het veel verschilt met vroeger - of alleen verschoven wordt: die liefdesbrieven, liefdesverzen gingen meestal over het lief, dat nog geen minnares geworden was. Maar hoeveel vrouwen bleven ooit beminden èn de kameraad en medeplichtige in goed en kwaad. Hoevelen? Het zal wel niet veel schelen. --------------------…

Wij doen ondeelbaar, hart aan hart, maar slapen ieder onze nacht. Haar lichaam ademt in mij voort en binnen word ik weggedacht. Woont daar iemand die bestaat als zij zich sluit? Alles is zo denkbaar in dit hoofd, ik raak er niet in en niet uit. Ik ken haar enkel in mijn armen, zij houdt mij eeuwig op de tast. Zij slaapt en wie is zij…

V. AAN JE VAST Schud appeltjes uit appelbomen neer en schud dan mij: mij schud je toch niet los. Ik haal mijn vingers door je zwarte dos, en hou je vaster dan een grizzlybeer. Verstop je in de hal: je bent de klos, verstop je in de keuken: ben ik weer. Ik grijp je en ik kus je zonder meer, niet los te rukken door het sterkste ros…

Elke liefde gaat voorbij behalve die van jou en mij liefde als een lentenacht sterrennacht voorbij liefde die een liedje zingt elke liefde gaat voorbij…

Kom, Vrouwe, geen seconde rust voor mij, Totdat ik - lig, nou ja, maar werk daarbij. Ziet men de vijand, - ook wie nimmer kruit Geroken heeft, houdt 't wachten dan niet uit. Die gordel af, die straalt als 's hemels kring, Maar om een wereld sluit van schoner schittering. Speld van uw borst die plaat, die met pailletten Der dwazen blik de toegang…

De liefde is een stuk heerlijker als deze langskomt voor de tweede ronde. Wanneer je stevig staat op goede gronden, dan is de liefde veel begeerlijker. Want voor de tweede keer klinkt uit twee monden een liefdesliedje heel wat eerlijker. Je vindt het dan ook des te deerlijker dat liefde op de jeugd wordt afgezonden. De liefde is een stuk…