121 resultaten.
Recreatie
gedicht
3.0 met 25 stemmen 14.523 Twee keer per jaar
reden wij naar het kerkhof,
op het 4e graf, 3e rij links van de ingang
mocht ik bloemen zetten
in een groene zinken vaas
terwijl mijn vader knielde op een bankje
waar hij eerst zijn zakdoek overheen had gelegd
de wandeling tussen de graven
duurde vaak meer dan een uur,
mijn vader bracht bezoeken aan oude kennissen
en besprak…
MOEDER EN KIND
gedicht
3.0 met 109 stemmen 17.558 Mijn moeder leefde voor zichzelf te lang;
Vandaar dat zij haar laatste grijze dagen
Veelal verdeed met mopperen en klagen,
Een vruchteloze, zure zwanenzang.
Toch schepte zij een kinderlijk behagen
In onze dagelijkse ommegang
Als ik weg uit het huis, uit haar gevang
Haar rondreed in haar invalidenwagen.
De vreugde was niet altijd onverdeeld:…
Moer
gedicht
3.0 met 15 stemmen 12.812 Zij bijt haar jongen niet dood,
als de wereld ze aan wil raken.
Zij geeft ze als talenten uit
om winst te maken: rijkdom,
roem, kroost - krenten
in de korst van haar liefde.
Nee, zij bijt ze niet dood,
maar knibbelt en kaagt aan hun adem,
snibt in hun taal, roert haar tong
in de heimelijkheid tussen hun lakens.
Zij hokt in hun wil, een instinct…
Streepjespak
gedicht
2.0 met 26 stemmen 17.674 Graag had ik het geweten
van vaders zondags pak.
Echter ik ben te weinig schrift
voor de regels van de tijd,
meer een ansicht met daarop
zo'n beeld van wat te vaak is.
Misschien dat ik mij vergis,
was zijn pak minder woord
dan zondags gewicht.(Beelden
strijken zich glad uit de prop
in mijn kop. Haastig lees ik
voor iets opnieuw verfrommelt…
TERRA INCOGNITA
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.441 Dacht dat je ver was, vader,
een ander land was,
mijn stem daar niet kon horen,
dat je grijs gestold als steen,
grimmig als een oude boom
nors omschorst was.
Ik kijk naar het omlijst gezicht,
de stroeve blik langs mij gericht.
Wat, als binnenste zich buiten keert,
harde kernen fijn dooraderd blijken,
nerven teer glanzend blootliggen,
ik…
Teer
gedicht
2.0 met 65 stemmen 18.403 Zo dichtbij voel je de doden
en hoewel ze weg zijn
verstopt achter een bocht
aan de andere kant van het hoofd
ze zijn er nog
Je hebt op je eentje
tweehonderd miljoen maal geademd
genoeg lucht
verzameld om een zeilschip
vijfmaal om de wereld te blazen
zo dichtbij voel je zijn adem nu
leeggerookte longen
en hoewel hij weg is
lopend door…
Moeder
gedicht
2.0 met 175 stemmen 45.871 Zijzelf was als de zee, maar zonder stormen.
Even blootshoofds en met een brede voet.
Rijzend en dalend op haar vloed,
als kleine vogels op haar schoot gezeten,
konden wij lange tijd haarzelf vergeten,
rustend en rondziend en behoed.
Haar stem was donker en wat hees
als schoven schelpjes langs elkander,
haar hand was warm en stroef als zand.…
Heimwee
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.190 ik vraag me af: "waar zou moeder nu zijn"?
ik hoor haar stem nog vaak in mijn gedachten
en vraag dan raad en voel weer dieper pijn
omdat ik 't antwoord hier niet kan verwachten
noem mij niet dweperig, gun mij dit stil verdriet
aan moeders leven had ik geen eind gedacht
het zwarte vest, het onaf breiwerk heeft gewacht
en ligt nog, zoals zij…
Voor mijn vader
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.914 In de herfst van je leven
doe je warme schoenen aan
en een stevige jas
tegen het guur
Je trekt nog eenmaal
een beschutting op
in oude woorden
om vroegere dromen
Zilverwit blad dwarrelt
oneindig langzaam
maar onvermijdelijk
naar de koude harde grond
Je merkt de zachte
landing op
en beseft
dat in berusting
waarheid wordt gevonden…
Teer
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.852 Voor mijn vader
Zo dichtbij voel je de doden
en hoewel ze weg zijn
verstopt achter een bocht
aan de andere kant van het hoofd
ze zijn er nog
Je hebt op je eentje
tweehonderd miljoen maal geademd
genoeg lucht
verzameld om een zeilschip
vijfmaal om de wereld te blazen
Zo dichtbij voel je zijn adem nu
leeggerookte longen
en hoewel hij…
De overlevende
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.552 Wanneer mijn vader sterft, laat mij dan staan
Vereenzaamd als een treurboom in 'n plantsoen,
Gesmukt met 't teerste, avondlijkste groen,
Bijna bebloesemd, sneeuwwit aangedaan.
Bijna een bruid, boven de sponde waar
Sinds kort mijn moeder ook een toevlucht vond;
En ruisende hernieuw ik 't oud verbond
Met mijn diepst neergebogen treurgebaar.…
De overlevende
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.799 Wanneer mijn vader sterft, laat mij dan staan
Vereenzaamd als een treurboom in 'n plantsoen,
Gesmukt met 't teerste, avondlijkste groen,
Bijna bebloesemd, sneeuwwit aangedaan.
Bijna een bruid, boven de sponde waar
Sinds kort mijn moeder ook een toevlucht vond;
En ruisende hernieuw ik 't oud verbond
Met mijn diepst neergebogen treurgebaar.…
Druk
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.466 Zorgvuldig wordt papier verplaatst,
van stoel naar tafel naar bank.
Planten krijgen soep en rijst, nog
warm, vuile lakens terug op bed.
Eerst Maastricht, dan Middelburg,
of andersom, toen ik uit huis ging,
de oorlog, Delft, waar ik later, nee,
dat was Bussum of Zutphen, of?
Uren gevuld met reconstructie,
ieder antwoord direct verloren.…
Logisch positivisme
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.588 denken aan niets dan waarneembare geiten
en jerrycans: ritmisch klotsend
vullen ze zich met het ondergrondse
en moeders: ritmisch zingend over het geloof
in de vooruitgang van de mensheid
tot de drinkbak van modder water bevat
en ze met hun ruige ruggen staan te drinken
en weten dat moeders van oudsher
de hoeders van de feiten zijn…
Mijn vader sliep
gedicht
3.0 met 13 stemmen 8.751 Mijn vader
sliep
en mijn moeder boog zich over hem
en zei: 'Kijk, hij is zich van geen kwaad bewust'
mijn broers hoorden haar niet,
spuugden op elkaar, minachtten elkaar,
stortten elkaar in een groot en geheimzinnig soort verderf
mijn vader ontwaakte
en er waren muggen, wespen, kleine hyena's, giertjes
en één vlieg, één vliegje,
mijn…
Er was mijn moeder
gedicht
3.0 met 17 stemmen 7.541 Er was mijn moeder die vlees braadde voor een mevrouw verderop
omdat die mevrouw niet tegen braadlucht kon.
Er was het naast mijn moeder in de keuken staan. Ze prikte in het vlees
en ze keek naar de pan. We zeiden niets en ik keek naar het vlees, door
het raam en ook een beetje naar mijn moeder. Niet te veel, ze mocht het
niet merken.
Er was…
Ansichtkaart
gedicht
4.0 met 4 stemmen 5.718 Terug van vakantie vlooi ik door de post.
Er is een ansichtkaart van mijn moeder.
Sinds de dood van mijn vader
gaat ze elke zomer naar het buitenland.
De Jura, dit jaar. Dat ligt tegen
de Spaanse grens,
had ze gezegd. Ik beaamde dat.
Ik spreek haar niet meer
tegen.
Ik bekijk de kaart. Op de voorkant
een dorp in de bergen.…
Asbak
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.210 De sigaret plakt aan zijn onderlip,
hij knijpt zijn ogen bijna dicht,
deelt kaarten uit: een nieuwe ronde.
Je ziet een klein, oranje vuur
dat in zijn mond wil kruipen, lijkt het.
Hij zwijgt. Rook langs zijn neus en voorhoofd.
En dan opeens zijn linkerhand,
smijtend: een troef op tafel.
De stompen van zijn bolknaks, groot,
die onder duimen…
De moeder
gedicht
4.0 met 16 stemmen 8.995 Ik ben niet, ik ben niet dan in uw aarde.
Toen gij schreeuwde en uw vel beefde
Vatten mijn beenderen vuur.
(Mijn moeder, gevangen in haar vel,
Verandert naar de maat der jaren.
Haar oog is licht, ontsnapt aan de drift
Der jaren door mij aan te zien en mij
Haar blijde zoon te noemen.
Zij was geen stenen bed, geen dierenkoorts,
Haar gewrichten…
Haar oude ouders
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.483 Haar oude ouders zonder oude spullen
die hun beroofde hoofden van nog gekker
weg wilden trekken, zijn op droge benen
hierheen gekomen, hopend op gedogen.
Hun Heer kwam mee, die kan hier ook aanbeden
en hun Maria heeft ook hier die ogen.
Hun tenen schieten wortel in hun schoenen.
Hun woorden durven zich niet te vertonen.
Ze krijgen tweedehandse…